Date
Madison's POV
"My, aalis po muna ako may klase rin kasi po ako" sabi ko habang kumakain ng breakfast.
"Sige, princess. Dito ka ba matutulog ulit?" Tanong ni mommy.
"Titignan ko po"
After ng breakfast ay umalis na rin ako kaagad. While driving dinial ko ang number ni Elaine.
"Yes, baby girl?"
"Ahm, do you have pictures of Jon when he was at the age of 6 or 8?"
"Yes, why?"
"Can you send me one, I just want to clarify something"
"Yeah, sure"
*ting
Elaine send an attachment
"Thanks, I'll call you later, bye"
"OK, you're welcome,bye"
Call ended
-sa mansyon
Agad akong pumasok sa kwarto at kabadong binuksan ang litratong hiningi ko kay Elaine.
Shit!
Okay, 1
2
3
Shit!
I know it! It was him! Napasigaw ako sa tuwa.
*tok³
"Maddy, anong nagyari bakit ka sumigaw?" Si Rhane pala.
"Wala, may nakita lang akong ipis" palusot ko.
"Ganoon ba? Akala ko kung ano na"
"Pasensya na"
"Sige" narinig ko ang papalayo ng mga yabag saka ulit tinignan ang litrato.
Pakshit!
Tinawagan ko ulit si Elaine.
"I know now who he really is!"
"W-wait, What? Sino? What do you mean?"
"Alam ko na kung sino at kung na saan ang totoong pamilya ni Jon!"
"Holy! For real?!"
"Yes!"
"Let's meet up then. Tell me all you know"
"Okay"
They have to know!
His family have to know he's alive!
Jon's POV
"F*ck!" Kanina pa ako naglalakad ng pabalik-balik habang pasimpleng napapamura.
E sa kinakabahan ako e!?
"Shit!"
"Leader, kumalma ka nga, kami ang nahihilo sayo e" reklamo ni Light. Sinamaan ko lang siya ng tingin tapos naglakad ulit.
Kinakabahan talaga ako!?!
"Bakit ka ba kasi kinakabahan, Jon?" Tanong sa'kin ni Sam.
"E kung ikaw kaya ang na sa sitwasyon ko!" Naiinis na turan ko.
"Why not! Ako na lang makikipag-date sa kaniya" nakakalokong sabi niya. Mas sumama lalo ang mood ko sa sinabi niya.
"No! I'm not gonna let you!" Sigaw ko. Tinawanan lang ako ng mga gunggong. Tss.
"Andiyan na pala siya e. Maddy!" Lahat ng kaba kanina mas nadagdagan ng marinig ko ang pangalan niya.
"Bakit?" Shit! Andiyan nga siya.
"May sasabihin daw sayo si Jon" napabaling ako kay Sam at sinamaan pa lalo ng tingin. Tapos ang mga gagong yun nagpaalam pang-aalis baka daw makaistorbo sila samin.
Shit!
I need a moral support!?!
"Ahm, Jon. May sasabihin ka daw?" Napatingin ako sa kaniya.
"P-pwede ba kitang y-yayain lumabas?" Napapatikhim ako para mawala ang kaba at pagkahiya ko. Nagtaka naman ako kung bakit di pa siya sumasagot. Nakaramdam naman ako ng inis. "Tss, if you don't want it okay, di kita pipilitin" sabi ko saka tumalikod. Di pa man ako nakakalayo ng tawagin niya ako.
"Jon! Sandali!" Nababagot naman akong humarap ulit sa kaniya.
"What?"
"Tss, bakit ka ba umalis? Di pa nga ako sumasagot e"
"Ang tagal mo kasing sumagot, tss" napairap naman siya.
"Sorry naman, di lang ako s-sanay na may nag-aaya sa'kin ng d-date" nakita kong namula sa sinabi niya. Ako naman napangiti.
Shit!
"Bakit ka nangingiti diyan? Pinagtatawanan mo ba ako?! Kung ayaw mo ng sagot edi wag" akmang tatalikod na siya ng hawakan ko siya sa siko saka hinarap uli sa'kin. Nakangiti pa rin ako. F"ck! This is insane! Shit!
"Di kita pinagtatawanan. I'm just happy to be the first person to ask you on a date" sinserong sabi ko. Namula naman ng husto ang pisnge niya, and I'm loving the view. Mas lalo atang lumawak ang pagkakangiti ko. "So, Maddy, can you accept my offer to have a dinner date with me tonight?" I ask again.
"Psh, oo" pabirong umirap pa siya sa'kin. I kiss her cheeks na ikinagulat niya. Natawa naman ako ng bahagya.
"See you later, babe" I wink at her before walking away. I can't help but to smile widely.
F*ck, yeah!
BINABASA MO ANG
The Love of Thorns |Completed|
Action"Your past hunted you, you can't move on, you want revenge yet you fell into love with her. The person who cause you pain. Does love would be enough to erase the past from your heart?" YEAR: 2016 DISCLAIMER! ERRORS AHEAD!!
