It's so fucking cliché ~ Part 3 ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction

Hoofdstuk 8. I believe in you.

POV Wienowa.

Ik rek me langzaam uit in Luke's warme armen waardoor hij ook wakker word."hey." Fluister ik. "Goodemorgen, toekomstige misses Hemmings." Hij legt zijn arm om me heen.

"Hee liefje." Zegt hij terwijl hij zijn handen op mijn kont legt. "Hee, Leroy." Ik glimlach naar hem als hij zijn lippen op de mijne plant. "Je was zoals gewoonlijk weer sexy." Mompel ik tegen zijn lippen aan. "AHUMMM." Hoor ik Niall ineens achter me. "Niet zo klef jullie, ik heb nog geen vriendin.." Ik schiet in de lach als hij me zielig aankijkt. "Uhm, ik ook niet hoor!" Roept Louis die zijn hand opsteekt. "Liam heeft Wienowa." Zegt Zayn die ons glimlachend aankijkt. Hij zei altijd hoe schattig hij ons wel niet vond. "Harry heeft Mayke." Mompelt Louis die zijn middel vinger naar Mayke opsteekt. Ik snap niet dat Harry ook niet even voor haar opkomt ofzo? "En Zayn heeft Perrie." Vult Niall de rest aan. "Niall jij hebt je food." Roept Liam door de kamer heen. "Daar heb je een punt, ga maar verder met zoenen. Ik ga opzoek naar ETEEENN!" Niall loopt als superman de kamer uit. "Je hoorde wat hij zei." Fluistert Liam die mij dichter tegen zich aantrekt. "Aha." Mompelt ik voordat ik mijn lippen weer tegen die van hem druk. Ik laat mijn tong in zijn mond glijden en droom even weg. "Wat dacht je van een kamer?" Vraagt Harry. "Jij moet je bek houden Harry, of wil je dat ik hem eraf sla?" Roept Liam die dreigend op hem afloopt. "Laat maar babe, het is al goed." Ik trek hem terug aan zijn arm naar mij, ik had geen zin in ruzie. De relatie tussen Liam en Harry was niet echt verbeterd naar wat Harry me had aangedaan. Gelukkig konden ze nog wel samen in een kamer. "Maar het idee van die kamer he?" Vraagt Liam nadat hij een beetje gekalmeerd is. "Ja, wat is daar mij?' Ik kijk hem aan met een pedolach. "Zullen we dat dan maar is doen?" Hij knijpt in mijn heup. "Ahhh gadver, ga weg!" Roept Zayn. "Zayn! We weten allemaal wat jij doet met Perrie in een kamer." Komt Louis voor ons op. "Mayke, kom wij gaan ook wat leuks doen." Mompelt Harry dan. Ze lopen samen weg en ik zie dat Mayke nog even naar me glimlacht. Langzaam maar zeker verlaten ook Zayn en Louis de studio. "Dus. Leroy.. Wat gaan we doen?" Ik sla mijn armen verleidend om zijn nek. "Nu gaan we naar jou huis, of nouja, deels ons huis. En morgen gaan we gamen in de gamehal." Hij drukt zijn lippen in mijn nek. "Zullen we dan maar gaan babe?" Ik duw hem van me af. "Ja, toekomstige misses Payne." Mompelt hij dan. "Wat bedoel je?" Vraag ik dan verbaasd. "Niks. laat maar. Het is niks. Gewon niks.. Oke?" Ik haal mijn schouders verdacht op. "Uhm.. Oke, het zal wel.. Zullen we gaan?" Ik pak zijn hand vast en knijp er zachtjes in. "Jup, let's go to heaven babeyy." Hij kust mijn wang en we lopen samen de deur van de studio uit, op weg naar mijn huis.

weer een herrinering, de herinneringen worden steeds mooier en leuker om te zien, maar wat ik me afvraag is, waarom doet Liam zo tegen Harry'? Ik zal er vast wel ooit achter komen. "Oh." Mompel ik. "Wat?" Hij komt bezorgt overeind. "Is er iets aan de hand?" Ik schud mijn hoofd. "Nee, niks. Gewoon een herrinnering van Liam, niks ergs. Zullen we het nog niet vertellen? Dat van het trouwen?" Hij haalt zijn schouders op en stapt uit bed. "Oke, zin in vandaag?" Vraagt hij vrolijk. "Nehh." Zeg ik terwijl hij me omhoog helpt. "Waarom niet?" Ik haal mijn schouders op. Het zal me toch niet lukken, ik zal nooit meer kunnen lopen. Maar ik zeg dit niet tegen  hem, ik heb geen zin in gezeik. "Nee niks, laat maar, ik heb er zin in!" Fake ik. Luke geeft me een van mijn krukken en zo hink ik naar de gang waar mijn andere kruk staat. Waar zou de badkamer zijn? Ik open een random deur en heb meteen raak, de badkamer, de grote moderne badkamer met bubbelbad. Ik hink naar binnen en zet mijn kruk tegen de muur en leun tegen de wasbak aan.

