Drugoplanowa| Leo Valdez •wolno pisane•

10. Wspomnienie 2

Siedziałam właśnie skulona na korytarzu przy mojej szafce. Dzień zapowiadał się całkiem spokojny, lecz jak zwykle, ktoś musiał mi go zepsuć.

W moim kierunku szło dwóch chłopaków, którzy nękali mnie od dłuższego czasu, jednak od tygodnia zaczęli posuwać się do rękoczynów.

Ale to co dało się dzisiaj odcisnęło piętno na mojej psychice.

-No, no, kogo my tu mamy? Czy to nie jest ta słynna siostra Marcusa, kapitana drużyny koszykarskiej?- zapytał sarkastycznie David.

-Tego, który wywalił nas z drużyny?- odpowiedział mu, tym samym tonem, Eric.

-Tak, dokładnie tego. I co my z nią zrobimy?- podniósł mnie za włosy do góry, a ja że strachu i bólu krzyknęłam.

Jak zawsze, miałam takiego pecha, że nikogo już nie było w szkole, ponieważ lekcje się skończyły, a ja jako jedyna czekałam aż mój brat wróci z rozmowy z terenem.

-O wilku mowa.- powiedział Eric, usłyszał powiadomienie z mojego telefonu.- Twój brat cię nie uratuje.

Po tym pokazał mi on ekran na, którym wyświetlała się wiadomość od mojego brata.

Bracki<3:

Hejka sister. Nie czekaj na mnie, bo ja musiałem pojechać już z trenerem po nasze nowe stroje. Jestem z ciebie dumny, że je zaprojektowałaś.
Całuski :*

Ze strachem spojrzałam po ich twarzach.

-To się teraz zabawimy.- powiedział, z obleśnym uśmiechem na twarzy, David.

Chwilę później byłam już zmuszana do pójścia, za nimi, do zaułka za rogiem.

###############

-Marc, mógłbyś po mnie przyjechać?- powiedziałam łamiącym się głosem, kiedy oni już odeszli.

-Julka, co ci się stało?- po jego tonie głosu rozpoznalam, że jest zdenerwowany.

-To nie jest rozmowa na telefon, błagam cię przyjedź jak najszybciej. Boję się, że oni tu wrócą.- płakałam z bezsilności, starciu i bólu, ledwo wypowiadając słowa.

-Wyślij mi adres, zaraz będę.- usłyszałam jeszcze i zemdlałam.

______________________

282
Rozdział miał być o wiele później, dłuższy i o czym innym, ale naszła mnie wena na kolejne wspomnienie Julki. Prawdopodobnie pojawi się jeszcze jedno.

Kolejny pojawi się... Kiedyś na pewno.

A teraz: jak tam u was? Poprawialiście coś? I jak przed wakacjami?

D112