Το μυαλό μου κόλλησε σε αυτό το συμβάν, το άλλο πρωι έτρωγα με την Katy πρωινό. Όμως δεν τόλμησα να της πω τίποτα για τον Jacob ή για το τι έγινε.Με κοίταξε περίεργα γιατί δεν μιλούσα, την κοίταξα αδιάφορα.
"Τι έχεις σήμερα; το αμίλητο νερό ήπιες;" Με ρώτησε.
"Οχι μωρέ, απλά δεν έχω πολύ όρεξη"
Είπα και πίνω καφέ, το μυαλό μου κολλημένο στον Jacob.
"Σου ειπε κάτι ο Matt;"με ρώτησε.
" Οχι, γιατί ρωτάς;" Την κοίταξα.
"Τίποτα...τιποτα" Κοίταξε αλλού και πίνει κι αυτή τον καφέ της. Άνοιξα το κινητό μου και έψαξα να μάθω αν τους βρήκε η αστυνομία, πράγματι βρήκαν την αποθήκη και τα πτώματα, όμως διάβασα κάτι που δεν μου άρεσε. Βρήκαν και δικά μου στοιχεία στις αλυσίδες, η θεωρία τους είναι ότι με πήρε ο Jacob και με σκότωσε αλλού, α δεν παμε ξαλά.Εμένα με έσωσε, κι αυτοί τον εχουν βγάλει τέρας τελείως οχι ότι έχει κάνει λίγα αλλά ελεος. Χτύπησε το κινητό μου και το σήκωσα, τι να θέλει ο Matt πρωί πρωί;
Πήγα στο δωμάτιο μου να μην με ακουσει η Katy, δεν θέλω να μπει σε κίνδυνο εξετίας μου.
"Brooke;Είσαι καλά;" Ρώτησε
"Ναι Matt, όλα καλά;" Είπε απλά
"Έμαθα τι έγινε μην μου το παίζεις αθώα, ο Jacob σε έσωσε από αυτους τους τρελούς" Είπε ο Matt σοβαρά
"Ναι..." Είπα και δεν το περίμενα να μιλήσει για αυτό στον Matt, αλλά σίγουρα δεν του ανέφερε τι έγινε αφου με έσωσε.
"Θέλω να σε δω, που είσαι;" Ρώτησε
"Σπίτι, αλλά θα ετοιμαστώ για τη σχολή" Είπα κοιτάζοντας τα πινέλα.
"Θα έρθω να σε πετάξω μέχρι την σχολή, θέλω να μιλήσουμε." Είπε
"Okay τα λέμε" Ειπα και κλείσαμε.
Ετοιμάστηκα, πήρα τα πινέλα και της μπογιές μου, πηρα την τσάντα μου και τον περίμενα.Μπήκα στο αυτοκίνητό του και τον κοίταξα.
"Καλημέρα, τι έχεις;" Ρώτησα φαινόταν πολύ σοβαρός στο δρόμο.
"Μέρα...Με ανησύχησες οκ;" Είπε και κατάλαβα ότι ήταν λίγο θυμωμένος.
"Χαλάρωσε, Matt είμαι καλά" Ειπα
"Ναι κι αν δεν έστελνα τον Jacob να βρει τους έμπορους, θα ήσουν τώρα νεκρή!" Πατάει πιο πολύ γκάζι, είχε νεύρα πλεον και στην φωνή του.
"Τι;Εσυ τον έστειλες;" Τον κοίταξα
"Δεν είχα ιδέα ότι ησουν εκεί, αλλά φαντάσου να μην τον έστελνα" Είπε
Κοίταξα άλλου λυπημενα.
"Συγνώμη okay;Με παγίδευσαν" Είπα αλλά δεν ήθελα να δώσω λεπτομέρειες.Ηταν ακόμα έξαλλος, όμως με κοίταξε ανήσυχα έως πολυ γλυκά, είναι γλυκούλης όταν το κάνει αυτό.
"Σε πείραξαν;Δεν πιστεύω ο Jacob να μην πρόλαβε το κακό, έχεις τραυματιστεί κάπου;Μίλα" Είπε
"Matt! Ξεκόλλα! Είμαι καλά" Τον κοίταξα αγγίζοντας του το χέρι, το είδε, τα χαρακτηριστικά του ηρέμησαν.Τον κοιτάζω έντονα, είναι υπερπροστατευτικός μαζί μου αλλά με ένα άγγιγμα μου ήρεμα χωρίς λόγο.
