king of my heart; romione

~25~

Bakanlık'a giderken Ron hep huzursuzdu. Bunu belli etmemeye çalışsa da pek beceremiyordu. Ve Hermione onun, içten içe sürekli Done meselesini düşündüğünü biliyordu.

"Mesaiye falan kalma bugün, annem yemeğe çağırdı." dedi sonunda. "Ve inan bana bugün o Done'un bir şeyler karıştırdığını kanıtlayacağım."

"Öf, yine başlama, Ron."

♡♡♡

"Çıkışta görüşürüz." dedi ve yanağımdan öptü beni. Sonra kendi ofislerimize ayrıldık.

"Günaydın, Ron." dedi Kingsley esneyerek.

"Günaydın, Kingsley." diye karşılık verdi Ron. "Ee, bugün ne var?"

"Hiçbir şey."

"Boş günlerden biri daha öyle mi?" diye içeri girdi, Harry.

"Aynen öyle. Şu dosyayı Sihirsel Yaptırımlar Dairesi'ne bıraksan iyi olur ama."

"Sihirsel Yaptırımlar..."

"Ben bırakırım!" diye atıldı Ron. Böylece Donald Wright'ı gözleme fırsatı bulabilirdi. Harry içinden "Gülmeyi kes!" diyordu. Ama kendine engel olamadı. Ron kafasını bu meseleye çok mu takmıştı?

Kapıyı tıklattı ve Donald Wright'ın normalde Quirrel'ın kekeleyişi gibi ince ve korkak çıkan ama şuan bir o kadar kalın ve tok çıkan sesini duydu: "Girin!"

"Ah, hoşgeldiniz Mr. Weasley. Sanırım onun için geldiniz ama üzgünüm, Miss Granger şu anda meşgul."

Ron kafasını genelde Hermione'nin çalıştığı masaya doğru çevirdi. Elinde bir kitap vardı ama okumuyordu, Natalie ve Natashia kardeşlerde sohbet ediyordu. Ron'un geldiğini fark etmemişti.

"Aslında, hayır. Size bu dosyayı vermem gerekiyor, Mr. Wright." Çok imalı konuşmuştu.

"Peki, sağolun. Artık ofisimden çıkabilirsiniz." Done'un sesi de en az Ron'unki kadar imalı çıkmıştı.

♡♡♡

"Ee, bir şey yakaladın mı bari şu Done'da?" dedi Harry. Basbayağı dalga geçiyordu.

"Gülmesene!" dedi Ron. Burnundan soluyordu, resmen kovulmuştu!

♡♡♡

"Tekrar merhaba, Mr. Weasley. Sizi bugün buraya ikinci kez getiren şey nedir?"

"Bakıyorum da mesai saati dolmuş." dedi Ron kolundaki saate bakarak. "Sevgilimi almaya geldim."

"Görüşürüz kızlar, görüşürüz Done. Ah, Ron!" Sonra gidip Ron'u tanağından öptü Hermione. Onlar kapıdan çıkarken Donald Wright büyük bir kinle onları izliyordu.

"Eh, kanıtın yok sanırım. Susup duruyorsun da." Bu sefer Hermione'ydi gülen. Ron cevap vermedi. Yok boyunca da hiç konuşmadı, sadece yere bakarak yürüyordu. Hermione, Harry'e baktı. Harry ona "Neden böyle bir aptallık ettin?!" bakışları atıyordu.

Sonra Kovuk'ta her zamanki gibi güzek bir akşam yemeği yediler. Yemekten sonra Hermione, Ron, Harry ve Ginny herkesten uzağa, yukarı, Ron'un odasına çıktılar.

"N'oldu, Ron?"

Ron söyleyip söylememekte kararsız kaldı sonra da sadece "Hiç." diyebildi.

♡♡♡

Hermione bir daha bu konuyu hiç açmadı. Ron da unutmuş gibi gözüküyordu. İki hafta boyunca hiçbir şey olmamıştı.

Tam Harry işe Ron çıkıyordu ki bir gürültü yükseldi. İksi de kafalarını çevirdi, Harry "Olmuştur bir şey." deyip umursamazca yoluna devam etmişti ama Ron onu görmüştü: Donald Wright'tı...