It's so fucking cliché ~ Part 3 ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction

Hoofdstuk 39 It's like your my mirror.

POV Wienowa.

We kwamen aan bij het huis en liepen samen lachend naar binnen. "Ik ga even douchen en dan kom ik zo naar beneden oke? Maak jij warme chocomel klaar?" Zeg ik lachend als ik Harry de woonkamer in duw en zelf mijn jas uittrek en hem aan de kapstok hang. "IS GOED!" Roept hij lachend waarna ik de trap naar boven storm. Ik gooi de deur van de slaapkamer open en ga voor de spiegel staan voordat ik mijn haar uit een staart haal en mijn jasje uit doe. Even staar ik afkeurend naar mijn lichaam maar wend mijn blik dan af. Ik wil niet lijden... Ik loop naar de kast en trek er een pyama jurkje uit die ik op mijn bed gooi.

"Wienowa?" Ik draai me geschrokken om en zie Liam voor de spiegel staan. Hij kijkt erin maar zijn spiegelbeeld is niet te zien. "Liam..?" Mompel ik als ik wat dichter naar hem toe loop en mijn hand op zijn schouder leg. "Ik kwam eigenlijk om voor goed afscheid van je te nemen." Zegt hij als hij zich omdraait waardoor ik schrik. Zijn hele gezicht is verminkt. "W-Wat is er met je gezicht gebeurd?' Ik stop mijn hand voor mijn mond en stap een beetje achteruit. "Dit is hoe ik eruit zag na het ongeluk." Ik bekijk hem goed en merk dat hij een pak draagt. "Ik kom hierna niet meer terug Wienowa, het is voorbij voor mij." Ik voel mijn ogen waterig worden en sla mijn armen lichtjes over elkaar heen. "Nee Liam.." Fluister ik. Hij loopt naar me toe maar ik ben bang door hoe hij eruit ziet, het schrikt me af. "Ik hou van je Wienowa, dat weet je, toch?" Ik knik maar herpak me. "Ja, maar ik wil niet dat je voorgoed weg gaat." Hij haalt zijn schouders op en loopt naar de muur waar een foto van ons hangt. "Het is gewoon tijd." Ik zucht, misschien is het ook wel beter, hij moet rust krijgen.

"Oke, maar Liam?" Hij draait zich snel om en knikt. "Wil je nog een keer voor me zingen?" Hij lacht en komt zachtjes op het bed zitten waarnaik naast hem ga zitten en zijn hand vast pak. Ik probeer door zijn verminkte gezicht heen te kijken om zijn prachtige glimlach te zien, de glimlach die mij altijd vlinders gaf. "Natuurlijk, ik zal je een liedje zingen dat ik perfect bij het moment vind passen, is dat goed?" Ik knik en maak mezelf klaar voor wat er gaat gebeuren.

"Aren't you something to admire, 'cause your shine is something like a mirror. And I can't help but notice, you reflect in this heart of mine." Ik ga wat dichter tegen hem aanzitten, wat ontzettend vaag is want hij is een geest.. "If you ever feel alone and the glare makes me hard to find. Just know that I'm always parallel on the other side." Ik voel hoe de tranen over mijn wangen beginnen te stromen, en op dat moment gaat mijn hoofd ontzettend veel pijn doen.

Hij duwt zich een beetje van me af en ik kijk hem verbaasd aan. "Wil je niet zoenen?" Hij haalt zijn schouders op. Voordat hij kan reageren sla ik mijn armen om zijn nek en kijk hem verleidend aan.

"Cause with your hand in my hand and a pocket full of soul. I can tell you there's no place we couldn't go." De tranen beginnen nog harder te stromen als ik Liam los laat. Mijn herrineringen over Harry beginnen terug te komen.

"Zin in vanavond?" Vraag ik terwijl ik mijn lippen in zijn nek plaats. Hij probeert zich uit mijn armen te wurmen maar het lukt hem niet, ik heb hem stevig vast. "Wienowa laat me los." Mompelt hij. "Nee!!" Plaag ik hem waarna ik in de lach schiet. Waarom is hij toch zo knap? Het lukt hem uiteindelijk toch om zichzelf uit mijn omhelzing te bevrijden. Ik glimlach naar hem maar herpak me dan.

Ik voel hoe mijn hart haal hard begint te kloppen, ik sta op en ga tegen de muur aan staan met mijn rug naar Liam toe. "Just put your hand on the past, I'm here trying to pull you through. You just gotta be strong." Gaat Liam rustig verder.

