Secret In The Night 🌃🌌

🌃23🌃

(Jia)
1 hafta sonra
1haftadır chanyeol , yujin ve hyunji arasında dolanıyordum. Bebeğe Yoon min'in bana armağan ettiği ismi vermiştik. Tabiki chang çok karşı çıktı ama etkileyici bir tehditle kabul etmek zorunda kaldı.

Bugün Hyunji haric bütün hastaların çıkma günüydü. Jongdae iyileşene kadar hem chanyeol le hemde yujin ile ilgilenecekti. Yujin bu bir haftada çok kere kriz geçirdi . Kardeşimi öyle görmek yaşadığım en zor şeydi. Duygularını anlamakta zorlanıyorduk. Bazen çok mutluydu bazen çok sinirli. Çoğu kez kaçmaya çalıştı ve jongdae ile konuşmasına rağmen bizimle hiç konuşmuyordu.

"Hadi bakalım hastalar gitme vakti. Sehun sen yujine yardımcı ol. Chang sende chanyeole. Bende bir gidip Hyunji ye bakayım." dedim ve çıktım odadan. Bebek odasının penceresine geldiğimide Hyunjinin sesi koridoru dolduruyordu. Hemşirenin birini durdurup sordum.
"Neden bu kadar ağlıyor?"
"Erken doğdu ciğerlerinin gelişmesi için ayrıca yeni doğan bebekler ağlarlar sakin olun." Dedi sıcacık bir gülümseme ile. Kafamı salladım gergince şimdi onu burada bırakıp eve gidemezdim ki ben. Ne yapacağımı düşünürken birinin omzuma dokunması neredeyse çığlık atmama neden olacaktı.
"Tanrım!! Korkuttun Chang ne oldu? Herşey tamam mı ?" dedim . Başını sallayıp alnımdan öptü.
"Ben Hyunji ile kalırım . Sen ailenin yanında kal. Birşey olursa haber ederim. Ve yarın seni almaya gelirim. Hadi sen git." düşünceliliği beni benden alıyordu.
"Sen bitanesin . Peki gidiyorum ama ara." Dedim elimle telefon yaparak. Oda kafasını salladı . Geri geri giderken ona bakmayı kesmiyordum. Birden durup ona ilerledim . Ve dudaklarına kısa bir öpücük kondurdum.
"Git hadi sehun kızacak." Dedi . Tek kaşımı kaldırıp indirdim.
"O kim ki şahine kızıcak . Hah sen benim kim olduğumu unuttun herhalde." dedim bütün egomu gözler önüne serip. Bebeğe son bir kere bakıp aşağı indim. Bizim arabaya ilerleyip bindim.
"Hadi gidelim" dedim . Sehun arabayı çalıştırdı.

~~~~~~~~~
"Sehun sen yujini odasına götür . Bende chanyeole yardımcı olayım."dedim Sehun beni onaylayıp Yujin ile yukarı çıktı. Yujin çok sessizleşmişti . Eskiden de sessizdi ama şimdi daha bir sessizdi. İçine kapanmıştı. Chanyeolün koluna girip yardımcı oldum . Onu odasına götürüp yatağa yatmasına yardımcı oldum.
"Sana yiyecek birşeyler hazırlayayım mı ?" dedim . Kafasını salladı. Mutfağa gidip en kolay tarif ramen yaptım . Yumurtalı seviyordu chanyeol.

Odaya geri geldiğimde chanyeolün uyuduğunu gördüm. Gidip üstünü örttüm daha sonra yan tarafına oturdum.
"Sen benim tanıştığım en iyi insansın. Bizi bırakmadığın için teşekkür ederim. Lisede bana karışan çocukları dövdüğün için teşekkür ederim. O gün beni kurtarmak için önüme atladın bunun içinde teşekkür ederim. Ama en çok ta hayatıma girdiğin için teşekkür ederim chanyeol -sshi . Seni çok seviyorum. Güzel bir uyku çek." Deyip odadan çıktım. Hiçbiri yalan değildi . Onlar benim şanslarımdı.

Yujin,Sehun,Chanyeol , Chang ve minik kızım Hyunji...

