king of my heart; romione

~30~

"...adınızın Elrick Grayson olduğunu sanıyordum, sir."

Grayson bir anda ayağa kalktı ve küfür etti. Lucius Malfoy asasını çekmişti ama Ron ondan hızlıydı.

"Expelliarmus!"

Saniyeler içinde hem Malfoy'un hem de Grayson'ın asası Ron'un elindeydi. George hala olanlara anlam veremiyordu, iki dakika önce alt katta Ron'la birlikte yukarıdakileri dinlemiyorlar mıydı?

George yukarı çıktığında Lucius Malfoy ve Elrick Grayson sırt sırta bağlanmış yerde duruyor; Ron zafer kazanmış edasıyla sırıtıyordu.

"George, birilerini çağır."

"Kimi?"

"Birilerini işte!"

"Benim kafam Seherbaz gibi çalışmıyor küçük kardeş. İsim ver bana."

"Aptal! Harry'i çağır yeter!"

"Sana sonra ağzının payını vereceğim!" gibi bir şeyler geveledi ağzında George ve cisimlendi.

+++

"Ah, Ron! Sana inanmadığım için özür dilerim tatlım."

"Sorun değil anne, boşver. Hermione nerede?"

"Uyuyor." diye cevap verdi o sırada aşağıya inen Ginny. "Senin odanda."

Ron yukarı çıktı. Sessiz ve yavaş olmaya dikkat ederek odasının kapısını aralayıp Hermione'ye baktı. Sonra dayanamayıp içeri girdi ve kapıyı yavaşça arkasından kapattı. Hermione'nin yanına gidip saçlarını okşadı.

"Zamanında yardım edemediğim için özür dilerim."

Hermione kıpırdandı. Ron onu uyandırmamak için kalktı ama kapıya doğru ilerlerken halıya takılıp tökezledi. Küçük bir gürültüdür koptu.

"Ron?"

"Hermione."

Hermione yerinde doğruldu. "Başında sana inanmadığım için özür dilerim."

"Özür dilemene gerek yok." dedi Ron. "Fazla mantıklı konuşmuyordum."

Hermione'nin gözleri doldu. "Bana dokundu..." sözcükleri fısıltı olarak çıktı ağzından. "Ne kadar aptalım!"

"Bunu kendine Hermione Granger mı söylüyor?" dedi Ron. "Merak etme, bundan sonra sana kimse dokunamaz. Çünkü dokunurlarsa başlarına ne geleceğini biliyorlar artık. Bakanlık'taki dedikoducu çok. Yarın mutlaka herkes öğrenmiş olur." Son iki cümleyi bu durumdan hoşlanmadığını belli etmekten hiç kaçınmayarak söylemişti.

"Ron, yemek hazır!" diye seslendi Mrs. Weasley aşağıdan. Belli ki Hermione'nin uyanık olduğunu bilmiyordu.

Ron "Sen yat." dedi. Aşağıya inmek için kapıya doğru ilerliyordu ki, Hermione kalkıp "Ben de geleceğim." dedi. "Amansız hastalığa falan yakalanmadım."

+++

Mrs. Weasley Hermione'yi birkaç gün Kovuk'ta kalması için ikna etmişti. En son evde yatmayan sadece Ron ve Hermione kalınca Ron ona, "Sen benim odama çık, ben salonda yatarım." dedi.

"Aman ne fedakarca(!) Ben Ginny'nin odasına gidiyorum sen de kendi odanda yatıyorsun."

"Olmaz." dedi Ron. Hermione tam ağzını açacakken "Olmaz." diye tekrarladı. Suratına gerçekten ciddi bir ifade takınmıştı. Hermione kabul edip yukarı çıktıktan sonra Ron tam yatıyordu ki gözleri duvardaki Fred tablosuna takıldı. Uyumuyordu.

"Onu gerçekten seviyorsun, ha küçük kardeş?"

---

Yav Ron seni yerim.☄

Fred'le George, siz bir(iki) tanesiniz.💙