Stepbrother//H.S

0.7

"Hey...Biraz geciktim, üzgünüm."

Kapı açıldığında ayaklarımı uzattığım sehpadan ne kadar hızlı çektiğimi hatırlamıyorum, ama canımı acıtacak kadar hızlıydım.

Sikeyim! Brandon lavaboyu kullanmak için yanımdam ayrılmıştı, Harry onu gördüğünde çıkacak kargaşayı düşünmek bile istemiyordum.

"Sorun değil! Hadi git de üzerine rahat bir şeyler giy!"

Onu sırtından ittirip, merdivenlere sürüklerken kaşlarını çatıp durdu. Pekala, gücümün üzerinde pek bir etkisinin olmadığını görmek kırıcıydı.

"Neden? Ne yapıyoruz? Neler oluyor?"

Brandon'ı gördüğünde göz devirdi.

"Şimdi anlaşıldı."

"Sana da merhaba, Styles."

İç çektim.

"Çocuklar, biliyorum, birbirinizi çok seviyorsunuz. Ama şimdilik görmezden gelmeyi dener misiniz?"

Suratıma tatlı olabileceğine inandığım bir gülümseme yerleştirdim, muhtemelen değildi.

"Onu evime sokup durma."

Kaşlarımı çattım. "Burası benim de evim."

Başını iki yana salladı.

"Her neyse, Olivia. Ne halin varsa gör."

Merdivenleri ikişer ikişer çıkarken arkasından bakındım. Kırıcıydı.

"Üzgünüm," dedim. "Her geldiğinde buna mağruz kalıyorsun."

Omuz silkti. 

"Umrumda değil. Seni görüyorum, yeter de artar bile."

Gülümsedim.

"Pekala...Yeniden gelmeden git hadi."

Dudaklarını büzdü. Ona veda ettikten sonra uzun bir süre kapıda dikilmiştim. Belki de ona bir şans vermem gerekiyordu.

"Gitti mi?"

Aşağıya indiğini gördüğümde göz devirip kendimi yeniden koltuğa attım.

"Hey," Yanıma gelip başımda dikildiğinde ona bakmıyordum bile. "Trip mi atıyorsun?"

Gözlerimi dikip ona baktım, aptalın tekiydi.

Kendini yanıma atıp, beni kendine çekti.

"Yapma...Başbaşa kaldığımız şu mükemmel günleri böyle mi harcamak istiyorsun?"

Ondan uzaklaştım. Her ne kadar davranışları titrememe sebep olsa da, bundan faydalanmasına izin vermeye niyetim yoktu.

"Pisliğin tekisin," dedim. "Neden mutlu olmama izin vermiyorsun?"

Göz devirdi.

"Olivia, onu sevmiyorsun bile. Sadece pişman olacağın şeyler yapmadığına emin oluyorum. Hem pisliğin teki olan o."

Tek kaşımı kaldırdım.

"Nereden biliyorsun onu sevmediğimi? Ki, böyle bile olsa bu seni ilgilendirmez. Biriyle takılmam için aşık olmam mı gerekiyor? Sen her gün birine mi aşıksın?"

Sessizdi, sadece gözlerime bakıyordu.

"Onu hala seviyor musun?"

Konuştuğum her şeyi duymazdan gelip, bunu sorması beni mutlu mu etmeliydi, yoksa sinirlenmeli miydim bilmiyorum. Fakat biliyorsunuz, aşık olunca düşünmeye pek zaman kalmıyor.