METRES

• 24 •

(Gece & Savaş)

‼️ YORUMLARA TAKILMAYIN‼️

(Eski kurguya ait bir çoğu.)

Ana karakterler: Asel SANCAKTAR, Altay SANCAKTAR, Gece SARSMAZ , Savaş SARSMAZ

Yardımcı karakterler: Ömür DEMİROK, Emre KARAN, Selin HAR, Demirhan ZEM

Karakter sayısı gittikçe artabilir. Konuyu olabildiğince Gece/ Asel ağzından anlatacağım. Aralarda kendi düşüncelerimi de ekleyebilirim. İyi okumalar.

___________________

Kadın o elin içinde güven hissetti. Daha önce hissetmediği o güveni. İkisinin geleceği de burada başlamıştı işte.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Atın üzerine binerken korkuyla bakıyordu Savaş'a. Hayatında daha önce hiç ata binmemişti kadın. Gözlerini kapatarak derince iç çekti. Dudaklarını ısırarak yavaşça gözlerini araladı ve hala elini tutan adama çevirdi.

-Sakin ol. Ben seni tutuyorum.

Bu adamdan bu kadar çok korkarken güvenmesi imkansızdı. Düşüncelerine dalmışken hareket eden atla kadının gözleri sonuna kadar açıldı.

-Savaş!

Sesi ormanda yankılanırken ne yaptığını bile düşünmeden kendini hızla kendini aşağıya doğru atmıştı. Elini tutan adam onun kendini aşağı bırakmasıyla kolları arasına aldı kadını. Savrulan saçları adamın gövdesine çarparken gözlerini kapattı kadın.

Tam da Savaş'ın kucağına düşmüştü işte. Yine aynısı olmuştu.

Gözlerini yavaşça aralarken ona korkuyla bakan bir çift mavi göz gördü. Derinden etkiledi maviler onu. Yüzünü hafifçe çevirerek az önce üzerinden atlamış olduğu ata baktı adam, yüzünde hafif bir tebessüm oluştu. Gülümsemesi kadının buzlarını eritmeye yetmiş miydi peki?

-Yine elime düştünüz Asel Hanım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bedenime çarpan hafif rüzgarla kurtuldum gözüm önünde ki o anlardan. Savaş beni görmüş olmalı ki gözlerini benden çekerek siyah ata çevirdi. Tıpkım o günki gülümsemesi belirdi yüzünde. Belki de ben kendime inandıramasam da ilk o gülüşe tutulmuştum. Yavaş adımlarla yanlarına ilerledim. Onun yanına gitmemi bekledi. Yanından geçerek elimle yavaşça sevdim o siyah atı. İlk kez beni gördüğünde sakin bir tepki vermişti. Tebessüm ederek gözlerine baktım Savaş'ın. Beni izliyordu.

-Denemek ister misin tekrardan?

Gülerek ondan önce davrandım. Bana öğrettiği gibi. Hızlıca ata binerek tek kaşımı kaldırdım.

-Sence?

Güldü. Bende az önce ki o tepkimi kaybetmiş oldum. Yüzümde kocaman bir gülümsemeyle ona baktım. Beyaz atına binerken de onu izledim. Yavaşça yüzünü bana doğru çevirdi. Gülüşü içimi ısıttı.

Benden önce davranarak beyaz atını harekete geçirdi. Şimdi tam anlamıyla 'beyaz atlı prens' olmuştu işte. Her genç kızın hayalinde ki o prens.