22th🌑

699 43 4
                                    

Αφού δεν μπορούσα να τον διωξω αναγκάστηκα να βάψω και γω και εκεί. Βρήκα ένα κενό σημείο και ξεκίνησα να ζωγραφίζω.

Έφτιαξα μια απλή ζωγραφιά και απλά έφυγα δεν είχα και πολλα κεφια.

Στο δρόμο για το σπίτι χτύπησε το κινητό μου και ήταν η trina. Το σηκωσα.

"Ήρθε από εδώ κλαίγοντας μόλις κατάλαβε ότι εφυγες"είπε αναφερόμενη στο Αρη.

"Δεν μπορώ να κάνω κατι. Να πάει στο διαολο. Τουλάχιστον με ευχαριστιθηκε μια τελευταία φορά"

"Αυτό είναι μεταξυ των δύο σας δεν ανακατευομαι"

"Είσαι στους άλλους εε,?θα πάτε σε πορεία ?"

"Δεν ξέρω αλλά επειδή κάθε μέρα κάνουν λογικά αυριο θα πάμε δεν ξέρω."

"Οκ μωρό σαγαπαμε και να προσέχεις"

"Και γω μωρά μου μπαειι"είπα και τους το έκλεισα.

Μπήκα στην αποθήκη και όλοι ήταν σε έναν κυκλο.

Ο οχι.

"Gabi παίζουμε μπούκαλα Έλα" είπε ο Τζος.

"Hell no"

"Ok nigga"

Η Κλειώ ήταν σε μια καρέκλα και εκανε τα νύχια της.

Προβλήματα οφείλω να πω.

"Να σας πω θα πάμε σε κάμοια πορεία αύριο?"

"Ναι αλλά νομίζω θα είμαι χαλαρά απλά υπάρχει περίπτωση να σκάσουν οι Crossnights"

"Τί οντως. Πω εγώ ψήνομαι "είπε κανείς άρχισα να χτυπάω τα παλαμακια.

"Γιατί κάνει έτσι αυτό?"λέει η πουτανα φυσοντας τα νύχια της.

"Η Λιζ. Μια φορά είχαν μαλώσει και αντί να πλακώσουν κανονικα οι δύο τους αυτοί έφερε μπράβους. Οπότε εκδίκηση μυριζομαι"

"Οναι my dear."

Το κινητό μου για ακόμα μια φορά χτύπησε με αναγραφη "Απόρρητος αριθμός"

Πατάω το πράσινο κουμπί και το ακουμπάω στο αυτί μου.

"ποιος στο διάολο εισαι?"

"Μωρό μου? Πώς είσαι αγάπη μου"

"Α-αρη?"

"Πες μου ψυχη-"

Το εκλεισα δεν αντεξα. Όταν ακούω την φωνή του κάτι μέσα μου σπάει.

Τον θέλω τον θέλω πολυ. Όμως πρέπει να ηρεμισω λίγο μόνο για 1-2 μήνες και μετά θα επιστρεψω.

Αχ μωρό μου. Κόλλησα και εύχομαι να κόλλησες κ εσύ.

Θα σε δω σύντομα μωρο μου.

ΕΠΙΚΟ ΚΑΜΜΠΑΚΚΚ

Λοιπον.

Εγώ την ιστορία θα την συνεχίσω θέλετε δεν θέλετε.

Όκα?

Κεφάλαια τώρα θα ανέβουν οπότε μπορώ ίσως ανεβάσω και τωρα ένα αλλά δεν ξερω.

Αυτά

Φιλιαααααα.

𝙝𝙚 𝙞𝙨 𝙛𝙤𝙧 𝙢𝙚 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora