PSİKOPAT MAFYA

Bölüm OnYedi : Yer altı?

Merhaba arkadaşlar. Çok çabuk büyüyoruz ve bu beni çok mutlu ediyor. Yorumlarınız benim için o kadar değerli ki ... Kitap yazmak çok kolay bir şey değil. Yorucu bir iş ama sizin bir 'yb' yazmanız bile o kadar değerli ki... Yalan söyleyemem random attığım bütün yorumlara güldüm, gülmesem bile gülümsedim.

Tamam bu kadar duygusallık yeter şimdi bölüme başlayalım.

Şimdi infak sırası :

İlk infak bana hain diyen krtaselif1304

İkincisi benim bu aralar en yakınım gizem12gnc

Uzun zamandır destekçim olan iki kişiyide unutmadım tabiki pltn_hatunu123 ve 19zelis

Okuma Saati :

♥♠♥♠♥♠♥

Ellerim sinirden titriyordu. Abim... Babam... Annem... Ne olacaktı şimdi. Abimi karşıma almıştım. Bu yaşıma kadar onu sevgilinin aldattığında bile bu kadar sinirli görmemiştim. Hayatım boktandı.

Gözlerim doldu. Abim bazen annemden bile önce gelirdi. Ben gece korktuğumda onunla uyurdum. O beni ilkokulda dalga geçen insanlara korurdu. O benimle hiç bir kötü şey düşünmeden dostluk yapardı. Şimdi? Yeniden aynı olabilecek miydik?

Sahi ya neye bu kadar sinirlenmişti? Evlenmeme mi ? Kağan ile evlenmeme mi? Ama Kağan ve Burak arasında olanları sadece annem ve ben biliyorduk. Annem anlatmışmıydı?

Ellerim hâlâ titrerken koluma gözlerimi sildim ve anahtarı arabaya taktım.

"İyi misin? " sorusuna cevap vermedim. Arabayı çalıştığımda farları yaktım. Daha sonra sahile doğru sürdüm arabayı.

İnsanlara en çok deniz huzur verir. Buna inanıyordum. En azından benimkileri alıp götürüyordu.

Aklımdan abim çıkmıyordu. Onu öyle ve o şekilde karşıma almak kalbime bir ağrının sağlanmasına sebep oluyordu. Annemin o telaşlı hali beni gülümsetti.

Minik boyuyla dev adamların kavgalarına mi engel olacaktı. Ah anne. Peki ya babam. Ortada kavga varken sadece durup izlemesi?

Tuba ve Melis'in sudan çıkmış balık gibi olanlari izlemesi. Ah cidden neden tuhaf insanlar vardı hayatımda.

Sahildeki park yerlerine arabayı çapraz park ettikten sonra arabadan indim. İndikten sonra arka koltuğa telefonumu ve evin anahtarını attıktan sonra kapıyı kapattım.

Sahilin kokusunu uzunca içime çektim. Arabanın ön tarafina oturdum. Ellerimi arkaya yasladım ve vücudumu öne çıkardım. Kafamı arkaya atıp gökyüzüne baktım.

Arabadan Kağan indi ve kapısını kapattı. Ben ise gökyüzüne bakmaya devam ediyordum. Denizin kokusu ile harmanlanmış rüzgar eserken yıldız kaydı.

Lütfen herşey düzelsin.

Küçükken abim yıldız kaldığında dilek tutmamı söylemişti. Nedeni sorduğumda belki gerçek olur he demişti.

Arabanın üstünden kalktım ve yürümeye başladım. Dakik bir hareketle kayalar ile asfalt yolu ayıran küçük duvardan atladım. Kayalıkların deniz bitimine doğru gittim. Biraz daha ilerlerken Kağan sert bir şekilde beni kendine çekti.