Simula Pa Noong Una

Nn

Mahigit tatlong oras na pero hindi pa rin lumalabas sa ER ang doctor na kanina pa pumasok.

At mahigit tatlong oras na rin akong umiiyak sa takot. I close my eyes again and his wounds picture in my head. He was bath by his own blood especially his arm. Isang mahaba at malalim na hiwa ang natamo nya dahil sa kabaliwan ni Alvarez.

"Magiging okay rin sya Lyne" napalingon ako ng mapansing katabi ko na si Hell. Gustuhin ko mang maniwala sa sinabi nya pero pagkatapos kong makita ang reaksyon ng doctor ng makita nya ang kalagayan ni Rory. It was as if he already declared that Rory was dead. I mentally shook my head.

"Na saan yung iba?"tanong ko at isang mahina at garalgal na boses ang lumabas sa bibig ko.

"Magpalit ka na muna"sabi nya sakin pero umiling lang ako at nakatingin lang sa puting pader na kaharap namin.

"Puro ka dugo Saintlyne. Magpalit ka nang damit"

"I don't care about the blood on my clothes Hell."malamig at walang emosyon na sabi ko sa kanya.

Rory. May balat ka ba sa pwet na lintek ka at inabot ka ng gantong kamalasan?

Isinandal ko ang ulo ko sa pader.

"Hell"

"Hmm?"

"I'm going to quit being an agent after this"bulong ko

"M'kay. How about the band?"

"Pag-iisipan ko muna."

"Come here" she said then scotted me in her arms. The moment she wrapped her arms around me made me cried once again before my visions turn to black.

-------
Helldrie's Point Of View

Tumagal pa ng dalawang oras ang operasyon bago lumabas na ng tuluyan ang doktor. Agad akong napatayo at lumapit sa kanya.

"Is he okay now?"

"He was dead for 5 minutes" napatigil ako sa sinabi nya.

"But suprisingly his heart started beating again even when we already stop pumping his chest. He's stable for now but the loss of blood on his body "

"That's good news then"

"Well the bad news is he's in coma right now"

"For how long?"

"We don't know. It will probably takes days,weeks,months or maybe years"

"That bad?" tumango ito sakin bilang sagot.

"We will transfer him in ICU so you can visit him" he said while smilling then bowed a little before leaving.

I heaved a sigh. At napatingin kay Saintlyne na mahimbing na natutulog habang nakabaluktot na parang bata.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Jared na sinagotnya rin naman kaagad.

"Hello?"

"Bakit Hell?"

"Pasundo muna kami dito. Tulog na si Saintlyne"sabi ko

"At last"sabi nito. Narinig ko pa ang maluwag na paghinga nito.

"I'm on my way"

"Kay" saka pinatay ang tawag. Umupo muna ako sa bakanteng upuan di kalayuan sa pwesto ni Saintlyne dahil sinakop nya ang limang bakanteng upuan.

Mahigit kinse anyos rin ang antay ko bago dumating si Jared. Tinuro ko sa kanya si Saintlyne, tumango naman sya at binuhat ang kaibigan ko hanggang makarating kami sa sasakyan. Nilagay nya sa backseat si Saintlyne at ako naman ay umupo sa passenger seat. Pagkatapos nyang ilagay si Saintlyne sa likod ay pumasok na rin sya sa driver seat.