Επεισόδιο 23 Δεν υπάρχει πια

96 11 17
                                    

Λένε πως η αγάπη είναι τυφλή, όμως εγώ δεν τον ερωτεύτηκα χωρίς να σκεφτώ τις συνέπειες, είναι η επιλογή μου και δεν το μετανιώνω.

Όμως για εκείνον δεν είμαι όλα όσα είναι εκείνος για μένα...

Κάθε άγγιγμα, κάθε βλέμμα, κάθε του χαμόγελο, είναι σαν να μου δίνει ζωή, όσο υπερβολικά κι αν ακούγονται. Τα γαλάζια του μάτια με κοιτάζουν έντονα και η καδιά μου χτυπάει δυνατά, ένιωσα αδύνατα τα πόδια μου, η μπλούζα του διαγράφει το τέλειο σώμα του και τα γυμνασμένα του στιβαρά μπράτσα, κι όταν άγγιξε το μάγουλό μου κοίταξα τα σαρκώδη χείλη του.

Το πρόσωπό του είναι σαν ένας άγγελος, όμως πάντα με έλκυε η σκοτεινή του πλευρά, μάλλον τελικά κατάλαβα πως είναι το "καλό κορίτσι" να ερωτεύεται το κακό αγόρι στα βιβλία...

Χαμογέλασε με τα λακάκια να με κάνουν να κοκκινίζω, τι γλυκούλης, γαμώτο, με κάνει να λιώνω, με πλησιάζει ακόμα πιο κοντά.Το χέρι μου άρχισε να τον αγγίζει το γυμνασμένο του στήθος, κοίταξε το χέρι μου και μετά εμένα, παρατήρησα οτι η ανασαίνει πιο βαριά πλεον, βρήκα το ευαίσθητο σημείο του. Εκεί που ήθελε να τον αγγίξω...

Τον κοιτάζω και ξαφνικά όρμησε στα χείλη μου με τα δικά του, τα χέρια του αγγίζουν την μέση μου και εγώ βάζω αυτόματα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του, δεν με έλεγχα πλεον, το σώμα μου παραδινόταν σε εκείνον.Μόνο σε εκείνον...

Αυτή η γλυκιά γεύση του, τα απάλα χείλη του ενάντια στα δικά μου, με πάθος, χωρίς να σταματάει, τα δάχτυλά μου μπλέκονται στα μαλλιά του, ενώ άρχισα να καίγομαι και να ανταποδίδω το πάθος του χωρίς να πάρω τον έλεγχο όμως. Πέφτουμε αργά στο κρεβάτι και άφησα για λίγο τα χείλη του για να πάρω ανάσα, ανασαίνω πιο γρήγορα, ένιωθα το σώμα του ενάντια στο δικό μου και τρέλαινε το δικό μου. 

Δάγκωσα το κάτω χείλος μου όταν τον είδα να σηκώνεται στα γόνατα απο πάνω μου και να βγάζει την μπλούζα του, ήθελα να φρικάρω απο το πόσο γυμνασμένος είναι, ποια θα μπορούσε να του αντισταθεί; 

Πέταξε όπου να ναι την μπλούζα και τα γαλάζια του μάτια με κοίταξαν, για να δεί την αντίδρασή μου. Χαμογέλασε πονηρά, δεν άντεχα άλλο, με έχει τρελάνει και το ξέρει πολύ καλά. 

Με φιλάει ξανά, ακόμα ένιωθα το ουίσκι στα χείλη του, αλλα για κάποιο λόγο μου άρεσε ακόμα περισσότερο έτσι.Ανασαίνω ακόμα πιο βαριά, ξαφνικά σηκώνεται λιγάκι και μου σκίζει την μπλούζα, τα γαλάζια του μάτια με κοιτάζουν σαν πεινασμένος λύκος.Με φιλάει ξανά και νιώθω τους κοιλιακούς του ενάντια στους δικούς μου, τρελαίνομαι στην αίσθηση του σώματός του, ανταποδίδω και το χέρι του χαϊδεύει το πόδι μου αργά.

Shades of BlackOnde histórias criam vida. Descubra agora