Ela hava yeni yeni aydınlanırken usulca gözlerini araladı. Uzun zamandır hissettiklerinden çok daha başka hislerle yeni güne uyanıyordu. Normalden çok daha erken bir saatte uyanmasına rağmen oldukça dinç ve heyecanlı hissediyordu. Tabi bunlara sebep olan kişiyi de çok iyi biliyordu. Baran içten içten hayalini kurduğu anları gerçekleştirmiş yanına gelmiş,bir daha ondan uzak kalmayacağını açık bir dille ifade etmişti. Hissettikleri , Baran'ın gelmiş olması Ela'yı ne kadar mutlu etse de bazı şeylerin düzelmesinin çok zor olacağını biliyordu. Kıpırdanan kızıyla gülümseyerek yatağından kalktı. Onu kucağına aldığında Baran'ın da yanında olma düşüncesi ne kadar itiraf etmek istemese de huzurlu ve güvende hissettiriyordu. Yavaş adımlarla banyoya ilerleyip kısa bir duş aldı. Odasına girdiğinde içeride duyduğu adım sesleri kalbinin hızla çarpmasına sebep olmuştu. Ürkek adımlarla oturma odasına doğru ilerlerken Asaf'ı görmesiyle tuttuğu soluğunu bıraktı. " Asaf beni korkuttun!"diye mırıldandığında onun endişeli yüz ifadesini görmek genç kadını gülümsetmişti. "İyi misiniz!"diye soran adama gülümseyerek başını salladı. "Niye bu kadar erken uyandın? Arabamın anahtarlarını sende unutmuşum onları almaya geldim. Uyuyorsun diye çalmadım kapıyı." "Dün akşam erkenden uyumuşum,ondan herhalde."dedi gülümsemeye çalışarak. Baran hakkında Asaf'la konuşmak genç kadını geriyordu. Düşüncelerine oldukça önem veriyor kuracağı kısacık bir cümle Ela'nın bin bir türlü şey düşünmesine sebep olacaktı. "Uyuyabilmene sevindim."diyerek imayla konuşan adama kırgın gözlerle baktı. Baran'ın konusunu açmak için kendisinden bir atak beklediğini biliyordu. "Asaf ne yapmam gerektiğini o kadar bilmiyorum ki düşünmeyi bile reddediyorum. Kafamı toparladığımda bu konu hakkında konuşsak olur mu?" Usulca kafasına sallayan adam kapıya doğru ilerlemeye başladı , Ela'da onu geçirmek için arkasından ilerliyordu. Çalan kapıyı duyduklarında Ela'nın kalbi küt küt atmaya başlamış Asaf'ın "Mina'dır" diye mırıldanmasıyla bile kalp atışlarının hızı yavaşlamamıştı.
Baran sabahın ilk ışıkların da gözlerini açtığında her sabah olduğu gibi Ela'nın hayalleriyle uyanmıştı. Ama bu sabah uyandığı dört aydan çok daha başkaydı. Vakit kaybetmeden kendini duşa attığında çok zaman harcamamış işlerini hallettiği gibi hazırlanmak için banyodan çıkmıştı. Gözüne çarpan siyah sweat ve kot pantolonunu giyip saçlarını düzelttikten sonra kendini arabasında buluvermişti. Gördüğü bir kafenin önünde durduğunda içeri girip Ela için sağlıklı kahvaltılıklar aldı. Gülümseyerek arabasına bindiğinde heyecanına mani olmaya çalıyordu. Ela'nın tepkilerinden çekiniyor ve çok merak ediyordu. Oteli Ela'nın evinin yakınlarında tuttuğu için kısa sürede evin önüne gelmişti. Saatin erken olduğunun farkındaydı ama otelde duramayacağını biliyordu. Belki karısı uyur ve kendisine onu izleme fırsatı sunardı. Kapı çaldığı gibi açılıp karşısında Asaf'ı görünce tüm sinirleri gerilmişti. Sabahın bu saatinde karısının evinde ne işi vardı bu adamın? Arkada bornozuyla duran Ela'yı görmek yumruklarını sıkmasına neden olmuştu. Gözleri kararırken Ela'nın tedirgin bakışlarıyla karşılaştı. Ardına kadar açılan kapıyla içeri girdi. "Günaydın Baran" diyerek söze başlayan Asaf'a ters bir bakış atıp kafasını salladı. Çekinikçe kendisine bakan karısının önünde durduğunda kıskançlıktan kavrulsa da yüzüne aşık bir gülümseme yerleştirdi.Karısının ıslak saçlarını okşayarak omuzlarından arkaya attı. "Günaydın."diye mırıldanıp yanağını okşadığında karısının irkilmesi canını sıksa da arkada ki adamın varlığı kadar kötü hissettiremezdi. "Günaydın,"diye mırıldanan karısını baştan aşağı süzdüğünde kanının kaynadığını hissetti. Uzun zamandır dokunamadığı bembeyaz tenini şişmiş karnından dolayı zar zor kapatan bornoz parmaklarının karıncalaşmasına sebep olmuştu. "Güzelim ben gidiyorum geç kaldım,dikkat et kendine, akşam uğrarım. Bir şey olursa ara tamam mı?"diyerek karısına yaklaşmaya çalışan adamın önüne geçip "Ela üşüyeceksin,sen üstünü değiştir ben Asaf'ı geçiririm."dediğinde Ela onu dinlemeyip Asaf'ın yanağına ufak bir öpücük kondurdu."Akşama görüşürüz."diye mırıldanarak kapıyı kapattığında kararmış gözleri ve çatık kaşlarıyla kendisine bakan adamın sinirini görmezden gelerek üst kata yöneldiğinde "Üstümü giyinip geliyorum."diye mırıldandı. Baran ise usulca kafasını sallamakla yetinmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yağmur Sonrası
Ficción General. "Ela dinle beni nolur! Seni çok seviyorum lütfen dinle," diyen adama ateş saçan gözlerle baktı Ela. "Ne sevgisi , ne sevgisi! Böyle mi seviyorsun sen? Nasıl yaptın bunu bana ya!Neden yaptın? Hiç için acımadı mı? Aklına gelmedim mi hiç?"diye bağırı...
