Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και βρήκα τον Namjoon ξαπλωμένο στο κρεβάτι μας. Φορούσε τα στρογγυλά γυαλιά του και κρατούσε ενα βιβλίο στα χέρια του. Δεν έκανε τον κόπο να με κοιτάξει. Απλά γύρισε σελίδα και συνέχισε να διαβάζει.
Λογικά μου κρατάει ακόμα μούτρα από χθες το βραδυ που μαλώσαμε. Κάθε φορά που μαλώνουμε είναι αδιάφορος απέναντι μου και ξέρει πολύ καλά ότι με εκνευρίζει όταν κάνει σαν να μην υπάρχω.
Πέρασα από μπροστά του και στάθηκα στην πορτα του μπάνιου που βρίσκεται μέσα στο δωμάτιο μας. Άρχισα να βγάζω τα ρούχα μου με αργό ρυθμό. Με την άκρη του ματιού μου μπορούσα να δω ότι το βλέμμα του Namjoon βρισκόταν πάνω μου. Αφού εμεινα με τα εσώρουχα άνοιξα την πορτα του μπάνιου και μπήκα μέσα αφηνοντας την πισω μου μισάνοιχτη.
Ακουσα τον σύζυγο μου να αναστενάζει ενοχλημενος καθώς γυρνούσε σελίδα στο βιβλίο του. Χαμογελασα πονηρά κοιτώντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Αφαίρεσα τα εσώρουχα μου και αφού ήμουν πλέον γυμνή, στάθηκα κάτω από το ντουζ και άνοιξα την βρύση. Σαπούνιζα το σώμα μου ενώ κρατούσα τα μάτια μου κλειστά και απολάμβανα το καυτό νερό που έπεφτε πάνω μου.
Ξαφνικά άκουσα θόρυβο και άνοιξα τα μάτια μου για να δω τι συμβαίνει. Κοίταξα στα δεξιά μου και είδα από πίσω τον Namjoon να στέκεται μπροστά από την λεκάνη της τουαλέτας. Ρόλαρα τα μάτια μου και συνέχισα αυτό που έκανα.
Αυτό εννοούσα όταν ειπα ότι όταν μαλώνουμε μετά κάνει σαν να μην υπάρχω...
Τελείωσα το ντουζ μου και τύλιξα μια λευκή πετσέτα γύρω από το σώμα μου. Έλυσα τον κότσο από τα μαλλιά μου, που είχα κάνει για να μην βραχούν, και τα χτένισα.
Βγήκα έξω από το μπάνιο.
Ο Namjoon καθόταν στο κρεβάτι στηρίζοντας τον εαυτό του στην πλάτη του κρεβατιού. Μου έριξε ένα φευγαλέο βλέμμα και συνέχισε να κοιτάει το βιβλίο του.
«Θα το συνεχίσεις για πολύ ακόμα αυτό;» τον ρώτησα εκνευρισμένη και με κοίταξε παράξενα.
«Ποιο;»
«Άστο» απάντησα καθώς δεν ήμουν πρόθυμη να του εξηγήσω. Δεν έχει νόημα να προσπαθησω.
Πήγα να απομακρυνθώ, δηλαδή να πάω μπρος την ντουλάπα μου αλλά ο εκεινος έπιασε το χέρι μου και με σταμάτησε. Με τράβηξε προς το μέρος του και αναγκαστικά έπεσα πάνω του. Με έβαλε να κάτσω στα πόδια του και με κοίταξε ανέκφραστα.
«Ξέρεις ότι μ'αρέσει να σου σπάω τα νεύρα, ετσι δεν είναι;» με ρώτησε αφήνοντας να σχηματιστεί ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη του.
