All Fired Up (kiefly/alyfer fanfic)

Chapter 13

Kiefer's POV

Von: Uy! Paps!

Tumira muna 'ko from the three-point line bago ako sumagot kay Von. Ewan ko ba naman sa isang 'to kung bakit gustong makipag-usap sa kalagitnaan ng shoot around namin.

Kiefer: Bakit?

Von: Nakita mo na siya?

Kiefer: Sino?

Von: Si Aly.

Nagulat ako sa sinabi ni Von. Hindi ko na kasi inaya si Aly manood ng game namin ngayon against La Salle. Nadala ako nung game namin against Adamson, namuti na lang kasi yong mata ko, pero hindi pa rin siya dumating.

Kiefer: Nandito si Aly? Asan?

Von: Nakaupo siya two rows behind the Official's table, naka-white shirt.

Tumingin ako sa part ng Araneta na tinuro ni Von at nakita ko nga si Aly na nakaupo dun, nakayuko habang nakatingin sa phone niya. Hindi ko alam kung ano yong binabasa niyang nakapagpangiti sa kanya pero natigilan ako when I realized just how beautiful and infectious her smile is.

Pinasa ko kay Von yong bolang hawak ko at naglakad ako papunta kay Aly, pero hindi pa 'ko nakakalayo nung hinawakan ni Von 'yong braso ko.

Von: Saan ka pupunta?

Kiefer: Magha-hi lang ako kay Aly.

Von: Kief, wag ka naman masyadong magpahalata. Konting tiis muna.

Kiefer: Pinagsasasabi mo?

Von: Mamaya mo na kausapin si Aly after the game.

Bago ako nakasagot kay Von tumunog na yong buzzer sa Araneta at bumalik kami sa bench para hintayin yong pagtawag sa starting five. After the jumpball, we got the first possession and by halftime, nakangiti akong pumasok sa dugout. Hindi ko ma-explain, pero lahat ng bitawan kong tira from anywhere on the court, pumapasok. Without really planning to, we ended the half ahead by 10 points.

Nico: Ganda ng laro natin Kief ah. Anong meron?

Kiefer: Wala naman. Mukhang swerte lang talaga ako ngayon.

Von: Sabihin mo, inspired ka kasi may surprise spectator ka sa labas.

Emman: May ka-date kang nanonood? Pakilala mo naman sa 'min Paps para makapag-thank you kami.

Juami: At ng mabigyan din namin siya ng season pass tickets para lagi kang inspired maglaro.

Kiefer: Kayo naman, sinwerte lang ako ng konti, inspired agad.

Juami: Sa tinagal-tagal na kitang pinapanood maglaro ng basketball, ngayon lang kita nakitang mag-beast mode ng ganyan.

Coach Norman: Well Kiefer, whatever the reason is behind your amazing first half, just ride it out for the remainder of the game. We'll need every point we can muster in the second half.

Napalingon kaming lahat kay Coach Norman. Hindi namin napansin na lumapit pala siya sa 'min.

Kiefer: Yes Coach!

Coach Norman: Everyone! Take a seat in front of the white board so we can discuss our adjustments for the second half.

After diniscuss sa min nina Coach Norman yong gagawin naming adjustments, lumabas na kami ng dugout. And while waiting for the second half to start, napatingin ako sa likod ng Official's table. Aly was looking at me and she smiled and mouthed good luck nung nakita niya 'kong nakatingin din sa kanya. I mouthed back my thank you tapos naglakad na 'ko papunta sa court for the resumption of the game.