My Manager £ Kim Taehyung

~Episode 9~

ATEEZ - Wave

Okuduğum mesajla birkaç saniye hareket edemezken gitmek zorunda olduğumu biliyordum.
Kendimi ona açıklamam lazımdı.
Bunun tek yolu evimizin birkaç sokak ötesinde olan parkta beni bekleyen Yoongi'yle konuşmaktı.

Altıma siyah eşofmanımı giymiş, üstüne de fazla kalın olmayan siyah hırkamı geçirmiştim.

Kafama da siyah şapkamı taktıktan sonra evden nasıl kaçacağımı planlamaya başladım.

Abim birkaç gündür SeokJin'lerde kaldığı için işim kolaylaşsa da annem gibi radarları hep açık olan birinden kaçmaktan bahsettiğimiz için işimin zor olduğu bir gerçekti.

Evin anahtarlarını yanıma alıp kafamı kapıdan dışarı çıkardım.

Televizyon sesinden başka hiçbir şey duyulmuyordu.

Yavaşça salona adımladığımda annemin televizyon izlediğini gördüm.

Ben şimdi ne yapacaktım?

Sıkıntıyla nefesimi dışarı verip bir şeyler planlarken aklıma dahiyane bir fikir geldi.
Kim Taehyung ne güne duruyordu?!

- Anne! Taehyung beni almaya gelmiş, biraz gezecekmişiz. Gidebilir miyim?

Birazcık yalandan zarar gelmezdi değil mi?

Ki zaten annem Taehyung lafını duyunca gözlerinin içi parlamıştı.

- Kızım bana niye soruyorsun? Git git, hatta onda bile kalabilirsin.

Yuh anne yuh! Beni de Tae'ye vermeye ne kadar meraklıymışsın!

- Tamam o zamaan. Ben gidiyorum, görüşürüüz!

- Görüşürüz yavrum. Taehyung oğluma da selam söyle!

- Tamam söylerim.

Kendimi hemen dışarıya attığımda adımlarımı parka yönlendirdim. Hızlı adımlarla yürürken daha fazla üşümesini istemedim. Artık koşar adımlar atarken parkın girişine varabildim.

Kalbim, koşmanın vermiş olduğu etkiyle hızlı hızlı atıyordu. Adımlarımı Yoongi'nin oturduğu banka yöneltmiş ve yanına gidip oturmuştum.

Bana bakıp mahcup bir şekilde gülümsemiş ve konuşmaya başlamıştı.

- Ani tepkiler verdiğim için özür dilerim Yuna. Benim için değerini biliyorsun. Ben...ben senin zorla evlenmeni istemiyorum be Yuna. Neden kabul ettin ki güzelim?

Derin bir nefes alıp bu sefer ben konuşmaya başladım.

- Anlamıyorsun Yoongi. Babam çok fazla bir miktarda borç almış. Çalışarak ödemem imkansız. Zaten sadece bir süre evli kalmam gerek. Sadece bir süreliğine...

Yoongi seslice yutkunduktan sonra sözlerine devam etti.

- Seni saklayabilirim Yuna. Kim ailesinden kurtarabilirim , bunu sen de biliyorsun.

- Biliyorum Yoongi. Ama yapamam. Bunu ailem için yapmalıyım. Hem ayrıca bir şey değişmeyecek ki. Ben yine sizinle beraber olacağım , yine senin küçük kız kardeşin olacağım.

Bunları derken ağlamamı tutamamış ve birkaç günün patlamasını yaşamıştım.

Yoongi ise gözleri dolmuş bir şekilde bana sarılmış ve kafama ufak ufak öpücükler kondurmuştu.

- Seni seviyorum Yuna. Sen benim küçük, minicik kardeşimsin. Her zaman yanında olduğumu, olduğumuzu unutma.

Hem ağlayıp hem gülerken Yoongi'nin yanağına bir öpücük bıraktım. O da bana gülerken bir ses, irkilmemizi sağladı.