Oy verip yorum yapmayı lütfen unutmayın canlarım.
🏵Jimin'den~
Ağlamaktan şişmiş olan gözlerimi zorlukla açtığımda tepemde hâlâ yanmaya devam eden ışık gözlerimi daha çok acıtmıştı.
Bedenimin hareketsizce durmasından dolayı uyuşmuştu. Yavaşça ve uykunun getirdiği sersemlikle yana doğru dönüp gözlerimi kapatmıştım.
Dün gece Jungkook ile olan anılarım aklıma gelmiş ve ağlamaya başlamıştım. Sonunda ise uykuya dalmıştım. Hayır ben sadece sızmayı başarabilmiştim. Buna uyumak denmezdi çünkü.
Gözlerimi tekrar açtığımda bedenini yan döndürmüs, bir kolunu kırarak başının altına koymuş, diğer kolunu ise bedenine serbetsçe bırakmış bir Jungkook vardı.
Bakışları eskisi gibi aşk ve şefkatle bana bakarken derin bir iç çektim.
"Seni özledim güzelim."
Jungkook bedeninde serbestçe duran elini yavaşça kaldırarak sarı saç tutamlarıma gevşekçe dokunduğunda buruk bir gülümsemeyi yüzüme yerleştirdim.
"Ben de seni özledim sevgilim."
Jungkook yüzünü biraz daha bana yakınlaştırarak güzelce bir gülümseyi yüzüne yerleştirdiğinde gözleri heyecanla parlamaya başlamıştı.
"O zaman yanıma gelmelisin, benim güzel zambağım."
Jungkook'un heyecanına bakarken derince yutkunduğumda Jungkook'un eli saçlarımdan yanağımı kaplayacak şekide inip baş parmağıyla yavaşça yanağımı bir kez okşadı.
Bakışlarım Jungkook'un güzel bakışlarına değdiğinde başımı yastıktayken iki yana sallamaya çalıştım. Ağlamamak için kendimi sıkıyordum ama gözlerim şimdiden dolmuştu bile.
"Yapamam."
Tek kelimemle Jungkook'un gözlerindeki heyecanın yok olmasına neden olduğumda devam ettim kelimelerime.
"Senden nefret ediyorum."
Ağlamamak için direnen ben o kelimeleri söyledikten sonra ağlamaya başlamıştım. Gözyaşlarımın arasından kesikçe konuştum. Kendimi durduramıyordum.
"A-ama seni sevmektende vazgeçemiyorum."
Gözlerimi kapatarak derin nefesler alıp verirken Jungkook'un elinin yavaşça yanağımdan boynuma, omzuma daha sonra da bel boşluğuma geldiğini hissettim.
İri eli belimde durarak beni yavaşça kendine çektiğini hissettiğimde onu engellemedim. Başım onun göğsüne denk gelirken gözlerimi açmadım ve sessizce ağlamaya devam ettim.
Tek elimi onun beline koymaya çalıştığımda boşluğa sarılıyor olduğumdan bihaberdim. Gözlerimi kırpıştırarak açtığımda Jungkook yoktu.
Jungkook burada hiç olmamıştı.
Sessizce akan gözyaşlarım hızlanmaya başlayarak beni nefessiz bıraktığında kapalı dudaklarımı açarak dudaklarımdan büyük bir hıçkırık kaçmasına sebep oldum.
Ağzımı kapatmadan daha fazlasına sebep olmak istercesine bağırarak ağlamaya başladığımda ellerim altımdaki çarşafı sıkıyordu. Başımı yastığa biraz daha gömerek ağlamamı sessizleştirmeye çalıştığımda delirdiğimi hissediyor gibiydim.
Ölmeyi diledim. Tanrı'ya yalvardım o an. Canımı almasını istedim ya da sadece bütün bu olanların çirkin bir rüya olmasını diledim.
Beni aldatmamış olmasını, uyuşturucu kullanmamış olmasını, ikimizinde mutlu olduğu anlara gitmek istedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Calla Lily - KookMin [✓]
Fanfic-Mini fic- Tamamlandı- ❝Süren azalıyor, Jeon Jungkook...❞ Başlangıç; 05.02.2019 Bitiş; 22.06.2019 ★ ANGST DEĞİL. ★