Okyanus Etkisi

~Çağan~

Uyanmıştım.Ev herzamanki gibi sessizdi.Buna alışkındım.Çünkü tek yaşıyordum.Sonra mutfaktan diye düşündüğüm bir ses aldım.Tam tırsmıştım ki aklıma dün gece oturma odamda uyuyan Çağan geldi.Rahatlamıştım.Yatağımda doğrulup biraz gerindikten sonra kendime geldim.Kalkıp elimi yüzümü yıkayıp mutfağa doğru adımlarımı hızlandırdım.Kapıdan girip "-Napıyoşuuunn seenn cağnımm?" diye bağırınca Çağan elindeki bıçağı yere düşürüp ters ters bana bakınca korktum.Gerçekten korkmadım tabiki.Sadece korkmuş bir çocuk gibi yaptım.Sonra bana gülümsedi.

"-Gel buraya fare." deyip bana sarıldı.

Dünden beri merak ettiğim şeyi tekrar sordum.

-Çağan, dün bana ne söyleyecektin?

-Immmm, nasıl başlasam bilemedim şimdi.

-Hadi ama merak ediyorum.Dünden beri geçiştiriyosun beni.

Pat diye "-Lalin, ben Aysar'dan hoşlanıyorum."deyince ağzım açıkta kalmıştı.

Aslında beklediğim şey bu değildi.Yani iyiki bu ama bu değildi.Çünkü benden hoşlandığını sanıyoduk.Ohhh be rahatlamıştım.

-Ayy sen ciddi misin?İnanaaamıyorum.

-Ne var kızım, niye şaşırıyosun?

-Aslına bakarsan biz yani Aysarla, benden hoşlandığını düşünüyorduk.Yani ben olmaz diyodum ama bilmiyorum yani öyle düşündürmüştün, çünkü çok ilgili davranıyodun.

-Farkındayım güzelim.Ama bunun nedeni seni kardeşim yerine koymam.Diğer türlü olmasını mı isterdin?

-Yok, hayır tabikide.Böyle olmasını istiyordum.Çünkü bende seni abim gibi görüyorum.Biliyo musun bence bunu hemen Aysar'a söylemelisin.

-Yok daha neler.Aysar'a bunu söylesem birdaha benimle konuşmaz.

-Bak sen kardeşini dinle yada kendini ne zaman hazır hissedersen o zaman söyle ama geç kalma.

Kafasını onaylar gibi salladı.Sonra dönüp gamzelerini göstererek gülümsedi.Dayanamayıp Aysar'a söylerdim ama Çağan da beni kardeşi gibi görüp anlatmıştı.Bunu yapamazdım.En iyisi zamana bırakıp neler olacağını beklemek.