Yujinin odasına ilerlediğimde yine kriz geçiriyordu.
"Sehun lütfen bana yardım et. Ona çok ihtiyacım var. Sehun beni seviyorsan ver bana ondan. Lütfen. Daniel nerede ? Onda ondan çok var. Gidip ondan alırsın . Sehun bana yardım et." Dedi sona doğru kısılan sesiyle. Odaya girdiğimde sehunun yujine sakinleştirici yaptığını gördüm. Sürekli uyutuyorduk ama ne zamana kadar böyle sürecekti . Yujinin yanına ilerleyip oturdum va yatmasına yardım ettim.
"Sehun odadan çık Yujinin üstünü değiştireceğim." Dedim kafasını sallayıp çıktı.
Durumdan en çok etkilenen kuşkusuz sehun du ama bunda kendi payı büyüktü.
Yujinin üstünü değiştirme işi bitince üstünü örttüm ve yanına oturdum . Saçlarıyla oynamaya başladım çünkü bu hoşuna gidiyordu.
"Yujin biliyor musun bir hafta önce teyze oldun. Kızım aynı senin gibi çok ses yapıyor. Susturamıyoruz onu. Ama siz onunla iyi anlaşacaksınız hissediyorum. Bir an önce iyileş lütfen Yujin bizi sensiz bırakma böyle. Sen benim yıllar sonra bulduğum ailemsin . Böyle beni bırakamazsın. İzin vermem anladın mı ? Bir kere sen benimle kardeşsin pes etme savaş başarabilirsin. Seni çok seviyorum. Kardeşim.Seni çok özledim." diyip yanına uzandım . Ona arkadan sarıldığımda kokusunu özlediğimi farkettim. Yeni anne olan bendim ama Yujinin kokusu daha çok benziyordu Anne kokusuna ... Asla çekemediğim o anne kokusuna.
"Jia seni çok seviyorum . Bu değişmeyecek." Uykuya dalarken duyduğum bu sesler rahat uyumam için yeterdi .
~~~~~~
Uyandığımda Yujin yanımda yoktu yatakta tek başıma yatıyordum. Yataktan kalkıp salona koştum.
"Yujin!?"
"Mutfaktayım." mutfağa ışınlandığımda Yujinin Sehunla beraber yemek yaptığını gördüm. Yüzümde dehşet ve mutluluk harmanlanmış haldeydi şuan . Bundan emindim.
"Siz??" dedim ama devamını getirmedim. Sandalyeye oturup onları izlemeye başladım .
"Sen uyuyunca bizde birşeyler yapalım dedik Chanyeol için yemek hazırlamaya karar verdik. Ayrıca sen yeni doğum yaptın iyi beslenmezsen sütün kesilir." dedi Yujin bu değişikliği şaşırtıcıydı.
"Ya sehun öyle değil küp küp doğrayacaksın. Çekil şuradan yaa." gülmeme engel olamıyordum onları izlerken sürekli kavga ediyorlardı. Salona geçip telefonumu aldım elime ve changı aradım.
"Ne yapıyorsunuz?" dedim direkt.
"Ne yapalım kızımla annesinin aramasını bekliyoruz. "dedi . Hyunji yi şimdiden özlemiştim gerçekten.
"Peki o iyi mi ?"dedim tedirgince.
"Tabiki iyi aslan babası var burada." kafamı sallayıp konuşacak birşey aradım.
"2 kilo olmuş ve artık kendi nefes alabiliyormuş. Hızlı iyileşiyor. " dedi ahh evet bugün kilo ölçümü vardı. İnternette bebek 2 kilo olduysa ve artık kendi nefes alıyorsa yakında hastaneden çıkabileceği ile ilgili birşeyler yazıyordu.
"Peki o zaman ben-"
"DUR! Bizim iş onu haftaya için aldım haberin olsun." dedi. Gözlerim faltaşı gubu açılmıştı.
"Chang Yujin daha iyileşmedi. Ayrıca chanyeolde öyle." dedim.
"Ne olacak küçük bir tören. Büyük işleri onlar iyileşince hallederiz." dedi onu onaylayıcı sesler çıkarıp telefonu kapattım.