2039
"Burada olduğuna inanamıyorum." Kyle elini uzatıp Soranik'in yanağına koydu. "Seni ne kadar özlediğimi tahmin bile edemezsin."
Soranik Kyle'ın elini tutup indirdi. "Kyle... Geldiğim zamanda biz henüz beraber değiliz."
"Oh, anlıyorum." Kyle geri çekildi. "Kusura bakma, ben sadece... Çok heyecanlandım."
Soranik tebessüm etti. O kadar şaşırmıştı ki gülümseyip baş sallamaktan başka bir şey yapamıyordu. Buraya gelirken Kyle hakkında o kadar şey duymuştu ki babasına benzer birini görmeyi hayal ediyordu ancak şuan karşısında aşık olduğu adam hiç değişmeden duruyordu. Bu adam mı tüm evreni demir yumrukla yönetiyordu? Karşısında gülüp çocuk gibi davrandıkça buna inanmak oldukça zordu.
Kyle elini saçlarından geçirdi. "Dinle, burada olmandan çok hiçbir şey beni mutlu edemez ama buraya neden geldin? Yani kimse durduk yere geleceğe gidip kocama bakayım demez."
"Saçlarında tek bir beyaz bile yok."
Kyle'ın ağzı soru karşı açılıp kapandı. İç çekip başını yere eğdi. "Ben... Yaklaşık on beş yıl önce bir kaza geçirdim. Kazada karanlık maddeye mahsur kaldım ve bu DNA'mı değiştirdi. O günden beri yaşlanmıyorum ve... Bir takım güçlerim var ama önemli bir şey yok."
"Kaza... Kaza mı geçirdin?"
"Evet ama bir önemi yok. Uzun zaman önceydi; Green Lantern Birliği ve Justice League olduğu zamanlardaydı. Artık ikisi de yok, sadece biz varız."
"Neden?"
Kyle dudaklarını birbirine bastırdı. "Hiçbir şey sonsuza dek süremez." Uzanıp Soranik'in koluna dokundu. "Hala soruma cevap vermedin. Hangi rüzgar seni buraya attı?"
"Onları sen öldürdün, değil mi?" Kyle'ın gözleri büyüdü. "Bana yalan söyleme, Kyle."
"Guy... Geçmişe gidip bir şeyleri değiştirmeye çalışacağını Hal anlatmıştı." Kyle başını iki yana salladı. "Görünüşe göre beni öldürememiş."
"Kyle durmalısın."
"Durmalı mı? Evreni korumayı mı? Sinestro Birliğinin başına geçtiğimden beri tek bir kriz yaşanmadı, hiçbir gezegen havaya uçmadı, gezegenler arası savaşlar, köle ticaretleri sona erdi. Bunu mu durdurmalıyım?"
"Justice League'i öldürdün, Green Lantern Birliğini yok ettin ve Tanrı bilir başka neler yaptın... Kyle arkadaşlarına işkence ediyorsun. Çocuklara işkence ediyorsun!" Soranik eliyle biraz ileride yatan Martin'i gösterdi. "Gözetimin altındayken hiçbir suç işlenmemesi senin iyi biri olduğunu kanıtlamaz, insanların senden korktuğunu kanıtlar."
"Korku aşılamak düzen aşılamaktır. Bu babanın sözüydü, unuttun mu?"
"Peki o nerede şimdi?"
"Ait olduğu yerde." Kyle yürüyüp ateşler içinde yatan Martin'e baktı. "Ona zarar vermek istememiştim. Şimdiye kadar babasıyla gitmiş olması gerekirdi ancak Green Lanternların ihaneti yüzünden onu iyileştiremiyorum."
Soranik ona doğru yaklaştı. "İyileştiremiyor musun yoksa iyileştirmiyor musun?"
Kyle başını yana çevirdi. Soranik elini uzatıp Kyle'ın yanağına koydu. "Bana doğru şeyi yaptığını, hala aşık olduğum adam olduğunu söylüyorsun. Benim aşık olduğum adam bu çocuğun ölmesine izin vermezdi, benim aşık olduğum adam o çocuğu kurtarmak için her şeyi yapardı. Her şeyi."
-
Parallax hücrenin önüne geldiğinde Hal ayağa kalktı. "Oğlum nasıl?"
"Ölüyor. Tıpkı senin de yakında öleceğin gibi."
YOU ARE READING
darkest days | kyle rayner
Fanfictionmy name is kyle rayner. i'm the white lantern. not a member of the white lantern corps, i am the leader of the sinestro corps. weird isn't it? once i was the last green lantern. i save the universe many times. but now... who's gonna save it from me?