Secret In The Night 🌃🌌

🌃26🌃

(Jia)
Eve girdiğimizde Chang uyuyan Hyunjiyi odasına çıkardı. Geri geldiğinde hala kapının önünde bekliyordum.
"Bizi böylemi yanınızda tutacaksınız bay ji"diye sorduğumda başını sallayıp koltuğa oturdu. Telefonu eline aldığında ona en uzak köşeye oturdum.
"Babana arayıp torunun evde gel gör mü diyeceksin?"diye alayla sorduğumda bana dikmişti gözlerini.
"O benim babam Jia"dediğinde ağzımdan hayret nidası kaçmıştı.
"Tanrı aşkına o benim babamı ve annemi öldürdü. Hyunjinin de anneannesi ve dedesini."dediğimde ayağa kalkıp yanıma geldi . Elimi tuttuğunda hırsla geri çektim elimi. Tekrar tuttuğunda kıracakmış gibi sıkıyordu.
"O iyi biri olmak istiyor. Torunu bunu sağlayabilir."dediğinde kan beynime sıçradı.
"Bu seferde başaramazsa Hyunjiyi mi öldürecek.?"diye sorduğumda düşüncesi bile ölmeme nedendi. Chang elimi bırakıp ayağa kalktı.
"Hyunji ölürse ona denek için yeni bir çocuk mu doğurmam gerekiyor?" Chang telefonunu alıp salondan çıktığında bende yukarı çıkmıştım. Hyunjinin beşiğinin yanındaki koltuğa oturduğumda birden uyku bastırmıştı. Gözlerimi kapattığımda odanın kapısı açıldı. Gelenin chang olduğunu bildiğim için gözümü açmadım.
"Siz benimsiniz sizi kaybedemem."diyip yanıma geldi. Elini yüzüme koyduğunda nefesimi tutmuştum.
"Uyumuyorsun."dediğinde yüzümdeki elini ittim.
"Çok zekisin nereden anladın?"diye dalga geçtiğimde elimi tutup ayağa kaldırdı . Odadan çıktığımızda kapıyı yavaşca kapatıp başka bir odaya ilerledi birden durduğumda oda durmak zorunda kalmıştı.
"Sen hayırdır?"diye sorduğumda muzipçe güldü.
"Çok beklersin"diyip aşağı inecektimki belimden tutup havaya kaldırdı. Dirseğimi karnına geçirdiğimde bırakmak zorunda kalmıştı.
"Ben senin ev çalışanlarına benzemem Chang . Hala şahinim ben."dediğimde ise kahkaha atmıştı. Şuan bu güzel gülüş yüzünden bile onu isterken karşı koymak çok zordu. Aklıma bir fikir geldiğinde kendimden nefret ettim. Aslında fikir değil bahaneydi. Ama birşey olmazdı bence.
Naz yapıyormuş gibi görünüp aşağı inecektimki Chang hiçte şaşırmadığım bir hareket yapıp beni duvarla arasına aldı. Elini iki yanıma koyduğunda ona karşı koyacak bir hareket yapmadım. Nefesini dudağımın üstünde hissettiğimde ensesinden tutup kendime çektim. Dudaklarımızı birleştirdiğimde anında karşılık vermişti. Duvarda duran ellerinin birini belime diğerini ise yüzüme koymuştu. Belimdeki eli rahat durmuyor sürekli hareket ediyordu. Birden havalandığımda bacaklarımı beline sarmıştım. Gözleri koyulaştıkca amacıma ulaşıyordum. Birden durup kucağından indiğimde oldukça şaşırmıştı.
"Ne oldu?" Diye sorduğunda elimi saçıma atıp bir tarafa topladım.
"Babasının köpeği olanlarla birlikte olmuyorum. Beni istiyorsan babandan vazgeçmelisin."dediğimde biraz duraksadı . Aşağı yöneldiğimde durdurmuştu. Yüzümde oluşan gülümsemeyi silip ona döndüm.
"Tamam. Babamla görüşmeyeceğim."dediğinde ise kötü kadın kahkahası atmak istedim. Erkek değiller miydi iki arsız hareketle hemen kıvama geliyorlardı.
Yanına ilerleyip dudaklarımızı birleştirdiğimde ise olanların hepsi ikimizin birbirine olan arzusunun sonucuydu.

