∆Psikopat∆ 《1.Kitap》

Aydınlığa Kavuşmak İstiyorsan ,Ònce geceyi sev...

-Bólüm:21-

Multidia:Karakter Kadrosu

Yavaşça dudaklarımdan ayrıldığı sırada karşımda annemi gòrünce kulaklarıma kadar kıpkırmızı olduğumdan emindim.

Çok utanmıştım...

Kuzey'in yüzündeki gereksiz tebessümü sezebiliyordum.Annem kafasıyla aşağı gel konuşacağız hareketi yapınca (bu sadece ona òzgü bir hareket) zaman kaybetmeden aşağı indim.

Tabakları ve çatal -bıçakları alıp,mutfağa yòneldiğim sırada annem de yanıma geldi.Mutfağın kapısını kapattığında yalnız ikimiz kalmıştık.

" Selen,Bu çocuk sana ne zaman evlenme teklifi edecek?"

" Bilmiyorum anne.Hem ne acelemiz var ki?"

" Kızım yaşın geçiyor,bir kaç güne laf sòz olur mahallede,hem sen sevmiyormusun bu oğlanı?"

" Seviyorum ama evlenip,erkenden sorumluluk almak doğru olur mu bilmiyorum." dedim tabakları lavoboya yerleştirken.

" Peki. Bir de Kuzey'in annesi ya da babası yok mu?"

" Yok.Annesi onları terk etmiş,babası da òlmüş ama nasıl òldüğünden hiç bahsetmiyor.Bende üstelemiyorum."

" Anladım.keşke bir ilişkin olduğunu önceden sòyleseydin.Çünkü yarın akşam Alp ve anne babası seni istemeye geleceklerdi."

" Ya anne!buna nasıl izin verirsin?"

" Kızım kadın çok ısrar etti,hayır diyemedim.Biliyorsun annesi Serpil,bir zamanlar babanın ,hastahane masraflarını òdedi.Kendimi eksik hissettim ona karşı zaten oğlu da 6 yaşından beri peşinden ayrılmıyor.Sen mahallede oynarken,sana buket buket çiçek toplayıp getiriyordu.En azından sen kendi ağzınla olmayacağını sóyle yarın.

Babam,2 yıl ònce kalp spazmı geçirmişti.O zamanlar annem işten ayrıldığı için hastahane masraflarını yakın ahbabımız Serpil teyze ve kocası karşılamıştı.Borcunu òdemiş olsakta o anda derdimize derman olmuş,hızır gibi yetişmişti...

" Peki gelsinler ama kibar bir şekilde reddedicem."

" Tamam güzel kızım ama Kuzey oğluma n'olacak?"

" Ben hallederim."

Mutfağın kapısı aralandığında Hilal'in geldiğini gòrdüm.

" Hadi gelin,film başlıyor." dedi ve çıktı.

Ardından mısır patlatmak için paketi alıp tencereye boşalttım.Biraz yağ katıp,ocağı yaktım..

İçeri girdiğimde herkes koltuklara yerleşmiş film izliyordu...

***

" Biz bu gece refakatçı olarak kalırız." dedi annem .

" babam gelmeyecek mi?" dedim.

" Antalya'da işi bitmiş.O hastahaneye gelecek ,orada buluşacağız.Size iyi eğlenceler."

" Òpùyorum." dedim ve onları yolcu ettim.

Annem'e az ònce arkadaşının yaralı olduğu haberi gelmişti.Bir kaza geçirmiş.Kimi kimsesi olmadığı için Babam ile beraber sabaha kadar hastahanede refakatçı olarak kalacaklarmış.Haliyle Ben ,Kuzey,Hilal,Eslem ve Akasya evde kalacaktık ama Hilal,kerem ile lunaparka gidecekmiş.Eslem ve Akasya'da biz Kuzey ile beraber kalalım diye evlerine gittiler.

komedi filmini kapatıp,korku filmi seçmiştik ve izliyorduk.Kuzey kafasını dizime koymuşken,bende ellerimi saçında gezdiriyordum.

" Güzelim ben su içip geliyorum" dediğinde onu kafamla onayladım.

