My Manager £ Kim Taehyung

~Episode 3~

Brandon Skeie - So Bad

Söylediği her bir söz beni sinirlendirmek yerine kırmıştı. Ve ben kırılmaktan nefret ederdim.

Tanımadığım bir insanın söylediği sözlerin umrumda olmaması gerekirken ben kırgın gözlerle karşımda bana boş bakışlar atan adama bakıyordum. Dolan gözlerimi saklamak için kafamı eğmiş ve hiçbir şey söylemeden kapıyı açıp çıkmıştım. Derse girebileceğimi zannetmiyordum.

------------------------------------------------------

- Yuna, hadi güzelim kalk.
Yoongi'nin rahatlatıcı sesiyle çok da rahat olmayan uykumdan uyanmış ve sıcacık bir gülümseme göndermeyi unutmamıştım. Sıradan kalkmış ve ikisinin koluna girerek kantine doğru yol almıştım.

Kantinden içeri gülüşerek girdiğimde nefret ettiğim o kişiyi görmüştüm. Ahh hadi ama,tabii ki de okul müdürümüz Kim Taehyung'dan bahsediyorum. Kısa süreli duraklamamdan sonra takmamaya karar vermiş ve üstümdeki bakışlarını umursamamıştım. Tam yanından geçerken kendi kendine mırıldadığını duydum ama kelimeleri çıkaramadım. Zaten o da hemen susmuş ve kantinden emin adımlar ve kızların bakışlarıyla dışarı çıkmıştı. Arkasından bakakalırken

- Kanka sen adamın götünü mü kesiyorsun?

diyen bir Jungkook'la transtan çıkmış ve kavgaya dalmıştım.
      

                   XXXXXX

- Hadi Yoongi, git sen de evine artık.

Yoongi o çok sevdiğim şefkat dolu gülümsemesini bana sunmuş ve alnımdan öpüp gitmişti. Arkasından el sallamış ve apartman kapısından içeri girip evimizin olduğu kata gittiğimde kapının önünde pahalı olduğu her halinden belli olan ayakkabılarla bakışmıştım.

Bunlar kim ulan? Hayır anam altın günü yapmış desem erkek ayakkabısının burada işi ne? Hem bir de çok zenginler sanırım. Eğilip ayakkabının markasına baktım. Bir şey değilm-NE GUCCİ Mİ?! Yoh amq. Zengin piçlere bak sen.

Şoktan zor da olsa çıkıp kapıyı hayvan gibi çaldım. Adım seslerinin gelmesine rağmen kapıyı hala çalmaya devam ediyordum.

Taa ki biri kapıyı açana kadar.

Kapının ani açılmasıyla dengemi sağlayamamış , kapıyı açanın üstüne düşmüştüm.

- Aahh, koluuum!

Çığlıklarımla tüm binayı inletirken kafamı kaldırmamla karşımda bana şaşkınlık ve sinirle bakan- ikisini nasıl bir arada yapabildiğini bilmiyorum- gözlerle, şaşkınlıkla kocaman olmuş gözlerimi birleştirdim.

- Yuh aq yine mi sen?!

Küfür etmemden dolayı koyulaşan gözleriyle kolumdan tutup beni yerden kaldırmıştı.

- Kes sesini ve içeri geç!

Kalın ve sert sesiyle bana emir verirken normalde karşı çıkacağım yerde sessizce içeri geçmiştim. Saçmalamayın ne korkması!

İçeri girdiğimde herkesin gözleri bilin bakalım kimin üstündeydi?

Bildiniz, tabii ki de benim!
Bakışlardan rahatsız olunca anneme "Noluyo?" bakışımı attım. Annem de ortada hiçbir şey yokken daha yeni gördüğüm zengin oldukları belli olan iki karı kocaya bakarak samimiyetsiz bir şekilde gülerken beni kolumdan tuttuğu gibi salondan dışarı sürüklemişti. Odama kadar bu böyle sürerken annem o çok merak ettiğim cevapları vermeye başladı.

Ama önce bir azar yemek lazım değil mi?

- Kız gerizekalı mısın? Rezil ettin bizi içerdekilere! ...Neyse sakinim.

Derin bir nefes alıp konuşmasına devam etti.

- Kızım nasıl söylenir bilmiyorum ama, o salak baban yine bir işlere bulaşmış. Gitmiş koskoca Kim Holding'ten borç almış. Tabii mal adam ne yapmış? Ödeyememiş işte.

Umarım bu konuşmanın sonu o ergen kitapların olayına gitmez. Neyden mi bahsediyorum? Zoraki evlilikten!! Allah'ım duy sesimi, bak valla bir daha küfür etmeyeceğim!

- Bay Kim'in oğlu çok zampara bir adammış. Bu yüzden babası oğlunu adam etmek için evlenmek karşılığımda bizden para almayacakmış.

Yaw biliyordum böyle olacağını!

- Anne şaka mı bu?! Eğer şakaysa komik, değilse daha da komik!

Annem içli içli bana bakarken aslında onun da bunu istemediğini fark ettim. Sesimi yumuşatarak

- Anne bu borç ne kadar?

- 500.000$

- NEEEEE!! ANNE BU ADAM O KADAR PARAYI NE YAPMIŞ YAW!!

- Ne bileyim kızım. Götüne sokmuş parayı, bir de adamları da bize salmış. Şerefsiz işte.

- Anne peki biz ne yapacağız?

- Başka çaremiz yok kızım. Evleneceksin.

Benden bu kadar. Hadi eyw.

Ben MİCROCOSMOSSS...