Hep Seni Bekledim

3. Bölüm - Harika bir gün (!)

Ece'nin giydiği kıyafet multimedyada.

--------

Çalar saatin korkunç sesi ile harika bir rüyadan uyandım. Bugün yeni

okulumuz da ilk günümüzdü ve ben geç kalmak istemiyordum.

Gözlerimi ovalayarak dolabıma gittim. Kapağını acarak desenli kısa bir tişört, beyaz bir şort ve siyah gözlük aldım. Bunlar uygundu.

Üzerimi giyindim ve öteki dolabımdan siyah botlarimi çıkardım. Bunlar ile harika bir kombin yapmıştım. Son olarak ayakkabimi da giyindim ve odadan çıktım.

Ceren'in odasına girdiğimde hanım efendi mışıl mışıl uyuyordu. Sanki bugün okul açılmıyor.

"Ceren geç kalacağız." Diyerek onu durttum. Ama nafile kış uykusuna yeni yatan bir ayı misali kımıldayamıyor bile.

"Ceren! Harika bir mağaza da süper indirimler var."

"Çabuk gidiyoruz." Diyerek yataktan sıçradı. Ama nasıl sıçradı. Bu hali gülmeme neden olmuştu.

"Seni gıcık."diyerek gözlerini kıstı.

"Ne yapayım ama kalkmıyordun."

"Tamam. Tamam. Vay ne kadar güzel olmuşsun aşk." Dedi gülümseyerek.

"Teşekkür ederim ama sen şimdi hazırlanmazsan böyle gideceksin."

"Tamam." Dedi ve odadan çıktım. Mutfağa gittim ve buzdolabının kapağını açtım. Uzun uzun düşündükten sonra Ceren'in neşeli sesli ile irkildim.

"Hayırdır kuzum? Buzdolabı ile yasak ilişki mi yaşıyorsun?"

"Hıhı öyle. Dışarıda yiyelim çünkü çok geç kalacağız."

"Tamam o zaman hadi çıkalım."

Kapıdan dışarı çıkarak babamın kiralamis olduğu özel araca bindik. Yaklaşık 10 dk sonra araç okulun bahçesine girdi. Arabadan indigimizde herkes bize bakıyordu.

"Herkes bize bakıyor." Dedim sessiz bir şekilde Ceren'e. O da beni onaylayarak başını salladı.

Okulun içine girdiğimizde sinifimizi bildiğimiz için tek sorun Nerede olduğuydu.

"Sınıf acaba nerede?"

"Bana mı soruyorsun?" Dedi Ceren gülerek.

"Pardon. 11-B sınıfı nerede?" Diyerek koridordan geçen birini durdurdum.

"Aynı sınıftayız. Sizi götürebilirim." Dedi ve gülümsedi.

"Teşekkür ederiz."dedim ve çocuğu yakından incelemeye başladım koridorda giderken.

Yeşil gözleri ve kahve saçları ile yakışıklı biriydi. Hemde fazlasıyla. Benim gördüğümü Ceren de gördü ki o da kas göz işareti yapmaya başladı.

"Siz yeni geldiniz demek." Diyerek sessizligi o bozdu.

"Evet. Izmir'den geldik."

"Izmir. Oraya bayılırım. Ayrıca İzmir'in kızları da güzellikle meşhur olduğunu sizi görünce bir kez daha anladım." Dedi ve çapkın bir gülüş attı. Bu gülüş dinir etmek yerine insanın onurunu okşayan türdendi.

"Teşekkür ederiz." Bu sefer bunu söyleyen Ceren di.

Sınıfın içine girdiğimizde ıslık sesleri kendini duyurdu. Ceren'e baktığımda rahatsız olduğu belliydi. Zaten erkeklerden haz etmezdi.

"Siz onların kusuruna bakmayın. Güzel kız görünce böyle iğrençlesiyorlar."

"Tamam. Biz yerimize geçelim o zaman." Dedim.

"Peki. Bu arada adım Can."

"Ceren ve Ece." Dedi Ceren nazik bir şekilde. Can'dan haz duyduğu belliydi ama bu haz arkadaşcaydi.

"Siz kardeş misiniz?" Dedi gülerek.

"Sayılır. Bebekligimizden beri birlikteyiz hiç ayrılmadik." Dedim ve şefkat dolu gözlerle Ceren'e baktım. O da bana sarıldı.

"Tekrar tanıştığıma memnun oldum. Her hangi bir sıkıntınız olursa ben yardım edebilirim."

"Teşekkür ederiz bizde." Dedik ve boş sıralardan birine yerleştik. Her zaman olduğu gibi yine yan yana oturuyoduk.

"Can hariç bütün erkekler iğrençti bence." Dedi Ceren hemen.

"Bilmem bunu zaman gostericek." Derken bir grup öğrenci bağırış çığırışla içeri girdi. Yaptıkları kaba hareketleri söylemiyordum bile. Biz ve bütün sınıf onlara bakarken umulmadık bir durum oldu.

Dün bana öldürecek gibi bakan çocuk en arkadan içeri girdi. Yanın da da biri vardı. Ilk kez şunu fark ettim. Bu çocuk fena yakışıklıydı. Ve yanındaki de. Sanki best model of the word.

Ama sonuçta iğrenç biriydi bu gerçek hiç bir şeyin önüne geçemezdi.

Ceren ile onlara bakarken bana bakması ile kafamı çevirdim ve önüme döndüm. Yanlış anlayabilirdi. Yani ondan hoşlandigimi filan.

Ben önümdeki masayı incelerken onlar ise yanımızda geçtiler.

"Kalk hemen." Dedi arkamda oturan kıza.

"Neden?"

"Çok soru soruyorsun ve bu senin için hiç iyi bir şey değil."

"Tamam." Dedi ve kalkti. Boş sıralarda birine oturdugunda ben ise hala olanları anlamaya çalışıyordum. Kızın itiraz etmeden hemen yerinden kalkması son derece fiyaskoydu.

"Selam güzellikler." Dedi kulağıma doğru egilerek. Sesi tenimi gidiklamisti ve bu icimi titretti.

Ceren ile cevap vermemeye karar verdik. Ben gozumle başka bir sıra arasam da tek boş yer burası vardı.

Telefonuma gelen.msj sesi ile önüme döndüm.

"Bu çocuk da kim olduğunu saniyor"

"Boş ver. Uğraşmayalim."

"Tamam. Ama sana bakışlarını hiç sevmedim."

"Bende yanındakinin sana bakışlarını sevmedim. En iyisi hiç konuşmayalim."

"Bencede." Dedi ve telefonu kapatıp çantama koydum.