Hep Seni Bekledim

4. Bölüm - Bakışlar

Telefonu kapatıp çantama koyduktan sonra Ceren ile göz göze geldik. O da benim gibi fazlasıyla rahatsız olmuştu.

"Acaba bugün nasıl geçecek?" Diye sordu Ceren.

"Bilmiyorum ama bugün hocaların gözüne girmemiz lazım. Buraya çalışmak için geldik."

"Evet tabi arkamızda oturan bir grup serseri buna izin verirse." Diyerek arkamızda oturanlara gönderme yaptı.

Onun bu durumuna gülerken sınıftan içeriye gözlüklü orta yaşlarında bir adam içeri girdi. Elinde tuttugu deri çantasını masanın üzerine bıraktı.

Bize döndüğünde yeni olduğumuzu fark etti ve gülümsedi.

"Ece ve Ceren." Dedi. Isimlerimizi biliyordu. Ayağa kalktık ve bizde gülümsedik.

"Mega zeka kızlar sizi okulumuzda ağırlamak harika"

"Teşekkür ederiz hocam."

Bir şeyler söylemek yerine bize gülümseyerek karşılık verdi. Öğretmenlerin bizi fark etmesi ikimizide mutlu etmişti.

Yerimize oturduk ve önümüzde duran kitabı açtık.

"Haftaya Fethiye'ye gezi düzenlenecek. Eğitim amaçlı olmasi ön planda. Şimdi sizi liste sırasına göre 4er gruba ayiracagim."

"Ece, Ceren,Kağan,Deniz."

"Miray,Can,Duygu,Tuğrul."

....

Hoca grupları teker teker okurken aklımızda tek bir soru vardı. Bu Kağan ve Deniz kim?

"Demek aynı gruptayiz. Bu harika işte."

Ensemde hissettiğim bu ses ile kan beynime hücum etti. Ne demek onunla aynı gruptayiz? Bu saçmalıktı.

Arkamı dönerek onun iğrenç sırıtışını gördüm. Yüzünde gördüğüm tek şey 'Sen Bittin' di.

"Amacın ne senin? Git başkasiyla uğraş." Dedim sinirli bir sesle. Benden bunu beklemedigini biliyordum bu yuzden yüzü birden sert bir hal aldı.

"Bana bak sürtük düzgün konuş benimle."

Aniden sert çıkan sesi bir an olsun korkmama neden olmuştu. Bu yuzden hiç bir şey demeden hocanın yanina gittim.

"Hocam biz başka bir gruba geçmek istiyoruz acaba bu mümkün mü?"

"Üzgünüm Ece. Tüm gruplar eşleşti."

"Ama..." derken Can birden araya girdi.

"Hocam gruplarda değişme yapabilirsiniz?" Dedi ve imdadima yetişti. Ona minnettar gözlerle bakarken o da bana 'birsey değil' diyordu gözleriyle.

"Can'cigim bir gurup değişince herkes degistirmek ister ve bu gezi eğitim amaçlı olduğu için arkadaşlık en aza indirilmeli."

"Peki hocam." Diyerek hocanın yanindan ayrıldık.

"Yinede teşekkür ederim." Dedim gülümseyerek.

"Önemli değil. Her zaman yanında olacağım." Dedi ve sırasına oturdu. Bende sırama oturdum ve umutsuz gözlerle Ceren'e baktım.

"Başa cikabiliriz." Dedi moral vermeye çalışarak. Ise de yaramıştı iki tane serseri yüzünden kimsenin düzenini bozmaya niyetim yoktu.

"Evet." Dedim yarı yamalak bir gülümseme eşliğinde.

Diğer derslerde ilk ders gibi geçmişti. Kağan'ın arkamda oturduğunu saymazsak harika diyebilirdim.

Son teneffüs zili çaldığında kentine gittim. Ceren notları almak için gelmedi. Bu yüzden tek başıma gitmek zorunda kaldım.