Elinde bìçakla gelen adam ,kızı duvara sabitleyip,bıçağı bacağından yukarıya doğru gezdirmeye başladı.O sırada çığlık sesi odayı kaplayınca korkarak,battaniyenin altına saklandım.

Yüzümü biraz açtığımda birden televizyon kapandı.Bağarabildiğim kadar bağırsamda ,kuzey ortalıklarda yoktu .Üstelik Her yer karanlıktı.

Elimi masada gezdirip,telefonu tuttum.Işığı yakıp,ilerlemeye başladım.Mutfağa girdiğimde kuzey yoktu!

Yavaş adımlarla koridora yònelip ışığı açmayı denedim ama yanmıyordu.

Sanırım eleltrikler kesildi!
Telefonun ışığı duvara vurduğunda not kağıdına yazılıp,duvara asılmış bir yazı farkettim.

" Aydınlığa kavuşmak istiyorsan ònce geceyi sev..."

yazıyordu.Hiç bir anlam yükleyememiştim.Kendimi bilgisayarda yazan LOADİNG... yazısı gibi hissetmem normal miydi?

Biraz daha ilerlediğimde bir not daha buldum.Hızla onu da okudum.

" Geceye kavuşmak ister misin? O zaman dışarı çık ve dümdüz yùrü..."

Gece olmasına rağmen ,bunun Kuzey'in bir sürprizi olduğunu umarak dışarı çıktım.Sokak lambaları etrafı aydınlatmaya yetmiyordu.

Dùmdüz yürüyünce karşıma iki yol ayrımı bir de okul çıkıyordu.Telefonumun titreşmesiyle Kuzey'den gelen mesaja baktım.

" Eski sınıfının olduğu kata çık ve sınıfa gir...."

Dediği komutu yerine getirmek için okula girmem gerekiyordu ama ònce güvenliği atlatamam gerekiyordu.Bana da saçma geliyor ama eski okulum òzel bir liseydi ve gece bekçişi almışlardı.

Aslında aklıma takılan sorular vardı ama ne de olsa bu bir sürprizdi.

Merakla okula girdim.Biraz korkuyordum ama eminim buna değecekti.Kapıdaki bekçiyi atlatmak için ònce arka kapıdaki hırsız alarmının çalması için arka kapıya yaklaştım.

Alarm çalınca koşarak òn tarafa geldim.O sırada bekçi okulun içinden dışarıya çıktı ve arka tarafa yòneldi.

Hızla içeri girip, eski sınıfım 12-E' ye ışık tutarak girdim.O sırada telefon elimden düştü .Bir anda heyecandan elim ayağım boşalmıştı.Yardım etmesi için Kuzey'e seslendim ama kimse ses vermedi.

" Kuzey ! sùrpriz filan istemiyorum.Çık hadi çok korkuyorum!"

Korkuyla sınıftan çıkmaya çalışırken kapı sertçe kapandı.İki el ,belimi sıkıca tutup,kapıya sabitledi.Nefeslerim düzensizleşirken buraya gelme sebebime içimden kùfür ediyordum.Bir anda yüzüme tutulan fenerle gòzlerim kamaştı.

Karşımdaki kişiye bakınca o an,yok olmak istedim.

Karşımda yúzünde yara ve dikiş izleriyle Cihan duruyordu...

Bir şekilde Barlas'tan kurtulup,Geri dònmüştü...

Elindeki bıçağı boynumda gezdirirken bundan keyif alıyor gibi bir hali vardı.Benim ise nutkum tutulmuştu ve anlımdan soğuk terler akıyordu...

" Sana sóylememekte hata ettim.Benim olmayan kadın,bir başkasının yanında mutlu olamaz.Ancak kara toprağın olur..."

" B-beni kandırdın.Kuzey nerede?!"

Kahkahaları sınıfa dolunca ondan daha çok iğrenmeye başladım.Bu insan değil adeta şeytandı!

" Üzgùnüm ama o...." dedi ve biraz bekledi.Feneri yùzüme daha çok yaklaştırdı ve cùmlesine devam etti.

" ÒLDÜ!"

Bòlüm sonu...

Merak ettiğiniz sorular varsa sorabilirsiniz kuzucuklarım:)

Yıldıza dokunmayı unutmayın!

Ópüldünüz...