Ik haal mijn blauwe haar achter mijn oor dat lichtjes aan het vervagen is. Hoe ik eraan kwam? Geen idee, maar ik gok op Michael. Ik pak mijn tandenborstel en daarna mijn makeup. Als ik helemaal klaar ben kijk ik eens even goed in de spiegel. Er zijn nog wat littekens op mijn gezicht te zien, littekens die ik opliep in het auto ongeluk, eentje loopt dwars door mijn wenkbrauw tot onder mijn oog. Ik had geluk gehad zei de dokter, geluk dat het mijn oog niet beschadigd had. De ander zit dicht bij mijn slaap, ook daar had ik geluk, ik heb teveel geluk, misschien had ik een beetje geluk aan Liam moeten geven. Ik bijt op mijn lippiercing en zucht. Ik leg mijn hand tegen het glas van de spiegel aan en ga ermee langs mijn gezicht. "Wienowa.." Hoor ik om me heen, ik weet niet van welke kant het af kwam, het lijkt om me heen te zweven. het grappige is dat er niemand in de badkamer is. Verward kijk ik weer naar mezelf in de spiegel.

"Wienowa.." Word er weer gefluisterd, maar er is echt niks. Ik haal mijn hand gefrustreerd van de spiegel, it's freaking me out. "WIENOWA!" Ik schrik van Luke die me vanaf beneden roept. Ik pak mijn krukken en vlucht naar beneden. "Luke? Hoe vaak heb je me geroepen?" Mompel ik terwijl ik mijn jas aantrek. "Een keer? Hoezo?" Hij kijkt me bezorgd aan en ik slik. "Nee, niks. Alweer niks." Ik zal het me wel verbeeld hebben, denk ik?

Luke helpt me in de auto en al gauw vertrekken we naar het ziekenhuis waar ik aan mijn eerste revalidatie begin. Het is druk op de weg en Luke rijd voorzichtig waarvan ik moet lachen. "Luke, je mag wel wat sneller rijden hoor, je bent zo een gevaar op de weg." Plaag ik hem. "Nee mevrouw de politie, ik wil je liever niet kwijt." Owja, ik zat in een auto ongeluk, ik was het op dit moment bijna vergeten. Ik kijk naar de twee ringen die mijn handen sieren, ze zijn schitterend, eerder prachtig en magisch. Ik zucht vrolijk.

We komen aan bij de bestemming. Ik zie Harry al staan, hij wilde persee mee. Ik stap uit en pak mijn krukken. "NONO!!" Roept Harry die op me af komt gerend en zijn armen om me heen slaat. "Hey.." Zeg ik ongemakkelijk. Kom op? Ik knuffel nog steeds Harry Styles van One Direction, duhh. "Niet zo verlegen jij, we zijn friends!" Zegt hij, ik knik langzaam en onzeker. "Hoe is het met je?" Verbreekt Luke een gespanne stilte. "Het heeft zo zijn ups en downs, maar vandaag gaat het wel goed. We misen Niall en Liam onwijs veel, maar we moeten toch verder.." Ik zie de pijn in zijn ogen. "Niall vroeg of je een keer langs kwam." Harry keert zich weer naar mij. "Tuurlijk." Fluister ik. Hij glimlacht naar me, volgens mij hebben ik en Harry een apart verleden samen.

We lopen de revalidatie kamer binnen. Ik zie mijn dokter al klaar staan, het is stil binnen, we zijn helemaal alleen. Ik slik en kijk naar Luke. Hij knikt geruststellend waardoor ik hem mijn krukken geef en op een loopbank ga staan. Ik leg mijn handen op de leuningen en zucht. Ik kan dit niet.. Ik kan dit niet.. Echt niet. De dokter pakt mijn hand vast en duwt me een beetje vooruit. Ik kan het niet, en ja hoor, ik val. Harry vangt me gelukkig op en aait ove rmijn haar. "You can do it, i believe in you." Ik schud mijn hoofd. "Ik kan het niet." Fluister ik zodat Luke het niet hoort, hij praat met de dokter. "Wel, je kan het wel Wienowa, geloof me." Ik schud mijn hoofd weer maar pak de leuningen toch weer vast. Daar gaan we dan, nog een keer. Kom op, gewoon twee stapjes.. De dokter geeft me weer een duwtje en Harry steekt zijn duim omhoog. En daar ga ik weer bijna naar de grond, maar ik kan mijn evenwicht houden en zet twee stapjes. Luke kijkt vrolijk maar Harry's reactue maakt me aan het lachen waardoor ik weer val maar dit keer in Luke's armen. [Zie gif. afbeelding voor Harry's reactie.] Eigenlijk voel ik me nu wel gelukkig. Ik krijg mijn krukken terug en ga tegen Luke aanstaan. "het is bijna een wonder, je hebt het goed gedaan! Ik zie je gauw weer!" Zegt de dokter. Ik knik en we lopen met zijn drieën naar de auto. "Dus." Mompel ik als ik instap en mijn krukken aan Luke geef. 'Dus.." Zegt Harry. "Wil je morgen anders mee naar Niall?" Ik knik. "Lijkt me leuk." Mompel ik. Lijkt me leuk? Lijkt me eerder eng dan leuk, ik ben veel te zenuwachtig.

"Zullen we jou dan maar naar huis brengen?" Zegt Luke tegen Harry. "Is goed." Zegt hij vrolijk. "Je hebt het goed gedaan, Wienowa, ik wist wel dat je het kon." Maakt harry zijn zin af. Ja, maar ik heb nog een lange weg te gaan om weer te worden wie ik was.

That was that.

Sorry voor de late update en hijs beetje lang, iknow. Maar hope you enjoy.

Vote

&

Comment

xx