Karanlık bir sokaktayım. Bütün evler ışığını saklıyor benden. Ben karanlığın mayhoşluğundayım. Gideceğim adresi bilmiyorum. Ona atıyorum adımlarımı sanki. Sahi kime yürüyorum? Ben meçhule kazınırken bu karanlık sokakta; sözün bittiği dolunaya yaklaşıyorum... O bilmez kimliğimi. Kimliksizim lakin unutamadığım bir şarkı var dilime dolanan. Ey aşk, neredesin şimdi? Herkes terkederken beni sen vazgeçme benden. Affet beni! Şu avareye ses ver. Arıyorum sende kalan sesli harfleri.Ben sesimi o sesli harflerde bulmak istiyorum. Bu kalabalık duymaz çığlıklarımı. Sen kulak ver. Biliyorum ki bir gün duyacaksın adındaki sesli harflere bakıp duyacaksın sen dolu nefesimi!..
Gitme! Seni sensiz yaşayan kalbim yanar! Külleri savrulur anılarımıza... Sevda çiçeğim derin bir an gelir solar tüm çiçekler! Vakit sonbahar değil ki neden bu hazin iç çekiş? Hani bize güneş batmaz derdin... Aşk denilen bu masalda neden bu ayrılık şarkısı? Bizi bize bağlayan noktalar değil virgüllerdi hani? Şimdi her kelimenin sonunda noktalar var bizi bizden ayıran!
Gidiyorsun üstümüze sağanaklarını boşaltıp. Ben bu yükü nasıl taşırım sensiz? Hasret sardı bedenleri... Bir şiir gibi yaşıyorum ayrılıkları. Ağlamaya gözyaşı dayanmaz! Bestemi dağıtıyorum ellere. Artık sende değilim. Ölmek mi lazım?..Ne yapayım bu baharı yanımda sen yoksan? Çalan bu şarkımızda her nota senden geçiyorken şimdi söyle kimden geçsin? Baharım soldu. Bir şeyler kopuyor benden. Kal dersen kalırım, git desen gitmek zor bu kadar severken. Gel göz bebeğim... Ben senden hiç gidemedim. Her şeyimle özledim seni. Sanki asırlar oldu. Kimse beklemez seni beklediğim gibi...
Candan öte sevmek var ya her gece... Sığmayıp geceye şiirlerde kaybolmak... Doyamayıp sana bir kadeh daha senden demek... Bir kuple seni okumak. Geceden gündüze mest olmak. Tutuklu kalmak sende. Sen benim şiirlerimsin kimseye okuyamadığım... Geçmişte değil bugünde gibi yaşıyorum her anımızı... Biliyorum hala yanımdasın. Her an aklımdasın... Bekliyorum ama senin suçun yok. Aşkından ben kaçamadım. Olmadı başaramadım. Yaşıyorken zamanı, ellerimde sen dolu kelimelerle oyalandım...
Bu yükü taşıyamıyorum sensiz. Sana benden yüreğini al git demek istiyorum diyemiyorum. Hasret doldu iliklerime kadar. Geceler içimi acıtıyor. Bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden gitme... Ecel yarası düştü avuçlarıma... Gitme...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHŞERE KADAR SEVMEK
ChickLit"Oysa herkesin bir hikayesi vardı. Yürekleri ayağa kaldıran...Gün olurdu ya nasıl sevdiğini sebepsizce unuturdu insan.Neyi ,niye sevdiğini? Ayrılıklar kapıda dururken zordu sevmek...Mahşere kadar sevmek neydi sahi?"Şehadet