She's a Fake Girlfriend #Wattys2019 (COMPLETED)

(50) Fifty

Mika's POV

Today is the Big day, nag byahe na ako papuntang Manila. Halos hindi ako nakatulog sa mga sinabi ni Rio. Bumabagabag parin sa akin ung mga salita niya. Dagdag mu pa na buntis na pala siya and whats more worse is that si Nico ang tatay.

"Ma what if hindi accident ung nangyari kay Miya? What if set up lang un?" Tanong ko kay mama naka sakay kami ngayun sa kotse na provide nila Rudolf.

"Mika, tapos na un. Hayaan mo nang magpahinga ang kambal mo. Ayoko na din halungkatin ang tapos na" sagot ni mama. I tried to ignore pero hindi talaga maalis sa isip ko ung mga if.

Tumunog ung phone ko. Si Zed tumatawag. "Hello Mika, Gusto kitang kausapin I want to tell you something."

"Bakit hindi mo nalang sabihin dito sa tawag."

"I want to tell you in person nasaan ka pupuntahan kita." Sinabi ko na nagbyahe na ako. Sabi naman niya sa manila airport nalang daw kami magkita. Ano ba tong sasabihin niya at kailagan sa personal pa? Pwede naman sa tawag eh.

Halos pitong oras ang byahe namin. Buti nalang hindi tumae sa loob ng sasakyan si baymax. Meron pa akong tatlong oras bago ung flight namin ni Rudolf. Kalahating oras dumating na din sila Rudolf. Sa ngayun kaming dalawa muna ang mag byahe ni Rudolf next week pa daw ang family nito since may aasikasuhing pang trabaho at business ang mama't papa niya.

"Excited?" Tanong ni Rudolf.

"Hindi first time ko sumakay ng eroplano. Kabado ako" then I smiled hindi kasi ako mapakali, syempre first time kung sumakay.

"Its okey Im here" hinawakan ni Rudolf ung kamay ko. Sabay ngiti naman ako.

"Anak alis na din kami." Paalam sa akin nila mama. Niyakap ko sila ng mahigpit matagal tagal bago sila makakasama in person.

"Di bale ma lagi naman tayung mag vevedio call." Napaluha ako bigla, inasar ako ni mama kasi naging iyakan ako nung mga naraang araw daw. Umalis na sila mama.

----------------------

15 minutes nalang aalis na ung flight namin ni Rudolf hanggang ngayun wala pa din si Zed. I texted him sabi niya malapit na pero halos isang oras na niyang sinasabi un hanggang ngayun wala pa din.

"Lets go Mika?"

"Wait lang Rudolf 5 minutes, pag wala pa si Zed aalis na tayu. Please?" Nag agree naman si Rudolf. Lumagpas na ung palugit na binigay ko kay Zed. Hanggang ngayun wala pa din siya. Sa huling sandali nag txt ako kay Zed.

"Zed alis na kami" that was may last txt to him.

Itinulak ko ung wheel chair ni Rudolf.  I guess last goodbye ko na din ito sa Pinas, iiwan ko na ang malagim kung first love. Kaya mo yan Mika everything will be fine pag nasa America kana.

---------------------

Lagi akong nakikibalita kila mama throught video call at chat. Kasali sa honor student itong si Ren. Ung aso kung si Baymax na galing kay Zed malaki na.

Its been a year since pumunta kami dito sa America ni Rudolf. Ung paglakad niya unti unti nang nag iimprove. At heto na siya ngayun nakakalakad na pero kailanga  niya padin ng saklay o alalay para tumayo ng maayus. But still malaking achivement to dahil bumabalik na ung normal niyang pag lakad.

"Your been doing great Rudolf" wika nung nurse.

"Thank you" naka ngiting wika ni Rudolf.

Lumapit sa akin si Rudolf at umupo sa tabi ko. "Babe your been staring at me for almost half an hour"

"Mapipigilan mo ba ung mata ko? Eh gusto nito laging nakatingin sayu."

"Oo na" he smiled. Tuwing ngingiti siya natutunaw ako. Oo tama ang nabasa niyu kami na ni Rudolf, kalahating taon na din since we started dating. Nung panahong down ako siya ung nasa tabi ko lagi niya akong kinucomfort.