Hush and Kiss me

Chapter 34

We were laying on a plush tortilla quilt over the soft lush grasses  situated around our graden. You can see fushion of varied flowers arranged exquisitely to emphasize the fountain at the center overflowing with water. I can hear the dribbles of water, the rush of the wind. I can feel the wisp of the air, smell the whiff from the pool of flowers.

Binili niya ang bahay namin isang buwan na ang nakararaan. Hindi maipinta ang ekspresyon ko sa pagkamangha nung una. Kung alam mo lang, pilit kong pinagtagpo ang mga labi ko para naman di niya masabing may mas makapanglalaglag pa pala ng panga ko bukod sa kanya.

How will I describe it? It's extravagant but a splendor.

"I've read a novel before entitled Spin the Dawn. About a lady who searched the sun, the moon and the stars for the man she loves. The synopsis is quite misleading, but it's something like that." Pagsisimula ko ng mapag-uusapan.

Humigpit ang yakap niya sa braso ko. Unan ko ang braso niya. Magkasama at magkadikit kaming nakahiga. Naka-fold ang isa niyang tuhod at nakapatong ang ulo niya sa isa niyang kamay.

Solo namin ang gabi at pati na rin bukas dahil nakina mom at dad ang mga ito. Mag-enjoy raw kami. Kung alam ko lang gusto lang nilang malibang at maglambing sa mga apo nila. Magulang talaga ng asawa ko parang siya lang, para-paraan minsan.

"So you're telling me that you can search and acquire the sun, the moon and the stars for the man you love? Which I hope, if you haven't yet changed your mind is me."

Nagtagpo ang aming mga mata. Ang ganda pa rin ng mga ito. Ang kinang pa rin. Yung titig na parang ikaw lang at tila anino mo lang ang iba. Yung titig na nakapagpapailaw upang makita mo kung gano kaganda ang paligid mo. Yung titig na akin lang dahil ako lang ang nag-iisa sa paningin niya.

"Magbago man ang isip pero hindi ang puso. And no, I don't need to find them because they're all here. In front of me, there's you. You are my sun, my moon and my star." I said tenderly.

Lambing lambing rin pag may time. Siyempre di ako papatalo sa sweetness ng asawa ko. Hindi patas na siya lang ang mapagbiro, mapangbola. De joke lang, siyempre alam kong totoo ang bawat salita niya na nagpapatunay kung gano ako kahalaga sa buhay niya. Hindi ko tinatanggi dahil wala ako sa posisyon para maging choosy. Ako pa talaga, siya may karapatan dahil siya yung nasa kanya na lahat. Maliban na lang kung iwan ko siya, na hindi ko gagawin dahil hindi ko kayang mabuhay ng wala siya. Cliche kung cliche, walang akong magagawa, nagpapakatotoo lang.

We did not have a wedding. No wedding dress, no walking in the aisle and no vows stated but we know. When we signed a marriage certificate and slipped the rings in our fingers, one look is all it took to know what promises we held for each other.

"Hate to break it up to you but the sun burns which is irritating, the moon is not beautiful up close and the stars are only balls of gases, mostly made of hydrogen and helium, love." Pambabara niya.

Aba, may gana pa siyang magsabi ng endearment. Love? Pagkatapos niyang itapon sa bintana ang matamis kong mga salita, manlalambing siya. Huh, iba rin talaga kayong mga lalaki, ang tatalino niyo. Mga huwaran kayo sa mundo bukod sa magaling na kayong umentrada, magaling rin kayong mambasag ng masayang momento. Pero kahit na, hindi nakababadtrip. Bat ganun?

"Remind me again why I fell for you?" Panghahamon ko.

"Uh, I am the only man for you?"

Wow, conceited much. I thought he's modest but I guess there's nothing modest about him.

"Ang kapal mo alam mo ba? FYI, hindi lang ikaw ang lalaki sa mundo at hindi lang ikaw ang lalaki sa mundo ko. Meron si papa, si dad, si Anthony, si Thorn at ang mga anak natin."