~SİMURG~

SIR

E:Silahını indir.
B:Ah Eylem ah! hiç değişmemişsin
E:Bir daha söylemeyeceğim Batu silahını indir.
B:Senin en büyük kusurun ne biliyor musun Eylem... merhamet
E:Daha fazla dinlemeyeceğim seni silahını indir yoksa vurmak zorunda kalıcam
B:Hayır Eylem sen beni vuramazsın dedim ya sen merhametlisin yapamazsın ama ben yaparım çünkü bende merhametin m si dahi yok
E:Bilirim hatta en iyi ben bilirim.
(Batu başıyla onaylar.)
B:Son kez söylemek istediğin birşey var mı?
E:Son sözü kimin söyleyeceğini görücez (Gülümser ve tam o anda arkadan bir silah sesi Batu bacağından ve kolundan aldığı kurşun yarasıyla yere düşer.)
E:Hayatımı kurtardın
F:ödeştik.
...
(Üsse dönmüştürler.)
Fethiyle sorgu odasının önünde bekliyorduk bir de biz dinleyelim bakalım ne yalanlar uyduracak.
E:Bir dakika ya sen beni nasıl buldun
(Fethi gülümser.)
E:Tabi ya Kartal
(Hatırlama.)
K:Komutanım
F:Söyle Kartal
K:Eylem hanım komutanım benden bir adres istedi
F:Batu
K:Evet kendisine yanlız gitmemesini söyledim ama ne yazıkki dinlemedi adam tehlikeli komutanım Eylem hanıma bir zarar verebilir.
F:Söylemekle iyi yaptın ben hemen çıkıyorum sende adresi yolla bana Ben yolda Erdem yarbayımda haber veririm.
K:Nasıl isterseniz.
......
E:Tahmin etmeliydim
Sorgu Odası
B:Oo Eylem Mercier demek bunca zaman istihbaratçı olduğunu sakladın bravo hiç anlamadım ve anlayamadığım birşey daha var neden kendi ülken için mücadele vermek yerine türklerin yanında yer alıyorsun
E:Bunu anlamanı beklemiyorum zaten ama unuttuğun birşey var benim annem türk burasıda benim ülkem bir düşünsene 3 tarafı denizlerle çevrili bir yarım ada burası uğruna canını verecek milyonlarca insan var öyle sizin sözde devletiniz gibi hileyle hurdayla olmadı emekle alındı her bir karış toprak bu uğurda ne şehitler verdik vatan sağolsun ki
bizim bayrağımız uğruna savaşacak bir toprağımız var ya sizin neyiniz var? ben söyleyeyim hiçbirşeyiniz ... burda doğmamış olabilirim soyadım burada anılmıyor da olabilir ama damarlarımda asil türk kanı dolaşıyor.
bu uğurda gerekirse canda alırım canda veririm
bizim korkumuz yok...

..........
Sorgu odasından çıktıktan sonra kendimi bahçeye attım bir banka oturdum biraz kafamı dinlemeye ihtiyacım vardı.
A:Dayıoğlu
E:Ateş
A:İyi misin?
E:Bilmiyorum ki
(Ateş eylemin yanına oturur)
E:Ben onun için çok fedakarlık yaptım ailemi karşıma aldım onuda geçtim ben nasıl böyle bir haini sevebildim aklım almıyor.
A:Bilemezdin Eylem nereden bileceksin
E:Hiç değilse hissetmeliydim Ateş ben istihbaratcıyım ya nasıl anlamam
A:Kendini suçlama boşuna dememişler aşkın gözü kördür diye.
E:Benim yüzümden az kalsın Fethi ölecekti
A:Saçmalama Eylem bak bu olanlarda senin hiç suçun yok ayrıca Fethide iyi unut artık sen hiçbir şey yapmadın bunu bir daha tekrarlamak istemiyorum dayıoğlu tamam mı?
(Eylem gülümser.)
E:Sağol Ateş iyiki varsın
A:Sende.
......

(Ateş gittikten bir süre sonra Fethide bahçeye çıkar ve yanlız başına oturan Eylemi görüp yanına gider.)
F:Eylem
E:Fethi... otursana
(oturur)
E: Ben bir kez daha teşekkür ederim Fethi. Sana karşı çok mahcubum.
F:Senin bir suçun yok Eylem düşünme artık bunları. Ben hem görevimi yaptım hem de...
(Bir anda ortam sessizleşti)
E: Hem de ne ?
Fethi söyleyemedi. Kalbinden geçeni, içinde yanan ateşi söyleyemedi. "Hem de sevdiğim kadını kurtardım"diyemedi.
F: Hiç...
Bir süre oluşan sessizliği kartalın gelişi bozdu
K:Eylem hanım durum kötü.
.......