Tame [ON GOING]

(4)

Happened on:
•April 23&29 - WEDNESDAY & TUESDAY

•••

KEIRAN's POV

•••

"NO."

"Ano ka ba, Keiran Lee?! Hindi naman nakakatakot d'yan e!" pilit ni Fin sa akin.

>>_<<

'Never in my life I will ride there!'

"Hindi ka ba makaintindi, ah, Fin?! Sinabi nang ayoko e! A-yo-ko! Gets?! Uuwi na ko---"

"Hiiindi ka uuwi! Dito ka lang! At sasakay ka d'yan sa ayaw at sa gusto mo!

"Bakit ba pinipili---hey! Hey! Don't drag me, you hardheaded guy! Let go of me!"

"Pwede ba, Keiran Lee?! Manahimik ka! Pinagtitinginan na tayo, oh!"

"Stop dragging me so I'll stop nagging!"

"Don't be so childish! Sasakay ka lang! Walang mawawala sa'yo!"

"I said I don't wa---"

"Exam answers." Malumanay ngunit may diin na sabi niya na nakapagpatigil sa akin sa pagpupumiglas. "Ride there at pag ginawa mo 'yon, ako nang bahala sa lahat ng sagot sa exams na ite-take natin sa first quarter sa pasukan." seryosong aniya at nagliwanag bigla ang buong mukha ko.

Pero NO! A big NO!

Pinigilan ko ang sarili kong mahumaling sa alok niya.

"No. I won't ride there. Uuwi na 'ko---"

"First and second quarter exam answers. Is that enough?" Ayos.

"Fine." agad na sagot ko dahil baka bawiin niya pa. Napangiti naman siya at kusa na akong nagpatangay sa kaniya.

Habang papasok kami ay nanginginig na ang mga tuhod ko. Nanlalamig na rin ang mga kamay ko dahil sa sobrang kaba.

"Jan ka sa puti, ako rito sa itim para tabi tayo." Sabi niya na tinanguan ko na lang. Alam kong namumutla na ako dahil halatang tawang-tawa na si Fin sa itsura ko pero pinipigilan niya lang.

Tiningnan ko ang batang nakasakay sa pula sa bandang harapan namin. Nakatingin siya ng deretso sa akin at seryosong-seryoso siya. Nag-iwas na lang ako ng tingin sa kaniya at nagsimula nang iangat ang paa ko upang sumakay.

"Congrats, Mr. Keiran Lee Avelido. You're finally riding a carousel." Fin teasingly said. Napapapikit akong kumapit sa bakal na nakakabit sa kabayong nasasakyan ko.

'Wag po sana akong atakihin sa puso..'

T_T

>_<

"W-Waaaah ayan na, ayan na u-umaandaw n---"napatigil ako sa pagngawa nang magmulat ako ng mata dahil bumungad sa akin ang seryosong mukha ng batang nasa harap namin na kaninang seryosong-seryosong nakatingin sa akin. Wala siyang alalay at siya lang mag-isa ang nakasakay.