Însanın şu hayatta iki şeye ihtiyacı vardır,birincisi onu her ne ihtiyacı olursa olsun yanında her zaman duran bir ailesi,ikincisi ise ailesinden ayrıldıktan sonra ömrünün geri kalanını onunla geçirecek olan sevdiği adamdır. Aslında bazılarımız bu ihtiyaca gerek duymaz kendiliğinden öylece başı boş dolaşır,bazıları vardır bu ihtiyaçları olmadan yaşayamaz. Peki ben nasıl yaşıyorum...
Benim hikayede böyle başlıyor ne yapalım. Ben Mayıs herkesin bana hayranlıkla baktı işte o kızım.Güzelim,alımlıyım e daha ne olsun. Herkez benim egoist olduğumu düşünebilir evet biraz olabilirim. Eğer sizde benim gibi her sabah aynanın karşısına geçip "çok güzelim be" diyorsanız demeki sizde bir egoist adayısınız. Adımın da olduğu gibi mayıs ayında doğdum,şaka tabikide kasım ayında doğdum. Herkez doğum günümü sorduğunda bu espiriyi yaparlar,bende her zamanki gibi onları takmaz sinirle o ortamı terk ederim.
En sevdiğim renk deniz mavisi,gözlerimin renginden mi ne bileyim. Deniz mavisi olsun,deniz sesi olsun adı deniz olan her şeyi seviyorum.Şu an 17 yaşındayım,bu arada bir hafta sonra doğum günüm.Belime kadar inen upuzun,sapsarı saçlarım var. Klasik kızlar gibi değilim sarı saçlı,mavi gözlü yok yok benim onlardan tek farkım hayat hikayemizin olması gerek.Mesala onların belki tutunacak bir dalları yani aileleri vardır ,benim ise tutunacak dalı bırak çöpüm bile yok. Belki onların aileleri ile her dakikaların paylaşabilecekleri hayatlar vardır. En basitinden bir doğum günü ,her doğum gününde ona hediye alan bir aile. Onlar göre doğum günü basit ama bana göre doğum günü bırak en hafifinden onlar ile el ele tutuşmak bir miras olur.
Însan her seferinde sevdiği kişiler olmadan nasıl doğum gününü kutlayabilir ki...Ama ben her seferinde yanlız olmasam da aile dediğim öğretmenlerim ve arkadaşlarım ile kutluyorum.Ailenin yerini doldurmasalar bile onlar bana yetiyor.Benim ilk ailem onlar bana ilk onlar aile kavramını öğrettiler.Aile sevgisini bilmesem de onlar bana o sevgiden az da olsa yaşattı.Yurta kaldığım sürece onlar bana yardım etti bana kol kanat gerdi. Yurta neden,nasıl geldiğimi bana söyleyen onlardı.Îlk anne,baba ve kardeş kelimesini orada kullandım...
