ႏိုးလာခဲ့သည္။ ေၾကာက္စိတ္မ်ားႀကီးဆိုးေသာ
ညကအျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုျပန္၍ပင္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။ ေျခာက္ျခားဖြယ္ညအား ျဖတ္သန္း
ခဲ့ရၿပီးေနာက္ အာ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္သို႔ပင္ေရာက္
ခဲ့ရၿပီ။
မ်က္လံုးႏွစ္လံုးပြင့္ပြင့္ခ်င္း Jiminေတြးမိသည္က
သူအသက္႐ွိေသးသည္ဆိုတာကိုပင္။
ဘယ္ေလာက္ထိလန္႔မွန္းမသိ၊ ႏွဖူးထိပ္မွာပင္
ေခြၽးသီးေလးမ်ားတြဲခိုေနရေလၿပီ။
"ေနပါအုန္း..."
သိပ္ကိုေၾကာက္တတ္ေနေသာ သူကိုယ္သူ
ျပန္ဆင္ျခင္မိသည္။ Jimin သည္အခါတိုင္း
ဆိုလွ်င္ Paranormal ေတြကိုေၾကာက္ဖို႔မေျပာႏွင့္
႐ွိသည္ဆိုတာကိုပင္ မယံုၾကည္သူျဖစ္ရာ
အခုၾကမွ အဘယ့္ေၾကာင့္ Yoongi ကို
ေၾကာက္ေနမိတာပါလဲ။
ဟက္...ေၾကာက္တတ္ေနလိုက္တာ
Park Jimin မဟုတ္တာၾကေနတာပဲ။
ေၾကာက္စိတ္လြန္ေနေသာ သူကိုယ္သူ
ျပန္ကဲ့ရဲ႕လိုက္မိသည္။ ခပ္ဟဟတစ္ခ်က္ရယ္ကာ
ဒီအရာအားလံုးအားသူ႔စိတ္ထဲကျဖစ္တာသက္သက္ဟုသာေတြးရင္း ေက်ာင္းသြားရန္အတြက္ျပင္
ဆင္ရန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေတာ့သည္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲအေရာက္ Jimin ၏မ်က္ဝန္း
မ်ားျပဴးက်ယ္သြားေတာ့သည္။
"ဟင္....ဒါ...ဒါ..."
မ်က္ႏွာသစ္ေဘစင္႐ွိ မွန္ငယ္၌ ေသြးျဖင့္
ေရးထားေသာ စာအခ်ိဳ႕ကိုေတြ႔၍ Jimin
ေျခာက္ျခားသြားသလို စာသားေၾကာင့္လဲ
တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။
ထိုမွန္ေပၚတြင္ေရးထားေသာစာမွာ...
Go To Sleep~~
အိပ္စက္ရန္ေျပာေနေသာ စာတစ္ေၾကာင္းထဲတြင္
အဓိပၸါယ္မ်ားစြာသက္ေရာက္ေနသည္။
ထိုစကားကိုလိုက္နာမိလွ်င္ တစ္သက္လံုးျပန္
ထခြင့္လဲရခ်င္မွရေတာ့မည္။
ထာဝရအိပ္စက္ရန္အမိန္႔ေပးေနေသာ
စာဟူ၍လဲမမွားပါ။
