Od mojego nieszczęsnego wypadku minął już ponad miesiąc. Czuję się dobrze. Moje zgolone, na potrzeby zabiegu, włosy zaczynają powoli odrastać. Bóle głowy ustały. Nogi się zrosły. Wciąż uczęszczam na rehabilitację. Mój terapeuta na każdym spotkaniu powtarza to samo: Bardzo dobrze ci idzie, jeszcze kilka spotkań i będziesz samodzielnie chodzić. Rozumiem, że chce pomóc, ale niech chociaż mnie nie okłamuje. Gdy tylko próbuję wstać z wózka, kolana uginają się pode mną, a ja z hukiem upadam na podłogę. Już zapomniałam jak się chodzi. Prawa noga do przodu, lewa ręka również i tak na zmianę. A może na odwrót? Już nie wiem. Na razie moim środkiem transportu jest wszystko, co tylko znajduje się na kółkach. I wiem, że jeszcze długo tak zostanie.
Jestem już w domu. Nie moim domu. Rodzice stwierdzili, że nie chcą żyć z kaleką. Było mi smutno. Ale teraz widzę tylko to, jak ci głupi ludzie muszą być zepsuci, by myśleć tak o własnym dziecku. Ich sprawa. Szkoda, że poznałam ich tylko od tej strony. Jestem w mieszkaniu Jo. A raczej w malutkiej kawalerce, gdzie ledwo co mieścimy się we dwoje. Śpię i spędzam większość czasu w łóżku chłopaka, za to on przeniósł się na małą, starą sofę w drugim rogu pokoju. Joseph spędza ze mną mnóstwo czasu. Czasami, aż za dużo. Ale dziękuję mu za to. To on jest osobą dzięki, której budzę się z szerokim uśmiechem na ustach.
Nie dziwię się dawnej mnie, że się w nim zakochała. Poza tym, że wygląda jak ówczesny grecki bóg, to jest najwspanialszym człowiekiem jakiego zdążyłam poznać po tej tragedii. Polubiłam go. Nawet bardzo go polubiłam. A czy go kocham? Oczywiście, że nie. Chociaż... może. Nie, nie kocham go. Jest dla mnie jak brat. Tak, jak brat dokładnie. Chociaż kogo ja oszukuję. Pragnę go, jak nikogo innego. Ale nie powiem tego, niech się jeszcze chłopak chwilę postara...
***
Taki obrót spraw ahh haahha <3
Co myślicie?
calusy, movska :*
CZYTASZ
MYSELF
Teen Fiction- Nie miałem nikogo. Prócz ciebie. Nie kochałem nikogo. Oprócz ciebie. Byłaś dla mnie wszystkim. Nadal jesteś - prostuje - Więc walcz. Proszę. Nie dla mnie, dla siebie. - Małe, słone krople otaczają cienkimi strumieniami jego policzki. - Kocham Cię...
