Shades of Black

Επεισόδιο 26 Γιατί

Σε αυτό το επεισόδιο θα χάσω και τον τελευταία αγόρια που διαβάζουν αυτο το βιβλίο :')

(Αν υπάρχουν χδ)

Ghost readers where are you at?

-------

Brooke pov 

Έχεις βρεθεί ποτε να νιώθεις ενα δυνατό συναίσθημα για κάποιον και ξέρεις οτι οι ψυχή σου και η δική του είναι ένα. Γιατί εκεί που νόμιζα οτι θα πεθάνω foreveralone, με μια βαρετή ζωή και το αγοροκόριτσο μέσα μου, ξαφνικά όλα γύρισαν ανάποδα. Εχω αρχίσει να νιώθω αυτοπεποίθηση, οτι αξίζω κάποιον που θα με αγαπάει γι αυτό που είμαι και οχι για αυτό που θα ήθελαν να 'μαι.

Σήμερα ξύπνησα και δεν ήταν δίπλα μου ο Jacob, σηκώθηκα βιαστικά,πήγα να τον βρώ στο σαλόνι, στην κουζίνα, στο μπάνιο αλλα πουθενά. 

"Jake; Jake που είσαι;" φώναξα κοιτάζοντας γύρω μου αλλα καμία απάντηση, τότε όπως άκουσα έναν δυνατό πυροβολισμό και άγγιξα το στέρνο μου απο τον φόβο, ήταν ξαφνικό.

Ακολούθησα τον θόρυβο, οδηγούσε στο υπόγειο, άνοιξα την βαριά πόρτα στο πάτωμα και κατεβαίνω τις σκάλες, δεν είχα ιδέα οτι υπήρχε κάτι τέτοιο. Άκουγα κι άλλους πυροβολισμούς, άνοιξα μια πόρτα και τότε είδα έναν χώρο γεμάτο στόχους και τον Jacob να σημαδεύει έναν στόχο συγκεντρωμένος. 

Τον κοιτάζω, να πυροβολεί και να πέφτουν άδειες σφαίρες στο πάτωμα με θόρυβο. Δεν με είχε παρατηρήσει, πλησίασε πιο κοντά κοιτάζοντάς τον, τόσο όμορφος...

Τα γαλάζια μάτια του να γυαλίζουν κοιτάζοντας τον στόχο, ενώ εγώ να τον κοιτάζω άφωνη, μέχρι που του άδειασε το όπλο και τότε με είδε. 

"Τι κάνεις εσύ εδώ;" σήκωσε ένα φρύδι, τότε τον πλησιάζω τελείως κοιτάζοντας μέσα στα μάτια του.

"Δεν νομίζω οτι έχεις περιθώριο να μου κρύβεις πράγματα πλεον...Ξέρω ποιος είσαι και τι κάνεις οπότε άσε το υφάκι σε μένα" είπα κοιτάζοντάς τον

Ερωτευμένη είμαι, όχι χαζή. Δεν μου άρεσε το ύφος του. 

Με κοίταξε άφωνος, δεν περίμενε να θυμώσω αλλα στριφογύρισε τα μάτια του και με προσπέρασε αδιάφορος σαν να μην του καίγεται καρφί. 

"Αν θυμάσαι καλά, ξέρεις γιατί σε έχω εδώ. Θα μπορούσαμε να είμασταν ήδη νεκροί και οι δύο" είπε σοβαρός καθώς έβγαλε την μπλούζα του.

Δάγκωσα το κάτω χείλος μου και προσπαθώ να μην κοιτάζω...

Όμως ήταν αδύνατον, δεν μπορώ να πάρω το μάτια μου απο πάνω του, φόρεσε ένα άπρο φανελάκι οπου φαίνονται όλοι οι κοιλιακοί του και τη μαύρη δερμάτινη ζακέτα του, το ξανθό μαλλί του ξεβάφει σιγά σιγά, έχει λίγο σκουρίνει, μου λείπει ο μελαχρινός Jake.