Sabah olduğunda Chang yanımda değildi. Gecenin sonuçu bütün kıyafetlerim etrafa saçılmıştı. Bu halde geri giyinemeyeceğim için Changın odasında bulunan banyoya girip gecenin izlerini sildim vücudumdan.
Banyodan çıktığımda üzerime giyecek birşeyler bulup giyindim . Aşağı indiğimde Chang ve Hyunji bahçedelerdi. Yanlarına ilerlediğimde beni ilk farkeden Hyunji olmuştu. Kollarını bana açtığında onu kucağıma aldım.
"Günaydın bebeğim."diyip onu öptüğümde Chang ikimize hayran bakışlar atıyordu.
"Ne !"dediğimde ise gülüp yanağımdan öptü.
"Çok tatlısın."dediğinde kendimden tiksinmiştim. Hyunjiye kadar hiç kimse bana tatlısın dememişti. Hala demelirin istemiyordum.
"Tatlı değil seksi dir o."diyip içeriye yöneldiğimde arsızca konuşmuştu yine.
"Dün geceden sonra kabul edebilirim bunu." Herhalde koskoca Jiayım ben.

"Gidiyorum ben."dediğimde Chang anında önüme geçti.
"Nereye?"diye sorduğunda göz devirdim.
"Evime."dediğimde ise başını sağa sola salladı.
"Sizin eviniz burası."dediğinde işimin zor olacağını anlamıştım. Hyunji ağlamaya başladığında "oraya alıştı."dedim.
"O daha bebek burayada alışır." diye söylendiğinde söylememem gereken bir şey söyledim.
"Chanyeolü seviyor onun yanında mutlu oluyor."dediğimde Chang çıldırmıştı.
"Bir yıl boyunca hergün beni görseydi benim yanımda mutlu olurdu senin suçun Jia."diye bağırdığında Hyunji daha çok ağlamaya başladı.
"Korkutuyorsun onu. Çekil önümden."diyip onu ittirdim. Kapıyı açıp çıktığımda önceden aradığım Sehun kapının önünde bekliyordu. Arabaya bindiğimde engel olmamıştı.
"Offf"
"İyi misiniz?"diye sorduğunda başımı salladım. Acaba Yujin söylemiş miydi ?
"Sen nasılsın?"dediğimde gülümsedi .
"Cok iyiyim."dedi başımı salladığımda susmaya karar verdim.
"Biz chanyeole mi gidiyoruz bebeğim?."diye Hyunjiyle konuştuğumda Sehun tedirgince bir soru sordu.
"Jia Chang Hyunjiye babalık yapamıyor ve Hyunjinin bir babaya ihtiyacı var. Acaba Hyunji Chanyeolü bu kadar sevmişken siz.."
"Saçmalama Sehun . Böyle birşey yaparak Chanyeolün hayatını mahvedemem. O iyi bir kızla tanışıp kendi çocuğunun babası olacak."dediğimde başını salladı. Eve geldiğimizde Yujin koltukta uyuyordu. Chanyeol odadan çıkıp yanımıza geldiğinde Hyunji çırpınıp Chanyeole kollarını açtı. Onu Chanyeole verdiğimde Chanyeol üzerimi incelemişti.
"Bunlar kimin?"dediğinde sıçmıştım.
"Şey Hyunji üzerime kustuda çıkarmak zorunda kaldım. Ne! Bana inanmıyormusunuz? Diye sorduğumda hepsi inanıyoruz dedi. Chanyeol ,
"Yukarı çıkta üzerini değiş. Ayrıca Hyunji son 2 aydır hiç kusmadı."diye şüpheyle konuştuğunda odaya fırladım.

Üzerimi değiştirdiğimde aklıma Hyunji için video çekmek gelmişti . Kamerayı açtığımda ne diyeceğimi bilemedim.
"Merhaba bebeğim. Ahh bunu izleyecek kadar büyüdüğüne göre bebek değilsin. Kocaman bir kız olmuşsun ve hayatın zorlukları ile karşılaşmaya başlamışsındır. Ben sonsuza kadar yanında olup seni koruyacağım bebeğim. Ama ne olur olmaz ben yanında olmasam bile sen seni daima koruyacak bir babaya sahipsin. Onu hiç kaybetme. Asla yılma sen herşeyi başarabilirsin. Sen Jianın kızısın. Seni çooook seviyorum bebeğim hep mutlu ol." diyip kaydı kapattım nedense gözüm dolmuştu. Aşağı indiğimde Sehun deli gibi bağırıyordu.
"Ne oluyor?"dediğimde bana sarılıp etrafında çevirdi.
"HALA OLUYORSUN! Yada teyze farketmez."dediğinde onun bu şaşkın hallerine gülmeye başlamıştım. Hyunji bile şaşkınca Sehuna bakıyordu.
"O deli bebeğim. Ona bakma ."diyip onu Chanyeolden alıp yere bıraktım. Sehun Hyunjiyi kucağına alıp havaya kaldırdı.
"Abla oluyorsun çirkin. "Dediğinde Chanyeol Hyunjiyi ondan alıp kafasına vurdu.
"Kızı düşüreceksin aptal."diyip Hyunjiyi yere bıraktı. Yujine sarıldığımda ilk defa bu kadar mutlu hissediyordum.

