Okyanus Etkisi

~Kalp~

Multimedya:Lalin ve Çağan

        Argun'a sinirlenip eve giderken bir market turu yapayım dedim.Yakındaki markete girip bir sepet aldım.
      
       Evvvetttt!Bugün abur cubur partisi yapabiliriz değil mi?Hem biraz sinirim geçer ve kafam dağılır.Mutlulukla cancağzımı aramak için telefonumu cebimden çıkardım.

      Aranan:Cancağzım
  
    —Yavrumm, naberr?

    —İyiyim bebeğim sen?

    —Süperim, çünkü bugün hep birlikte abur cubur partisi yapmaya karar verdim.Asla itiraz istemem, gelmek zorundasınız.Bütün herkesi çağır da eğlenelimm.

    —Vayyy, güzel düşünmüşsün babyy.O zaman herkesi topluyorum.Akşama ordayız canım.
  
    —Beklemedeyim ciğer, görüşürüz.
  
      Bence de güzel bir fikir.Hemen sepetime alacaklarımı doldurmaya başladım.Öncelikleee cipsler, sonra çikolatalar, kekler, bisküviler, dondurmalar, çerezler, içecekler...
     Offff.Sonunda herşeyi almıştım.Çok yorulduğum kesindi ama değerdi.
     Aldıklarımı eve taşıyana kadar canımdan can gitti.Kapıyı elimdekilerle zorla açmaya çalışırken arkadan bir ses duydum.Tabiki Argun'du.Ama yüzüne bile bakmadan aldıklarımı içeriye taşıyıp kapımı yüzüne kapattım.Benimle dalga geçmek neymiş öğrenmiş olur beyefendi.Neyse, kendimdeyim sinirlenmiycem.
     
      Aldıklarımı tek tek poşetlerden çıkarmaya başladım.İçecekleri dolaba yerleştirdikten sonra yiyecekleri bırakacağım tabakları masanın üzerine bıraktım.Bardakları da hazırladıktan sonra evdeki dağınıklığı düzeltmeye başladım.
Televizyonu hemen telefonuma bağladım ve müzik listesi oluşturdum.Müzik önemliydi değil mi?
     Çoğu insan gibi ben de müziksiz nefes alamayanlardanım.Çünkü müzik huzur veren şeylerin başında geliyor benim için.Hayatımda apayrı yeri vardır müziklerimin.Hepsi benim için ayrı ayrı  değerlidir.Abim şehit olduktan sonra müziksiz mutlu olmayı hiç denemedim.Müzikler bana abimmiş gibi hissettiren tek şey.Yani şuanlık öyle.

    Hazırlıklarım bitmişti.Üzerime siyah beyaz kazağımı, altımada kotumu giymiştim.Derken kapı çaldı.Hemen koşup kapıyı açtım.Ama beklediğim gibi bizimkiler değildi.Gelen Argun'du.
  
    —Hayrola komşum?
   
    —Küs müyüz?
 
    —Hayır, sadece kızgınım.Çünkü düşünmeden hareket ediyorsun ve karşındakini kırıyosun.

    —Immm.Özür dilerim o zaman püsküllü, sadece seni kızdırmak eğlenceliydi.Bir daha olmaz.

    —İyi madem.Affedildiniz.Baysss.

    —Görüşmek üzere püskül.

    Kapıyı kapatmıştım ki tekrar zil çaldı.Tam kapıyı açıp yine noldu dedimki bizimkileri görünce sesimi yutuverdim.Allahtan pek anlamadılar.

    —Hoşgeldinizz canlarım.

    Hep birlikte "Ho ho ho ho hoşbulduk" deyip yine Noel Baba gibi konuştular.Herkes "Abucub Partisi" ni duyunca soluğu evimde almışlardı.Abucub dediğimde bizim herzamanki klasik abur cubur partisi işte.Odaya jet gibi daldılar ve bam!Uras yerle bir.Aysar(Cancağzım), Saye,Hilde, Eylül, Çağan, Kutay, Giray, Uras, Aden ve Uğur. Hepsi birlikte bi kapıdan geçmeye çalışırlarsa olacağı buydu zaten.Uras'ı yerde görünce hepimiz kahkahayı basmıştık.Uras başta gülmeyin be deyip sinirlensede dayanamayıp kendisi de gülmeye başladı.

   Gecenin sonuda hepimiz hem çok eğlenmiştik hem de yorgunluktan ölüyorduk.Herkes teker teker evden kaçmaya başladı .Çünkü eğlence kısmı güzel, temizlik kısmı kötüydü.Bunda hepimiz hem fikiriz değil mi?Herkes gittikten sonra Çağan bana yardım etmek için gitmedi.Ne kadar gitmesi için ısrar etsemde "Saçmalama bu kadar şeyi tek başına yapmana gönlüm razı olmaz güzelim." demeye devam etti.