~SİMURG~

Hayatta

SİMURG
Bölüm-19
-Beni gördüğüne sevinmedin mi yoksa?
(Eylem şaşkınlıkla izliyordur.)
-Sen benden herşeyimi aldın bende senden en değerli
varlığını kızını aldım Albay
Eylem:Nazlı yaşayacak ama sen çok uzun yaşar mısın
bilmem zira kendimi baya zor tutuyorum.
Erdem:Eylem sen dışarıda bekle
Eylem:Erdem Albayım emin misiniz?
Erdem:Evet lütfen
Eylem:Peki
(Eylem odayı terk eder Erdem masanın
karşısına oturur.)
Fethi:Eylem canım sen neden çıktın sorgudan
Eylem:Erdem Albayım yalnız görüşek istedi.
Çaylak:Allah Allah bu kadın Erdem komutanımı
nereden tanıyor ki?
Eylem:Bilmiyorum ama aralarında bir geçmiş olduğu
aşikar neyse yakında öğreniriz.
(Eylem bir kaç telefon görüşmesi yaptıktan sonra
timin yanına döner.)
Eylem:İstihbarat kadınla ilgilenecek biz karargaha
dönelim ben Erdem albaya haber vereyim.
Sorgu Odası.
Eylem:Erdem Albayım biz timle karargaha dönüyoruz
istihbarat ilgilenecek
Erdem:Tamam Eylem benimde işim uzun
sürmez zaten.
(Eylem başıyla onaylar ve çıkar odadan.)Tim karargaha dönmüştür.)
Bahçe
(Eylemi bankta yanlız otururken gören Fethi
usulca yaklaştı yanına.)
Fethi:Canım
Eylem:Fethi... gelsene
Fethi:Nasılsın?
Eylem:Berbat
Fethi:Herşey yolunda yani
(Eylem gülümser)
Eylem:Tüm kemiklerim kırılmış gibi hissediyorum
sevdiklerimi kaybetmekten çok yoruldum artık
kimseyi kaybetmek istemiyorum
Fethi:Bu yolu biz seçtik
Eylem:Biliyorum ve hiç pişman değilim ama yinede
kimseyi kaybetmek istemiyorum
Fethi:Eylem sen benim hayatımda gördüğüm en güçlü
kadınsın bunuda atlatacağız beraber.
Eylem:Atlatıcaz dimi Nazlı iyi olacak
Fethi:Evet birtanem
(Fethi Eyleme sımsıkı sarılır ve dudaklarına bir
öpücük kondurur.)
Fethi:Çok güzel korkuyorsun (Eylem gülümser.)
Eylem:Seni seviyorum
Fethi:Bende seni seviyorum herşeyden herkesten çok
(Eylem başını Fethinin göğüsüne dayar.)
Eylem:Biliyor musun? sonsuza kadar burada kalabilirim
Fethi:Ve bende asla kıpırdamam
(ikiside güler)
Eylem:Ama şimdi gitmemiz lazım hastaneye geçicem
Nazlıyı merak ediyorum.
Fethi:Tamam canım bende buradaki işlerimi
bitirip yanına gelirim.
Eylem:Anlaştık... Fethi
Fethi:Efendim canım
Eylem:Her şey bittiğinde belki bir tatile çıkarız?
Fethi:Çıkarız tabi (Eylemin alnına bir öpücük kondurur
ve gülümseyip gider.)
....
Fethi:Uzun zaman sonra ilk defa gerçekten nefes
aldığımı hissediyorum Eylem beni tekrar hayata
döndürdü kalbim onunla yeniden atmaya başladı
ama bu içimde büyük bir korkuya sebep oluyor biz
kolay bir hayat yaşamıyoruz bazen bir görev çıkıyor
aylarca dönmüyoruz aldığımız her haberle ölmeye
gidiyoruz biz hal böyleyken nasıl olacak bilmiyorum
ama ben Eylemi çok seviyorum herşeyden çok
onunlayken dünya duruyor benim için yanlızca onun
sesini duyuyorum bir tek onu görüyorum öyle güzel
bakıyorki kalbime işliyor... Eylemi daha ilk gördüğüm
an birşeyler oldu bana aşık olmaya başladığımın
farkındaydım ama inkar ediyordum çünkü aynı
şeyleri yaşamaktan korkuyordum kendime ona aşık
olduğumu ilk itiraf edişim 1 yıl önce yapayalnız bir
odada gözlerimi açtığımda oldu ben ne kadar inkar
edersem edeyim Eylem benim CANIM olmuştu..
....
(Sorgu Odası)
Erdem:Yine mi sen? Hangi fare deliğinden çıktın? Kızımdan, canımdan ne istedin senin derdin benimle!
(Kadının ismi Belinda'dır)
Belinda: Sen benim hayatımı mahvettin Albay! Sevgilimi öldürdüğün gün dünyamı kararttın. Bende işte tam o gün yemin ettim. Canımı benden alanların canını almak için. Sen değil belki ama kızının can çekiştiğini görmek bir nebze bile olsa içimi soğuttu. Sen de yanıcaksın. Sen de kahrolacaksın.
Erdem:Yeter! Kes şunu! Senin sevgilin hain bir teröristti. O gün o patlamada bir sürü masumun kanına girdi. Canını aldı, evlerine ateş düşürdü. Böyle bir adamı dünyadan sildiğim için bana teşekkür etmelisin.
Belinda: Teşekkür ha? Kes sesini Albay! Eğer o kız ölmezse...bil ki tekrar gelicem.
Erdem: 1. Si benim kızım yaşayacak. 2. Si o aptal beynini çalıştır biraz. Çok kısa bir zaman sonra demir parmaklıkların ardına tıkılacaksın sen geri gelmekten mi bahsediyorsun?
Belinda: Seni zeki biri sanırdım Albay. Bu işe tek başıma girdiğimi düşünmüyorsun herhalde?
Erdem: Belinda!!! Bana her şeyi anlatacaksın!
(Erdem kadının boğazına yapıştı. Kadının nefesi neredeyse kesilecekti ki dudaklarından şu kelime çıktı:"t-t-amam..." Erdem durdu. Sakinleşip yerine oturdu. Kadın bir çıkar yol olmadığını artık anlamıştı. Gözyaşlarıyla her şeyi anlattı. Ama içindeki intikam hırsı hala dinmemişti. Bazı şeyleri eksik anlattığını Erdem bilmiyordu tabii...

