darkest days | kyle rayner

fifteen | final

2024

Kyle arabayı durdurup çocuklara baktı. “Eve geldik, anne ve babayı özledin mi Marty?”

Martin gülüp başını sallayınca Kyle gülerek arabadan çıktı ve Martin’i kucaklayarak araba koltuğundan çıkarttı. Sarko’nun da başından öpüp gülümsedi. “Martin’i babasına bırakıp geliyorum tamam mı kahraman?”

“Tamam baba.”

Kyle sırıtıp arabadan çıkarak kapıda bekleyen Hal’e baktı. “N’aber?”

“Carol ve ben sana borçluyuz. Bu gün Martin’e bakmasan ne yapardık bilemiyorum.”

“Jim’e ya da Tom’a bırakırdınız?”

Hal gözlerini kıstı. “Beni bozmak hoşuna mı gidiyor Rayner?”

Kyle gülüp sürekli kucağında hareket eden Martin’i Hal’in kucağına verdi. Hal Martin’in başından öptü. “Babacığı özledin mi bakalım?”

Martin güldü. “Anne çokk!”

Hal yüzünü buruşturdu. “Tabii kesin anneyi daha çoktur.”

“Bana bir dakika verir misin?” diye Kyle’ı beklettikten sonra Hal Carol’a seslenerek içeri girdi. Birkaç dakika sonra Martin’i bırakmış olarak döndükten sonra dışarı çıkıp arkasından kapıyı kapattı. “Kyle seni ne kadar sevdiğimi bilirsin, birlikte en değer verdiğim-”

“Hal sadede gelir misin?”

Hal iç çekti. “Carol beni öldürecek. John bu gün bana Source Wall’da nöbet yazmış ama bu Martin’in ilk doğum günü olacak ve gitmezsem Carol beni öldürür.”

“Ona ne şüphe.” Kyle yüzünü buruşturdu. “Tarihi değiştiremez misin?”

“John geçen hafta sorunu olanların değiştirmek için son şansı olduğunu söylemişti.”

“Neden o zaman söylemedin ki?”
Hal kollarını yana açtı. “O zaman Martin’in doğum günü olduğunu bilmiyordum!”

“Nasıl bir baba oğlunun doğum gününü bilmez?!”

“Ben kendi doğum günümü bile bilmiyorum!”

Kyle elini başına vurdu. “Peki, peki senin yerine ben nöbete giderim.”

“Sana harika olduğunu söyleyen oldu mu?”

“Evet, her bir şeye ihtiyacın olduğunda sen.”

-

“Sende ne var?”

“Kare 4”

Guy elindeki kartları indirip Kyle’a baktı. “Hile yapıyorsun.”

“Hayır, yapmıyorum.” Kyle omuz silkti.

“Evet yapıyorsun.”

“Şşh!”

“Ne?”

Kyle yaptığı yapıyı Guy’ın ağzına kapatıp Source Wall’a baktı. “Duymuyor musun?”

Guy da duvara baktı. “Hayır?”

Kyle tekrar duvara baktı. Duvardan ışıklar çıkıyor, bir ses adeta onu çağırıyordu. “Ben bir bakayım.”

“Kyle duvar öylece yerinde duruyor, boşver.”

Kyle onu dinlemeyip duvara doğru uçmaya başladı. Duvara yaklaştıkça sesler artmaya, anlam kazanmaya başladı. Kyle kurtar bizi.