3Hafta sonra
"An ne"
Kucağımda Hyunji ile aşağı indiğimde bir yandan da bağırıyordum.
"Sonunda Anne dedi!" Salondaki üçlü başta ne olduğunu anlamak için bir bana bir Hyunjiye bakıyordu.
"Hadi bebeğim bir daha An ne"dediğimde Hyunji ellerini çırpıp gülmeye başladı.
"Chan yeol " dediğinde bu sefer Chanyeol kahkahayı basmıştı.
"Yuh ama yaa daha yeni anne dedin bir bekle . Hemen Chan Yeol"diye onu taklit ederek konuştuğumda Chan Yeol Hyunjiyi kucağımdan aldı.
"Uğraşma benim bitanemle."yüzümü buruşturup mutfağa ilerledim. Öksürmeye başladığımda Yujin yanıma geldi.
"Sanırım üşüttüm. Midemde bulanıyor."dediğimde Yujin odasına yürüdü. Birden gelen bulantı ile tuvalete koştum. Midemdekileri klozete boşaltıp yüzümü yıkadım. Çok kötü üşütmüştüm. Bu sadece bir kere olmuştu oda lisede.
Lavabodan çıkıp mutfağa gittim ve birşeyler yiyip Yujinin getirdiği ilacı içtim.

Odaya çıktığımda kendimi direkt yatağa atmıştım. Hyunji neyseki Chanyeol ile duruyordu. Tekrar midem bulanmaya başladığında odadaki klozete ilerledim bu sefer kahvaltıda yediğimle beraber ilacıda çıkarmıştım.
Bugün Chang gelip Hyunjiyi görecekti. Aşağı indiğimde kapı çalmıştı. Chang içeri girip önce bana baktı ardından yerde oynayan Hyunjiye ilerledi. Onu kucağını alıp kapıya ilerlerken görüntü bulanıklaşmaya başlamıştı. Gözümü silip tekrar baktığımda başım dönmüştü. Birden yere oturduğumda Yujin bağırmıştı.
"Jia!" Chang geri dönüp yanıma gelirken Chanyeol ondan önce davranıp beni kucağına almıştı bile.
"Hastaneye gidiyoruz."dediğinde başımı sağa sola salladım.
"Üşüttüm sadece ondan başım döndü."diye açıkladığımda karşı koydu chanyeol.
"Hayır ne olursa olsun gidiyoruz basit bir üşütme değil belliki."diyip evden çıktı. Arabaya bindirdiğinde ona karşı koymamıştım.
Hastaneye geldiğimizde önde Chanyeolün arabası arkada ise Chang gelmişti.
"İçeride mikrop vardır Chang Hyunjiyi getirme."dediğimde başını sallayıp dışarıda durdu. Chanyeol koluma girip hastaneye ilerledi. İçeri girdiğimizde doktordan randevu alıp beklemeye başladık. İçeri girdiğimizde doktor Chanyeolü dışarı çıkartmıştı. Muayene ettikten sonra bana dönüp gülümsedi.
"Hamilesiniz"yüzümdeki ifade dehşet verici olmalıydı ki doktor şüpheyle sordu.
"İstemiyor musunuz?" Başımı sağa sola sallayıp onu reddettim.
"Hayır ama kimseye söylemeyin dışarıdaki adama üşüttüğümü söyleyin olur mu ?"dediğimde başını salladı. Dışarı çıktığımızda Chanyeol beni es geçip doktora döndü.
"Basit bir soğuk algınlığı . "Diye açıklama yapıp içeri girdi.
Hastaneden çıktığımızda Chang yanıma geldi .
"Ne oldu?"
"Üşütmüşüm."diye açıkladığımda başını sallayıp beni arabaya ilerletti. İkinci kere çocuğum olacaktı. Ben bu yükün altına nasıl girecektim. Çaresizliğin içinde bir başımaydım.
"Eve gidelim Chanyeol."dediğimde Chanyeol başını sallayıp beni arabaya ilerletti. Chang beni durdurduğunda hırsla bağırmıştım.
"OLAY ÇIKARMA!"

Eve döndüğümüzde diğerlerine de aynı şeyi söylemiştik. Odama çıktığımda sadece uyumak istiyordum.

Kapının açılması ile bebek sesi gelmişti. Gözümü açtığımda Chanyeol Hyunjiyi yanıma yatırıyordu.
"Saol"dediğimde uyu dedi.