İ R İ S (ASKIDA)

İ R İ S🌺

20. Bölüm
Medya: Balın'ın abisi Asrın

Belimde hissettiğim kollarla ilk birkaç saniye hiç bir şey yapmadım ama yatağımda birinin olduğu gerçeği suratıma çarpınca çığlık atarak kurtulmaya çalıştım ama tanıdık homurdanmayla durdum

"Tepinmeyi kes gerizekalı" hiç yavaş sayılmayacak şekilde ona döndüm

"Asrın ayısı!" Kollarımı ona doladım ve sımsıkı sarılmaya başladım, abim ilk beni itmeye çalışsada benim ondan ayrılmayacağımı anlayınca pes edip o da kollarını belime doladı

"Hani gece orada kalacaktınız?"

"Babamı işten aradılar biz de apar topar çıkmak zorunda kaldık"

"Şimdi izin ver de uyuyayım, yarın okula gitmek zorundayım" son dediğine şaşırmadan edememiştim. Daha birkaç saat önce gelmişlerdi ve Asrın sabah olunca okula gidecekti

"Söz yarın her şeyi anlatacağım" onayladım ve yan tarafımda duran telefonu elime aldım. Saat 6.59 olmuştu okula gitmek için yarım saat zamanım vardı. Bu da uyumam için bir fırsattı.

Abimin homurtusuyla gözlerimi açtım, anlına düşen sarı saçlarını eliyle geri taradı

"Aç şu telefonu Balın" o söyleyene kadar telefonun çaldığını fark etmemiştim bile. Ekranda parlayan 'Enesapık' yazısıyla telefonu açmak için elime almıştım ama telefon kapandı. Gözüm telefonun saatine kayınca şaşkınca abime döndüm

"Saat 10.27 olmuş, annem bizi neden uyandırmadı" abim odamda bulunan aynadan kendine bakarken konuştu

"Umurumda değil"

"Onlara bu kadar kızmamalısın Asrın" aynadan gözlerimiz kısa bir süreliğine kesişti ama gözlerini kaçıran ben oldum. Asrın bu konuları konuşmayı sevmezdi

"Hazırlan da okula gidelim"

"Daha yeni geldin, Babam bu kadar çab-" ben sözümü tamamlayamadan odadan çıkmıştı. Bir bakıma bu öfkesinde haklıydı, ben de kızmıştım babama.

Üstümü giyinip çıktığımda abimi mutfakta bir şeyler tıkınırken gördüm

"Hazırsan çıkalım" onu onayladım ve ayakkabılarımı giymeye başladım, ben asansörü çağırırken o daha ayakkabılarını giyiyordu

Yol boyunca hiç konuşmamıştık. Okula geldiğimizde teneffüstelerdi. Belki bizimkilere rastlarım diye çevreye baktım ama hiç biri yoktu. Omuzumda hissettiğim kolla abime döndüm ama o bana değil okula bakıyordu, buraya girmek için çok çabalamıştı ama babam onu Rize'ye göndermişti

"Sınıfın nerede?"

"12/C" kolundan tuttum ve onu sürüklemeye başladım, ilk işim bana yemek aldırmak olacaktı. Sonuçta onun yüzünden yemek yiyememiştim

"Bana tost al" hiç bir şey söylemedi ve sıradan fiş alıp gözden kayboldu. Ben de masalardan birine oturdum ve onu beklemeye başladım. Etrafı süzerken gözlerim ela gözlerde durdu, Poyraz gülümsedi ve selam verdi. Lodos sadece tebessüm etti ve önüne döndü

Ben abimi ararken abimi Lodos ve Poyraz ikizlerinin yanında buldum

"Balın, gel" bu gereksiz bağırışına göz devirdim, o kadar uzakta değildim. Oturduğum masadan kalkıp yanlarına ilerledim. Abim yana kaymış oturmamı bekliyordu

"Görüşmeyeli ne kadar oldu? 2 yıl mı? 3 yıl mı?" Poyraz gülümsedi, gülümseyince yüzünde çıkan gamzeler gerçekten çok hoştu. Bir an silkindim

Ne yapıyordum ben be!

"En son lise sınavında görüştük Asrın" onlar abimle tanışıyordu ama ben tanımıyordum, garip.

"Balın sizinle görüşmüyor muydu?" Bırak görüşmeyi onları tanımıyordum bile Abi, Poyraz sırıttı

"Balın balık hafızalı'nın teki Asrın, bizi hatırlamıyor" az kalsın yediğim tost boğazımda kalıyordu, bana balık hafızalı mı demişti o?

"Onu unutmuşum işte" Abim de güldü. Ama bu komik değildi.

"Muhabbetinize doyum olmuyor ama gidiyorum" Asrın yanağımı öptü ve beni kafamdan ittirdi

"Cüce" ona tekme salladım ama tutmadı, Poyraz'a gözlerimi kısıp baktım

Anonim Poyraz olabilir miydi

_
Balın bir karar ver kim bu anonim

Asrın hakkında ne düşünüyorsunuz?

Lodos hakkında ne düşünüyorsunuz?

Ay kaos çok yakında 🙃

papapamadafaka  seviyorum seni madacım