(Hastane)
Nazlı yoğun bakımdan çıkarıldı. Bir odaya sevk edildi. Odadan ameliyata giren doktor çıktı.
Ateş: Doktor? Nazlı iyi mi onu görmek istiyorum. Onu görebilir miyim?
Doktor:Lütfen sakin olun. Nazlı hanım hayati tehlikeyi atlattı. Gözlerini de açtı. Biraz dinlenip kendine gelmesi lazım. Onu yormayacak şekilde 5 dakika izin verebilirim sadece. Hepinize tekrar geçmiş olsun..
(Ateş, Eylem, Fethi,Çaylak, Su) hep bir ağızdan sevinçle dualar ediyordu.
Ateş hemen odaya girdi ve Nazlı'yı uyanık göründe mutluluk gözyaşlarına hakim olamadı.
Ateş: Nazlı'm... Çok şükür iyisin. Allah'ım seni bize bağışladı. Ben çok korktum, seni kaybetmekten çok korktum.
Fethi:Ateş kız daha yeni gözlerini açtı. Biraz sakin olsan, yormasan. Anlıyorum mutlusun ama üzme kızı.
Ateş:Haklısın Fethi. Kendime hakim olamadım kelebeğim özür dilerim..
(Nazlı zor da olsa ağzını açabilmişti..)
Nazlı:Ateş korkma sevgilim. Ben iyiyim daha da iyi olucam. Bana bunu kim neden yaptı? Babam nerede?
Ateş: Sen şimdi bunları düşünme güzelim. Sen burdan çıkınca her şeyi halledicez. Erdem Albayım üste. Haberi duyunca o da çok sevinecek.
(Eylem müsaade isteyip dışarı çıktı ve Albaya haber verdi. Kızının iyi olduğunu duyan Erdem mutlulukla hastaneye koştu.)
Erdem: Güzel kızım benim.. İyisin.. Çok mutluyum. Bırakmadın bizi
Çaylak:Boncuğum hadi gel biz biraz dolaşalım..
(Feyzullah ve Su bahçede dolaşırken birkaç gündür olup bitenler hakkında endişeliydiler)
....

Aradan 1 hafta geçti. Belinda çoktan hapse tıkılmış, bu işin atlasındakiler de bulunup sorguya alındıktan sonra mahkemeye sevk edilmişti. Nazlı günden günde daha da iyi olmuş. Ateşle birlikte babasına her şeyi açıklamanın derdine düşmüştü.
..
(Ev)
Erdem:Ateş gel otur şöyle
Ateş:Şey emredersiniz Komutanım
Erdem:Ateş! Emir vermiyorum oğlum rica ediyorum.
Ateş:Afedersiniz Komutanım.
(Nazlı sırıtarak ama bir o kadar da korkarak Ateş'e bakıyordu. Söze önce Nazlı başladı ama Ateş onun konuşmasına fırsat vermeden araya girdi)
Ateş:Komutanım. Affedin bu şekilde öğrenmenizi istemezdik ama olaylar çok ani gelişti. Nazlı'yla bahçede oturduğumuz gece de aslında tam olarak bu konuyu konuşuyorduk. Biz birbirimizden hoşlanıyorum Komutanım.
Erdem şaşırmamıştı. Aslında tam da böyle bir şey bekliyordu.
Erdem:Bunu benden saklamanız hiç hoşuma gitmedi çocuklar. Ama ben aşka saygı duyan bir adamım. Madem öyle kızımı üzmemen şartıyla görüşmenize izin veriyorum.
(Nazlı sevinçle babasının boynuna atıldı.)
Nazlı:Seni çok seviyorum babacım seni çok seviyorum
Ateş:Komutanım bana güvendiğiniz için teşekkür ederim. Söz veriyorum onu hiç üzmiycem
..
Olanlardan sonra Eylem ve Fethi'nin biraz kafa dağıtmaya ihtiyacı vardı. Birlikte tatile çıkma planları nihayet gerçek olacaktı. Haftaya cumartesi uçakları vardı. Paris'e gideceklerdi. Eylem çok heyecanlıydı ve bu tatili dört gözle bekliyordu.
Eylem:Sevgilim bu bize çok iyi gelecek. İyi ki varsın
Fethi: Öyle olacağından şüphem yok sevgilim. Sende iyi ki varsın..