Κοίταξε τον δρόμο, αλλά χαμογέλασα όταν μου κράτησε το χέρι ωστε να μην το τραβήξω μακριά από το δικό του.Τουλάχιστον δεν ανησυχεί άλλο, η Katy όλο υπονοούμενα ήταν σήμερα για τον Matt αλλά ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί.Σταμάτησε το αυτοκίνητο μπροστά στην σχολή και με κοίταξε.
"Brooke, ότι και να γίνει υποσχέσου ότι δεν θα ακούσεις ξανά τέτοια άγνωστα μήνυματα." Είπε σοβαρός
"Το υπόσχομαι" Χαμογέλασα.
"Και μείνε μακριά από τον Black..." Είπε το τελευταίο και το χαμόγελο μου έσβησε, γιατι το λέει αυτό;Ειναι φιλος του, μιλάνε δεν καταλαβαίνω γιατί με απομακρύνει...Δεν μίλησα άνοιξα την πόρτα και έφυγα, δεν πρόκειται να του υποσχεθώ ότι θα μείνω μακριά του ακόμα κι αν ξέρω ότι έχει δίκιο.
Ο Jacob είναι μπλεγμένος άσχημα και για κάποιο λόγο ανησυχώ γι αυτον, σαν να έχω αρχίσει να νοιάζομαι ακόμα κι αν είναι κόπανος που ήταν ψυχρός μαζί μου στο αυτοκίνητο.
Ζωγράφιζα ένα πορτρέτο την ώρα του μαθήματος αδιαφορόντας για το μάθημα, ο Harry ήταν δίπλα μου και το είδε με περιέργεια.
"Ποιος είναι αυτός;" Με ρώτησε κοιτάζοντας μια φιγούρα, με πλούσια μαύρα μαλλιά, μυστήρια μάτια και έντονες γωνίες στο πρόσωπο.
"Ο άντρας των ονείρων μου..."
χαμογέλασα και κοίταξα το πορτρέτο, ο Harry σήκωσε ένα φρύδι κοιτάζοντας το.
"Τον έχεις γνωρίσει;" Με ρώτησε.
"Ακόμα τον ψάχνω..." Είπα και το μυαλό μου ήταν στον Jacob, που είχε χαθεί τελείως μετά από όλο αυτό...
Σαν να μην ήθελε να βρεθεί....Ευτυχώς όμως η ζωγραφική μου δεν τον προδίδει, είχα βάλει πως είχε μαύρα μάτια ενώ εκείνος είχε ένα βαθύ μυστήριο μπλε...Ειναι το είδος του άνδρα που, παντα παίρνει αυτό που θέλει, είτε με το καλό, είτε με το άγριο, αλλά μόνο εγώ ειδα μέσα στα μάτια του κάτι παραπάνω από έναν απλό δολοφόνο που τον λενε ολοι...Με ένα φιλί με είχε τρελάνει, ακομα κι αν δεν τον ήξερα καλά, ακόμα κι αν ολοι μου έλεγαν να μείνω μακριά του.Ο Σαρκασμός του, ο τρόπος που γελάει, η σοβαρότητα του, το αθώο πρόσωπό του, όλα με έλιωναν.Ο χαρακτήρας του είναι απρόβλεπτος αλλά είναι κλειστός στον εαυτό του, ψυχρός σαν τον πάγο αλλά η ψυχή του καίει σαν την φωτιά.Μπορει να ακούγεται χαζό, αλλά στο φιλί του ένιωθα αυτή τη φωτιά που με έκανε να θέλω. περισσότερα, να μάθω ποιος είναι πραγματικά.Με τρομάζει αλλά ταυτόχρονα με ελκύει, είναι ότι πιο παράξενο μπορεί να μου συμβεί.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Shades of Black
Подростковая литература"Τα πράγματα είναι απλά πιτσιρίκα, ο Jacob δεν είναι ενας Black, πιστεύω το γνωρίζεις αυτό..." ειπε κοιταζοντας με και σήκωσα ενα φρύδι μπερδεμένη. "Τι εννοείς;" τον ρώτησα. "O Jacob δολοφόνησε τον πατέρα του Devin, οχι τον δικό του..." ειπε ο άνδρα...