Untitled Part 3

4 0 0
                                    

I'm Robert Pendragon, 27 years old

I'm a college student with a course of engineering while my girlfriend is taking up education. She really wants to be a teacher talaga eh. My mom is working as a secretary on a company. I do live with my mom, hiwalay na sila ng dad ko. I've never seen my dad, lumaki kase talaga ako kay mommy. My surname 'Pendragon' was from my mom. Its her last name but I know Reid ang last name ng Daddy ko. Sa tuwing tinatanong ko si Mom kung nasan at bat sila naghiwalay ni Dad. She always said that they choose to be apart because Dad already find someone better than her, so they decided na maghiwalay nalang for some reasons na hanggang ngayon di ko parin maintindihan. But I'm okay, as long as I have my mom.  Pinalaki ako ng maayos ng mommy ko so hindi ko hinahanap yung kakulangan ng daddy and sobrang saya ng childhood ko because of Alexa. She's my girlfriend, were on the same age. She's my everything, my childhood friend, best friend and partner's in crime. I'm so lucky to have her in my life. Mahal na mahal ko si Alexa, and yeah bata pa lang ako gusto ko na siya.


7 years old pa lang ako ng makilala ko si Alexa. She's so cute, she really looks like an angel. Umaamin na ko, the first time I laid my eyes on her tinamaan talaga ako. I already know na she's the one for that she's destined to be with me. 

Bagong lipat kami nun ni Mommy sa village na yun tapos kapitbahay ko pa sila Alexa. Sobrang bait niya and approachable. We've became close because magkatabi lang bahay namin. Yung parents niya pa laging wala pati si Mommy dahil sa mga work nila so lagi kami ang magkasama. Noon pa lamang alam ko na gusto ko si Alexa, na crush ko siya di lang ako umaamin kase bata pa kami non and I do treasure our friendship. But nagpapahiwatig na ko nun like inaasar ko siya and all pero binabawi ko din naman. Hahaha, I'm just happy and contented noon na magkaibigan kami at laging magkasama. Okay na ko dun!

Grade 6 ako nong nagdecide akong umamin na kay Alexa. After nang graduation namin iyon, nagpipicture ung family namin together nang hilahin ko siya tapos pumunta kami dun sa hindi masyadong crowded na lugar. Hanggang ngayon naalala ko pa ung epic na confession ko noon, sa dating namin room ko siya hinatak noon eh. 

Alexa, may sasabihin ako sayo." 

"Ano ba yun ha? Bat kailangan mo pa kong hilahin dito. Tska alam mong nagpipicture pa tayo nila mommy tas hinila mo ko dito baka mag-alala sila satin." nagtatakang tanong ni Alexa.

"Hindi yun, nagpaalam na rin naman na ko sa kanila. May gusto lang talaga kong sabihin sayo."

 "Ano ba yun, Rob. Sabihin mo na please. Kinakabahan ako sayo eh!"

"Ah, eh kase Alexa may gusto ako sayo. Crush kita simula pa lang nong mga bata pa tayo. Ngayon ko lang inamin kase ngayon lang ako nagkalakas ng loob. Pero kung hindi mo ko gusto okay lang naman, ayos na ko na kahit friends lang tayo atleast nasabi ko na." kinakabahang kong sabi.

 "Ahhh....... ganun ba. Okay, hahaha. Ikaw ah may gusto ka pala sakin!" natatawang tukso sakin ni Alexa.

"Okay lang sayo? Hindi ka galit?" nagtatakang tanong ko.

"Oo, okay lang sakin tska bat naman ako magagalit. Gusto din naman kita este oo okay lang iyon, crush lang naman eh." agad na sagot ni Alexa pero nagtataka ako kase namumula iyong pisngi niya.


"Hay nako, nakakahiya talaga. Tara na nga. Nagugutom na ko eh, basta mahalaga naamin ko na." agad kong sabi at hinila ko siya para makabalik na kami kila Mommy.

After nong epic confession ko for Alexa. Naging mas malapit kami sa isa't isa and we do become best friends talaga. Walang pressure or what dahil umamin ako, I'm so happy na ganon ung nangyari. Na kahit umamin na ko na I like her hindi parin nagbago iyong pakikitungo niya sakin. I'm so lucky to have her. 

 Mas tumibay ung friendship namin and mas lalo talaga kong nahulog sa kanya. Honestly, habang lumalalim at naggro-grow ung friendship namin mas lalong nahuhulog ung loob ko sa kanya. I'm so happy to be with her. Thankful ako kase binagay siya sakin ni God even if where just friends. Kapag kailangan ko siya she's always there for me. I'm very lucky.

Twins LoveWhere stories live. Discover now