Tame [ON GOING]

(2)

Happened on:
•April 22, 2003 - TUESDAY

•••

JEWEL's POV

•••

"Napaka-welcoming mo naman?" Sarkastiko kong sambit sa kaniya dahil pagbaba ko ng sala ay naabutan ko siyang nag-aayos ng kung anu-ano. Bumaling siya sa akin.

"Bakit hindi ka pa nagbibihis?" Kunot-noong tanong niya.

"Why? Is there a very important visitor to come?" At saka ako umupo sa sofa na naayos niya na.

"Jewel. I know that you know what I am preparing about."

"Yeah, I know. But I can't understand bakit kailangang magbihis ako ng maganda samantalang hindi ko naman close ang bisita. Sino ba sila para mag-aksaya ako ng panahong paghandaan sila? Pasalamat na nga sila at napagpasyahan kong lumabas mamaya para kahit papano ay hindi mo naman masabing kj ako."

"Jewel.." Seryosong titig ang ibinato niya sa akin.

"What?? Sino ba kasing nagsabi sa'yong maging sobrang friendly sa babaing 'yon? Baka isipin niya talagang napakabait natin."

"H'wag mo kong igaya sa pananaw mo, Jewel." Sabi niya kaya naman nainis ako agad. Huli na nang marealize niya ang nasabi niya sa akin.

"You don't understand me at all, don't you?" Mapait na sambit ko. Nakita kong lumambot ang ekspresyon niya.

"S-Sorry.. I didn't mean to say that." Nagsisising sabi niya pero tumayo na ako at naglakad paakyat sa kwarto.

"Tawagin mo na lang ako kapag nanjan na sila." Walang emosyon kong sabi habang naglalakad paakyat ng hagdan.

"Jewel.." Tawag niya sa akin pero hindi ko na siya nilingon pa at tumuloy na lang sa paglakad papunta sa kwarto ko.

'Ang galing manira ng mood e. Nice.'

-_-

Humiga na lang ako sa kama at inabot ang cellphone kong nakapatong sa mesa sa tabi ng kama ko. When I open my phone, I have nothing to do but to look intently at my screen saver picture.

Yeah. It's been a while since I used my phone because I really just rest the whole 5 days past. No gadgets, no tv, no computer, no swimming.. Just eating and sleeping, that's all.

Naramdaman ko na lang na may mga luhang tumulo mula sa mga mata ko at wala akong balak na punasan iyon. Hinayaan ko lang ang sarili kong umiyak at titigan ang picture nina Mom at Dad habang masayang nakayakap sa akin.

'I really miss you both so much, Mom.. Dad..'

•••

KEIRAN's POV

•••

"You said you'll stay here for a month. It was just 2 weeks since you came here, Keiran Lee.. But you're saying now that you'll gonna go home already after few days from now." Reklamo ni Fin sa akin.

"Sorry, bro. My sister told me to go home as soon as possible dahil kailangan ng bantay ng bunso naming kapatid. Aalis kasi si ate para mag-organize ng kasal ng kaibigan niya sa Paris."