Ik kijk hem stoer aan en zet een stapje naar achter. Ik leun tegen de muur aan en sla mijn armen over elkaar heen. "Nou, vertel het is.." Zeg ik waarna ik hem een kus op zijn mond geef. Mijn gedachten waren niet meer bij dit moment.. Ik dacht aan Harry, wat zou ik zonder hem moeten?

Ik voel hoe de haat zich begint op te proppen in mijn hoofd en sla een keer hard tegen de muur aan. "Cause I don't wanna lose you now I'm looking right at the other half of me. The vacancy that sat in my heart/ Is a space that now you hold. Show me how to fight for now. And I'll tell you, baby, it was easy. Coming back into you once I figured it out. You were right here all along." Ik draai me terug naar Liam om en zie dat zijn gezicht weer normaal is, zonder wonden of littekens, gewoon hoe hij normaal zou zijn.

"Ik dump je.." Ik open mijn ogen en staar hem aan. "Wat zei je?" Mijn haar zit in de war.. Ik haal mijn hand er doorheen en slik.

"NEE GODVERDOMME NEE!!' Roep ik hard. "It's like you're my mirror. My mirror staring back at me. I couldn't get any bigger. With anyone else beside of me .And now it's clear as this promise. That we're making two reflections into one. 'Cause it's like you're my mirror. My mirror staring back at me, staring back at me." Ik plaats mijn handen tegen mijn hoofd en ga in de hoek van de kamer zitten.

"Ik-dump-je." Herhaalt Harry het op een geirriteerde toon. "Maar waarom?" Mompel ik "Omdat ik nooit verliefd op je was ik wilde gewoon sex.." Ik schrik en draai me om met mijn rug naar hem toe. "Maar Harry? Ik snap het niet..."

"GODVERDOMME KLOOTZAK!" Gil ik nu. Mijn hart doet pijn en mijn hoofd bonkt aan alle kanten, hoe heb ik dit nooit kunnen weten.  "Aren't you something, an original, 'cause it doesn't seem merely assembled. And I can't help but stare 'cause I see truth somewhere in your eyes." Gaat Liam gewoon rustig verder.

"Er valt ook niks te snappen.. Je bent gewoon maar een simpel prulletje voor me geweest waar ik gewoon even lol mee heb gehad. Ik hoef je niet meer Wienowa.. Take it or leave it." Met trillende benen draai ik me terug naar hem. De tranen stromen over mijn wangen en ik kijk hem onbegrijpelijk aan. "Je hebt me gebruikt?" Hij knikt en glimlacht naar me. Wat is hier grappig aan?

"WAT DENKT HIJ WEL NIET, OH NEE HE! DIT FLIKT HIJ ME GODVERDOMME NIET NOG EEN KEER!" Ik kijk naar Liam die ondertussen wat bezorgder is gaan kijken. "Ooh I can't ever change without you, you reflect me, I love that about you/. And if I could, I would look at us all the time."

"Wat moet ik nu nog met mijn leven zonder jou... Harry je hebt me gebruikt.." Ik sla mijn handen voor mijn ogen en ren weg. Ik raak met mijn elleboog Harry's schouder maar ik geef er niks om. Hij heeft het nut in mijn leven verpest..

En op dat moment, toen de laatste herrinering mij weer helder werd, kwam mijn hele geheugen in een klap terug. En toen pas begreep ik waarom iedereen zo over Harry praatte. Hij had me gebruikt, en niet zo'n beetje ook niet. "WAT MOET IK NU NOG?? AAHHG!" Gil ik harder. 

"Dit is alles wat ik wilde voordat ik weg zou gaan Wienowa, ik wilde dat je de waarheid wist." En op dat moment verdwijnt Liam, voor goed. "NEE KOM TERUG JIJ! NEE." Gil ik als ik in tranen uit barst. "Klootzak." Fluister ik met alle kracht die ik nog in mijn lichaam heb. "N-neehee.." Mompel ik. 

En op dat moment gaat de deur open en kijk ik recht in de ogen van de duivel. De groene, diep vanbinnen zwarte ogen, van degene die mij dit heeft aangedaan. En ik voel de kwaadheid in mijn ogen die hem nog steeds als hell aanstaren. 

------------

WOESJJ.

Hope you enjoyed.

Vote

&

Comment

xx