7.BÖLÜM
<Flashback>
Şu an bulunduğum bu konuma nasıl geldiğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu.
Birlikte New York'a gitmek üzere hava alanında Namjoon'u bekliyordum.
Tam bir ay önce ona haddini bilmesi gerektiğini söyleyip gitmiştim.
Bir ay içerisinde hızlıca Aera'dan ayrılmış ve bana yakın davranmaya başlamıştı.
Bu süreçte ona ciddi anlamda aşık olduğumu söyleyebilirdim.
Birlikte fazlaca şey yapmıştık.
Sahilde bana keman çalmıştı, birlikte bir sürü eski sahafçı gezmiştik, Seul'ün bütün parklarına gidip oradaki hayvanları beslemiştik.
Ve benim için en önemlisi onun gamzelerini gösterdiğine yüzlerce kez şahit olmuştum.
Nasıl bu kadar yakınlaştığımızı sorguluyordum.
Her şey Aera'dan ayrıldığı gün karşılaştığımızda olmuştu.
Derin bir sohbete girmiştik ve sonrasında bütün her şey gelişmişti.
Jimin ve Taehyung'ta, benim kadar olmasa da Namjoon'la iyi geçiniyordu.
Karşılaşmadıkları sürece birbirlerini pek önemsemiyorlardı ama yine de ortada dönen bir sohbet oluyordu.
Sanırım tek sıkıntı Namjoon'un zeka seviyesinin bizim iki aptaldan oldukça fazla olmasıydı.
Namjoon'un buraya doğru geldiğini görünce, oturduğum banktan kalkarak ona doğru ilerlemeye başladım.
Nefes nefese yanıma geldikten sonra aniden bana sarılmasıyla ne yapacağımı şaşırmıştım.
Saçlarımı olşuyor aynı zamanda sayıklıyordu.
Şaşkın geçen saniyelerin ardından vücutlarımızı ayırıp omuzlarımdan tutarak beni süzmüştü.
Telaşlaı bakışları yavaşça düzelirken ne olduğunu sormayı akıl edebilmiştim.
"Neler oluyor?"
Bakışları gözlerime çıkmış ve zoraki bir şekilde gülerek kafasına iki yana sallamıştı.
"Bir şey yok. Hadi gidelim, geç kalacağız."
Fazla üstelemeden onu onaylayarak peşinden ilerlemiştim.
Son bir ayda olanlar oldukça anormal bir şekilde gelişiyordu bu yüzden bu durum beni pek şaşırtmamıştı.
Biletlerimizi kontrol ettirdikten sonra uçağa yerleşip kalkışı beklemeye başlamıştık.
Okulun yaptığı bir tür sınava girmiş ve derece elde etmiştik.
Bunun karşılığında New York'ta okuyabileceğimiz üniversiteleri gezmek üzere bize sponsor olmuşlardı.
Kore'de okumayı düşünüyordum bu yüzden bu iki gün sadece gezecektim, eski hayatımı yad etmek iyi gelebilirdi.
Jimin'e uçağa bindiğime dair bir mesaj attıktan sonra bakışlarımı, telefonuyla uğraşan Namjoon'a çevirdim.
Kötü şeyler olduğunu seziyordum, bana sarılırken çok telaşlı görünüyordu.
"Namjoon?"
Anında bana döndüğünde gamzelerini de göstermişti.
"Ne oldu?"
"Sen iyi misin?"
"Evet, iyiyim."
"Az önce çok telaşlı görünüyordun, bir sorun yok değil mi?"
Bakışlarını kaçırarak cevap vermişti.
"Sadece... ah, havalimanında seni arayıp durdum bulamayınca sana bir şey olduğunu zannetmiştim, birden karşımda görünce.."
"Anladım.."
Asla anlamamıştım ama sıkıntılı göründüğü için fazla üzerinde durmak istemiyordum.
~
O gün keşke her şeyi sorgulasaydım.. yalnız o gün değil, garip davrandığı her gün olanları sorgulamadığım için kendime çok kızacaktım.
O gün Namjoon'un, benim hayatımla tehtid edildiğini ise yıllar sonra öğrenecektim..
<Flashback>
Beş gündür ilk kez rahat bir uyku uyumak üzere yatağa girmiştim.
O gizemli adam iki gündür görünmüyordu bu yüzden sinirlerim daha çok yatışmıştı.
Yarın işe başlıyordum, iyi bir uykuya ihtiyacım vardı bu yüzden ışıkları kapatıp, günler sonra ilk kez gülümseyerek uykuya dalmıştım.
~
Gelen patırtı sesleriye gözlerimi aralamıştım.
Oda hala karanlıktı ama aynı karanlıkta bir şeylerin hareket ettiğini hissediyordum.
Gözlerimi ovalayarak görüşümü iyice netleştirdiğimde, görmeyi beklediğim şey simsiyah giyinmiş gizemli adam değildi.
Gördüğüm bedenle kendimi çığlık atmaya hazırladığım sırada büyük elleri ağzımı kapatmış ve ses çıkarmama engel olmuştu.
Yüzündeki maskesi ve kapüşonlusu karanlıkta onun kim olduğunu ayırt etmeme yardımcı olmuyordu.
Gözlerini göremiyordum.
Cebinden bir bıçak çıkarıp adeta beni tehtid ettiğinde gözlerim iyice büyümüştü.
Nefes almam gittikçe zorlaşırken gizemli adam aynı cebinden çıkardığı mendille beni bayıltmış ve bir kez daha kayıplara karışmıştı.
