Affair with the Billionaire (Gentlemen Game: Series I)

Kabanata VII

Kabanata VII

Faith

KINAUMAGAHAN nagising akong parang may naka-masid sa akin. Unti-unti ko'ng minulat ang aking mga mata, at nakita ko si mama na naka-upo sa paa-nan ng aking kama. Hilam ang mga matang naka-titig sa akin.

I smiled. Dahan-dahan akong bumangon mula sa aking pagkakahiga.
"Good morning ma. Kanina pa po ba kayo?" I asked mama. She nod and look away.

I sigh. "Sana ginising niyo ako ma." I noticed the clock on the wall. I gasped. Langya it's nearly 10 in the morning! Impossible!
"I think I overslept." I told mom shyly.

She nodded still not looking at me.
"Ma, may problema po ba? Is it a-bout last night?" I asked mama.

Pag-uwi ko kagabi ay naabutan ko si mama kasama si lola sa labas ng bahay umiiyak ito. Mabilis ko naman itong nilapitan at pinatahan takot na takot si mama dahil mag-dadalawang oras na raw nila akong hinanap. Sinabi ko 'kay mama at lola na namasyal lang ako sa hacienda at nalibang sa mga tanawin kaya hindi ko namalayan ang oras which is partly true. Matagal bago tumigil kakaiyak si mama kinakabahan pa nga ako dahil namumula na ang kanyang mukha at leeg. I've never seen mama cry like that before kaya hindi ko maiwasang magalit sa sarili ko dahil sa aking kapabayaan. I was just hugging mama hanggang sa tumahan ito. Humingi rin ako ng paumanhin kay lola na nag-alala din sa akin. Alam ko na pagod sila kagabi pero hindi sila nakapagpahinga agad dahil sa akin. Hindi kami gaanong nagkausap ni mama kagabi dahil pinilit ko silang magpahinga.

"i-i am really sorry ma." I told mama as I clung on her.

I heard her heave a sigh while hugging me tightly. "I w-as really w-orried lastnight, to the point that I s--tarted blaming my self for letting you came... here." napatanga naman ako.

Dilikado ba talaga ang lugar na'to?
Why is mama acting like this?

"Ma, ayos lang naman ako. Atsaka mababait naman ang mga tao dito." Nalilito kung sabi 'kay mama. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap nito sa akin.

"Sino ang kasama mo kagabi anak? May nakakita sayo'ng ilang trabahador. Nakaangkas sa kabayo." Natigilan naman ako.

Naalala ko ang paghatid ni Travis sa akin kagabi. Sa may bakuna ng hacienda victoria niya ako binaba, malayo-layo sa mansion kaya kinailangan ko pang maglakad dahil sabi ni travis hindi na daw siya pwede sa loob dahil masyado daw siyang gwapo. Natawa naman ako.

"Si travis ma, nakilala ko po siya kagabi." naramdaman kung natigilan si mama.

"T-ravis?" mama asked me with trembling voice. Kaya bumitiw ako sa yakap niya at tinitigan ko siyang mabuti. Kita ko kung paano bumuhos ang masaganang luha nito sa kanyang makinis na pisnge.

"M-a? Why are you crying?" Taranta niyang tanong sa ina.
Umiling ito at mas lalo pang umiyak.
"Ma, please. stop crying." Malunay niyang sabi at pinahid ang luha ng kanyang ina gamit ang kanyang kamay.

"I- f-eel.. Oh g-od.. I am a worthless mother!" Hindi ko alam kung ano ang nangyayari.

"M-a, why are you acting like this?" I finally found the guts to ask that.
Something is off! I can feel it!

Hindi na ito tungkol sa nangyari kagabi. Ramdam kung may-iba pang rason kung bakit nagka-ganito si mama ngayon.

"You are my mother and you are not worthless" I told mama.
"Is there something that I need to know ma?" Umiling ang kanyang ina habang umiiyak pa 'rin.
"Ma... I honestly don't understand why are you acting like this." nalilito na kasi ako. Ramdam ko na may tinatago si mama sa akin at alam kung nandito sa lugar na ito ang sagot. Naalala ko ang pag-uusap namin ni Travis kagabi. Kung kausapin ako nito ay parang kilalang-kilala ako nito. He even accuse my mom! He thought mom hid me.