imkansızlar

14 15 4
                                    

Bana bakarak tatlı bir şekilde sordu
"Pamuk şeker?"

°•~•° °•~•° °•~•°

Bir çocuğa bir pamuk şekere baktım gülümseyerek bir tutam aldım pamuk şekeri severdim.

"İsmin ne?" Diye sordu

"Buse" sesim yine kısık çıkmıştı

"Sormadın ama söyleyeyim benimkisi ise Görkem" başımı sallamakla yetindim

"Neyin var?" Bir yabancıya güvenip anlatıcak mıydım? Kesinlikle çünkü benim rahatlatmaya ihtiyacım var.

"Hayal kurmayı sever misin?" Diye sordum

"İmkansızlara inanmam" dedi "sen?"

"Ben hayal kurarım ve ne kadar gerçeğe dönüp canımın acıyacağını bilsemdeyine de bir umut var hep içim de ama bu sefer sona yaklıştım."

"Nasıl yani?!"

"Bir daha beni göremeyebilirsin diyorum her an ölebilirim."

"Hastalığın ne?"

"Kanser." Yutkundu

"Te-tedaviye ne zaman başlayacaksın?"

"Bilmiyorum"

Gelen bildirim ile telefonu açtım mağaza bildirimlerindendi. Saate baktığım da 11.44 olduğunu gördüm çok yorgundum.

"Şey Görkem ben... Gideyim geç olmuş"

"Eşlik edeyim"

"Gerek yok"

"Var" dedi keskin bir tonla

Eve yürüyorduk sessizce...

Sonunda eve vardığınızda iyi geceler diyerek eve girdim ben eve girince o da gitti...

∆∆∆∆∆

Görkem ve Buse konuşurken aklıma arkadaşımla( kendisini çok severim) konuşmamız geldi ona esinlenerek yazdım.

Selamlar olsun Nisa...

Umut (-Askıda-)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin