İ R İ S (ASKIDA)

İ R İ S🌺

28. Bölüm

"Ben eve gidiyorum, dersler boş" Almina ve ben hariç herkes dağılıyordu ve kimse benim gibi okulda kalmıyordu. Son bir umut Güneş'e baktım ama o sadece omuz silkti

"Kardeş dediklerimize bak!" Ders beden eğitimiydi ve hoca ayağını kırdığı için gelememişti. Benim gibi sayılı kişiler kalmıştı sınıfta

Benim çıkamama sebebim tabiiki de abim di, okul çıkışı beni alıp gezmeye götüreceğini söylemişti ama kendisi okulda yoktu. Beni evden alıp götürebilirdi yani

Asrın babamdan kaçıyordu, mecbur olmadıkça muhattap olmuyordu. Ve bu soğukluk evi de etkiliyordu

Bir süre sonra koridorda ses kalmamıştı, herkes derse girmiş olmalıydı. Ben de herhangi bir öğretmen tehlikesi olmadığından sınıftan çıkıp kantine gitmeye karar vermiştim. Kantinde tanıdık bir yüz bulmak amacıyla göz gezdirdim ama kimse yoktu. Bir kişi hariç

Lodos Aytun

Almina'nın takıntı yaptığı çocuk. Konuşmak amacıyla ona yaklaştım ama beni fark etmemişti. Kulağında kulaklık vardı ve gözleri kapalıydı

Şarkı mırıldanıyordu

Ona fark ettirmemekte çalışarak karşısına oturdum

Seni öpmeden ölürsem şehrimin yağmurları adına kazınır yine sana yazılır

Ben de onun gibi kafamı koluma yasladım ve onu dinlemeye devam ettim

Seni öpmeden gidersem tutmaz ayaklarım

Seni bulmalıyım kalbine dokunmalıyım

Nakarat kısmı gelince nedensizce ona eşlik edesin gelmişti

Beni sev, Beni öp, Beni gör ve sarıl

Kafasını o kadar hızlı kaldırmıştı ki masa sallandı, şaşkınca bana bakıyordu

"Balın?"

"Lodos?" Kafasını iki yana salladı, hala beni gördüğüne şaşırmış görünüyordu

"Bir şey mi oldu?"

"Hayır, yalnız gördüm seni" kafasını salladı. Bir süre ikimizde konuşmadık. Ama konuşan kişi ben oldum

"Bu sefer Poyraz yok yanında"

"O üzgün biraz" üç gün önce anonimi kırdığım zaman geldi aklıma. Belki Lodos bana yardımcı olabilirdi

"Lodos, senden bir konu hakkında yardım istiyorum"

"Ben birini kırdım galiba. Ve gönlünü nasıl alacağımı bilmiyorum" Lodos kaşlarını çatmış yüz ifademi izliyordu

"Kimi kırdın? Arkadaş grubundan birini mi?" Derin bir nefes bıraktım ve benimle ne kadar dalga geçeceğini düşündüm

"Şey, ben bu kişiyi tanımıyorum aslında" Lodos'un bir anlığına gülümsediğini görmüştüm ama sonra eski ifadesine geri döndü

"Pişman mısın?"

"Aslına bakarsan ben her şeyden kolay kolay pişman olmam. Yani ben anı yaşarım, pişman olacağım bir şeyse pek yapmam"

"Ama bu sefer oldum galiba"

"Özür dilemeyi denedin mi?" Özür dilenecek bir şey yaptığımı düşünmüyordum aslında, bu düşünceme göz devirdim

Sen uslanmaz bir gerizekalısın Balın Sarar

"Özür dilersem affeder mi?"

"Muhtemelen"

Tamam şimdi ki hedefim kendimi affettirmek

"Sen birtanesin Lodos" ayağa kalktım ve kıvırcık saçlarını karıştırdım. Tam kantinden çıkacakken Almina'yla karşılaşınca ona gülümsedim ama Almina bana suratını buruşturarak baktı. Neyi olduğunu sormak için ağzımı açmıştım ki o konuştu

"İğrenç birisin Balın"

-
Bayılıyorum böyle yanlış anlaşılmalara

Bölümde kullandığım şarkı "Perdenin ardındakiler - Kendime" mükemmel bir şarkı, öneririm