Eve girince ablam karşıma çıktı
"İyi misin?" Ablam... Zor günlerim de hep yanımda olan asla beni bırakmayan 2. Annemdi.
Siyah saçlarını kulağının arkasına attı ve siyah gözlerini kısıp bana baktı"Neyin var?!" Teleşlanmıştı bakışlarından anlayabiliyordum.
Daha fazla onu korkutmak için omuz silktim
"Hiç sadece ne zaman sizi bırakacağını düşünüyordum" yanıma gelip bana sıkıca sarıldı kızıl saçlarımı eliyle okşayıp kulağıma fısıldadı "Bizden kurtulamayacaksın" ılık gözyaşları yüzüme değiyordu.
"Odama çıkayım uyumam lazım çok yorgunum" kafa sallayarak onayladı.
Üstümü değiştirmeden önce perdeyi kapatmak için camın oraya gittim ve onu gördüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umut (-Askıda-)
ChickLitBen yorgunum ne kadar uyusam da geçmeyen bir yorgunluğun içindeyim saçımı toplayamıyacak kadar yorgunum,kendimi koruyamıyacak kadar yorgunum. Sesim kısık mutlu olduğumu söyleyemeyecek kadar,dertlerimi anlatamayacak kadar sesim kısık, kendimi ifade e...
