De opdracht was om een verhaal tussen de 2000 en 4000 woorden te schrijven, en het maakte niet uit waar het over ging.
Buiten kraait een haan. Ik word er wakker van. Wat een irritante haan zeg! Dan is het eindelijk weekend, kan ik nog niet uitslapen, omdat die stomme haan van de buurman me wekt. Ik kijk op de klok. Het is nog maar zeven uur 's ochtends. Ik draai me op mijn rechterzij en probeer nog even verder te slapen, maar na me al tig keer omgedraaid te hebben, besluit ik dat het waarschijnlijk toch niet meer gaat lukken om in slaap te vallen. Ik zet mijn nachtlampje aan en kijk of er nog boeken op mijn nachtkastje liggen die ik kan ga lezen. Er ligt een stapel van vijf boeken. Ik pak de bovenste op. Ik heb het boek geleend van de bibliotheek, alle boeken van de stapel zijn trouwens geleend van de bieb. Ik leen er veel boeken, elke drie weken wel een stuk of vijf boeken. Ik hou van lezen. Ik vind het heel erg leuk om me in te leven in een ander persoon, gewoon even weg zijn van de "echte" wereld. Ik begin te lezen in het boek, het verhaal grijpt me meteen. Het gaat over een meisje die gepest wordt. Het is een heel erg mooi verhaal, een echte aanrader. Al na een paar minuten ben ik zo geconcentreerd aan het lezen dat ik de hele wereld om me heen vergeet.
Vijftig bladzijden verder kijk ik heel even hoe laat het is. Is het nog maar half negen? Dan heb ik wel heel snel gelezen. Op het moment dat ik verder wil lezen, hoor ik de ringtone van mijn mobiel. Wie belt me nou op dit vroege tijdstip? Ik stap uit mijn bed en baal dat ik nu niet gewoon verder kan lezen. Ik pak mijn mobiel van mijn bureau, waar hij standaard elke avond op ligt, omdat daar een stopcontact is, waar ik de oplader van mijn mobiel in kan doen. Ik kijk op het schermpje van mijn iPhone 4s. Denise, mijn beste vriendin, belt me. Wat kan er zo belangrijk zijn dat ze nu al belt? Normaal ligt ze altijd te slapen tot een uur of één 's middags. Ik neem op. 'Hey Emma', roept ze heel hard door de telefoon. 'Hoi Denise', zeg ik rustig. 'Waarom ben jij al zo hyper op de vroege morgen?' 'Ik kan net zo goed aan jou vragen wat jij aan het doen was. Ik heb je namelijk al zeven keer gebeld', zegt ze bijdehand. Waarschijnlijk was ik zo verdiept in mijn boek dat ik mijn mobiel niet hoorde overgaan. 'Maar Emma, wat is er nou?' vraag ik diep zuchtend. 'Ik heb een opdracht voor je', zegt ze mysterieus. 'Een opdracht?' herhaal ik verbaasd. 'Ja', zegt ze. 'Trek die mooie blauwe galajurk met die zilveren diamantjes aan met je witte pumps en je witte colbertje en zorg dat je om drie uur vanmiddag op de stoep voor je huis staat. We vertrouwen erop dat je jezelf mooi opmaakt, dat je haar leuk zit en goede accessoires bij je outfit zoekt. Succes! Doei Emma'. En dat gezegd hebbende verbreekt Denise de verbinding. Wat moet ik me hier nou weer bij voorstellen? Ik doe maar gewoon wat ze zegt, ik ben wel in voor verassingen en ik weet toch niet wat in vanmiddag anders moet doen. Ik heb absoluut geen zin om mijn huiswerk te maken. Ze is zo'n goede vriendin van me dat ze zelf weet wat voor kleding ik in mijn kast heb hangen, wat best eng is, want ik heb mijn witte colbertje eigenlijk nog nooit aangehad, dus hoe kan ze weten dat ik dat heb? Ik heb na deze mededeling geen zin meer om verder te lezen, want ik ben bang dat ik dan de tijd vergeet en dat ik dan te laat buiten op de stoep sta. Ik gok dat als ik dat doe, dat dat niet erg gewaardeerd wordt. Ik wrijf even in mijn ogen om alle troep er uit te halen en loop daarna naar beneden om te gaan ontbijten. Ik pak twee sneetjes volkorenbrood en leg ze op een bord. Ik smeer er boter op en daarna leg ik er wat plakjes kaas op. Ik ben te lui om veel moeite te besteden om mijn brood te beleggen. Ik eet het op voor de tv en loop daarna weer naar boven om te douchen. Ik trek mijn pyjama uit en stap de douche in. Ik zorg dat het water lekker warm is, want ik hou absoluut niet van koude douches. Als ik er een tijdje onder sta doe ik shampoo in mijn lange blonde haren. Na twee minuten spoel ik het uit en stap ik de douche uit. Ik droog eerst mijn haar zorgvuldig af en daarna doe ik hetzelfde bij mijn lichaam. Ik loop naar mijn slaapkamer, met een handdoek om mijn lichaam. Ik pak de kleren waarvan Denise zei dat ik ze moest aantrekken: mijn blauwe galajurk met de diamantjes er op, mijn witte pumps en mijn witte colbertje. Ik pak er wat wit ondergoed bij er trek dat natuurlijk als eerste aan. Daarna mijn jurk en het colbertje en mijn pumps neem ik in mijn handen mee naar beneden. Ik ben alleen thuis, dus ik heb geen last van mijn ouders en mijn vervelende broertje. Ik doe mijn make-up en haar altijd beneden, ik ben de enige van mijn vriendinnengroep die dat doet, maar dat maakt me niets uit. Ik borstel eerst mijn haar en ik laat het gewoon los hangen. Ik heb makkelijk haar, ik hoef er niets in te doen om het goed te laten zitten. Daarna maak ik me op. Ik doe wat zilveren oogschaduw op en trek dan voorzichtig een lijntje met eyeliner. Daarna krul ik mijn wimpers en ten slotte doe ik mascara op. De rest van de tijd tot drie uur verveel ik me, ik ben veel te vroeg begonnen met de voorbereidingen. Ik besluit mijn boek nog even te pakken en verder te lezen. Voor de zekerheid zet ik mijn wekker om kwart voor drie, zodat ik de tijd niet kan vergeten.
