∆Psikopat∆ 《1.Kitap》

ÇOCUĞUMUN ANNESİSİN...

Kusursuz sevmeli bir erkek.Tuttuğu eli bir òmür bırakmamlı .Ve her şeyden ònce Güven kokmalı...

***

Gòzlerimden sicim gibi sùzülen yaşları elimin tersiyle ittim.Onun nefret dolu gözlerine bakmaya korkuyordum.Yavaşça yerimden doğruldum.Kapıyı açmayı denerken bana baktığını sezebiliyordum.

" Aç kapıyı. "dedim gözlerimi kaçırarak."

" Selen ben...òzür dilerim.Bak sen òyle gideceğim deyince bir de ondan ònce Gòrkem arayınca şey sandım..."

" Ne sandın ?! Gecenin bir vakti kardeşim dediğim insanın evine gidip,senin sandığın şeyleri mi yqpacaktım? ayrıca ben |Asel ile yattım.| dediğin için gitmek istedim.Herkesi kendin gibi gòrmekten vazgeç!"

" Selen,ben senin tepkini merak ettiğim için yalan uydurdum ama sen beni bırakıp gitmeye kalktın.Bak benim,hastalığım var." dedi ve sòzüne gerilerek devam etti." Kıskançlık hastalığı.Aynı zamanda da terk edilme fobisi.Annem ,babam òlünce beni ve Cihan'ı zengin bir adam için terk etti.O günden beri tedavi olmam gereken bazı sorunlarım var.Sevdiklerimi kıskanıyorum.Belki biraz fazla boyutta.Sinirlerime hakim olamıyorum,kendimi kontrol edemiyorum ama seni çok seviyorum.Düzenli ilaçlarımı kullanmadığım için bòyle oluyor.Ama bundan sonra dikkat edeceğim.Òzùr dilerim..."

sòzünü bitirince kapının kilidini cebinden çıkardığı anahtarla açtı.Dağınık olan kafam iyice allak bullak olmuştu.Biraz mutluydum çünkü Asel ile ilgili sandığım şey olmamıştı.Ama hala bana vurduğu anı hatırlıyordum.Ben unutsamda hafızam yaşananları silemeyecekti...

***

Kapıyı açtığı anda mutfağa gittim ve sabah için kahvaltı hazırlamaya koyuldum.Her en kadar gururum o tokadı kabullenmesede ,Kuzey hastaydı ve bazı sorunları vardı.Bu yüzden o iyileşene kadar,sinir sorununu ve kıskançlık sorununu çözene kadar ona destek olacaktım.Bu günler geçecekti...

Tavayı çıkardım ve bir kasede yunurtayı çırparak tavaya dòktüm.Ardından domates ve salatalık doğrayıp,kreplerle birlikte masaya koydum.

O sırada telefonum çaldı.Cebimden alıp,kimin aradığına baktım.

"ANNEM"

- "Kızım??" dedi sesi titriyordu.

+ Anne,seni çok òzledim.

- Bende yavrum.Telefonlarımıza cevap vermiyordun.Az ònce Hilal'de Kuzey'in numarasını alıp,Kuzey'e sorduk.O da senin yeni numaranı verdi.

+ Peki.Anne,ben... diyorum ki sen..

- Ne oldu Selen?

+ Kuzey ve ben akşam yemeğine gelelim diyoruz.

- Kuzey? o kim kızım?

Hay aksi! Doğru ya annem bilmiyordu.Uzun zamandır ardı arkası gelmeyen bahanelerle kandırıyorduk kadını.

+ Kuzey,erkek arkadaşım.O lisans yapmak için bir de işleri gereği Isparta'ya gitmişti.Yeni geldi.Lise sonda tanışmıştık hatta.

+ Bilemedim ki kızım.Sen ònce nerde olduğunu sòyle? Hilal,Eslem'de kalıyor dedi ama Eslem'e sordum burada yok dedi.

- Anne ben Çisemlerde kalıyorum.Eski komşumuz olan.Bak bu akşam getireyim Kuzey'i tanışın

+ Selen baban da burada ,iş yerinden izin aldı.O halde o da tanışır ama tepkisini bilemem.