İyi okumalar🌚
Soyunma odasından çıkana kadar kendimi sorguladım.
Sen bu çocuğu tanıyorsun, o da seni tanıyor ama kim olduğunuzu hiç bilmiyorsunuz. Bu çocuk sana ilk başta sataştı ama sonradan da buluşma teklif etti... Ve son zamanlarda kötü kâbuslar görüyorsun.
Neyseki kapıda beni bekleyen Yujin'in gördüm. Bana yine endişeli bir şekilde bakıyordu.
"Yine geç kaldın yine yüzün solgun bana ne olduğunu düzgünce anlatıcak mısın." İç çektim. "Off Yujin tamam anlatıcağım ama bir yerlerde oturalım olur mu."
Bu fikir Yujin'in mutlu etti.
"Hadi gel gidelim."diyerek Yujin'i koluma takıp arabaya bindik.
Arabada ilk 10 dakika boyunca hiç çıt çıkmadı. Taki Yujin bağrana kadar." Ayyy yeter! Çıldıracağım kaç gündür böylesin, noldu eski Jimin'e anlamadım!" Ödüm koptu. Yujin'in sağ solu hiç belli olmuyor çünkü.
" Tamam konuşacağım birazdan, kafeye bi girelim..."der demez arabayı hızlıca sağ kırdım." "Nereye gidiyorsun, seninkine gideceğiz zannediyordum."
Hep surat astım Yujin'e biraz şirinlik yapmam lazımdı. "Hayatım kaç aydır senin kafene gitmiyoruz değişiklik olur" Yujin'in yüzündeki hal tarif edilemezdi. Çok sevinmişti ama aynı zamanda da çok şaşırmıştım. Çünkü bunu söyleyeceğimi tahmin etmemişti.
"Jimin!"
"Ne oldu"
"Seni çok seviyorum!"
Yujin den bu lafları duymak beni duygulandırmıştı. Genelde bu tarz şeyleri pek demezdi.
"Evet gidiceğiz ama en son gittiğimiz günü unutma tamam mı!"
Yujin yapmacık şaşırmıştım. "Aa ne oldu Jimin?" Bu kız kesinlikle dalga geçiyordu. Kesinlikle.
"Hemen hatırlatayım hayatım. Sen hiç menüye bakmadan direkt beyaz şarap sipariş edip hesap geldiğindeki ve o parayı ödemek için bulaşıkları yıkamamız..."
"Ya ne olmuş sanki alt tarafı bir kaç bulaşık yıkadıysak!"
"Bekle! Ve o günde kusup tüm yatağı kusmuk yaptığın gün biz o senin çok sevdiğin pahalı kafeye gitmiştik! Hala o günü hatırlamıyor musun şimdi!"
Yujin'in yüzü görülmeye değerdi. Yüzünü buruşturarak"Hmhm hatırladım. Azıcıkta olsa..."
İkimizde donmuş birbirimize bakıyorduk. "Ama ne yani kırk yılda bir gitmiştik bence keyifliydi yani!" Bu kızla tartışmaya hiç girilmez. "Tamam tamam geldik in hadi."dememle arabadan indik, kafenin kapısını açtık ve ilk boş bulduğumuz masaya oturduk.
İki kahve söyledik ve içmeye başladık." Ee söyliyecek misin artık?"" Evet söyliyeceğim."Yujin pür dikkatle beni izliyordu." Şimdi... Ben son zamanlarda biliyorsun halsiz yataktan kalkıyorum. Aslında nedeni okulun açılması falan değil."Yujin çok gizemli bir şekilde bana bakıyordu." Nedeni benim own zamanlarda gördüklerim kâbuslar. Hep aynı kâbusu görüp duruyorum. Çok korkunç bir kâbus. Aslında korkunç değil. Fakat ben korkuyorum sanki eski günlerim gün yüzüne çıkıyormuş gib-"
" O günleri bir daha hatırlamayacaksın! O eskide oldu. Bir daha kendini üzme olmuş bitmiş. İğrenç bir şeydi! Tamam mı."
Ama olmuyordu. Aradan 4 yıl geçmiş. Ben unutmuştum ama tekrar hatırlıyorum." Ben o olayı çoktan unuttum ama neden rüyalarıma giriyor anlamıyorum? O eski olaylara benziyor. Midem bulanıyor, ölmek istiyorum."
"Tamam Jimin oldu bitti herkes cezasını aldı. Tamam?" dedi ve göz kırptı. Yujin bana çok iyi geliyordu. Her şeyimi onunla paylaşıyordum hiç çekiniyordum. Çünkü o beni hep rahatlattırıyordu. Ona borçluydum.
"Ee bu kadar mı?"
İç çektim keçke bu kadar olsaydı. Gerçi bu kadarı bile bana yetti hatta arttı. "Malesef bu kadar değil Yujin" Yujin beni dikkatle süzüyor arada da kahvesini yudumluyordu.
"Bugün spor merkezinde bir çocuğa rastladım. Çocuk ilk başta bana tanıdık gelmişti. Çocukla azda olsa tartıştık-" "Neden tartışınız?"
"Of çok gereksiz boşver onun salaklığı."
"Pekii..."
"Sonra çocuk bana yarın için bir teklifte bulundu. Bir yemek yiyip sohbet edicekmişiz. Bende-"Yujin daha cümlemi bitirmeden söze atıldı." İyide kim kavga ettiği bir kişiyle yemek yemek ister ki. Sen ne dedin tamam demedin herhalde."
" Yoo tamam dedim. Yarın dışarı çıkacağız bu yüzden beni bekleme."
"İyide ilk tanıştığın kişiyle birde kavga ettiğin kişiyle yemek Yemen ne kadar doğru olur Jimin?" Yujin endişelenmeye başlamıştı. Beni biraz fazla önemsiyordu." İşte oraya geliyorum. Tam çıkıcaktı ki bana 'ben seni bir yerden hatırlıyorum' dedi yani oda beni hatırlıyor bende onu. Yani tanışıyoruz Yujin a-"
" Ma ikimizde birbirinizi hatırlamıyorsunuz." "Aynen. Bu yüzden yemeğe gidiyoruz birbirimizi tanımak için." Yujin kahvesini kafaya dikip"Anladım. İyi. Peki. Gidin yemeğe. Ama dikkatli ol."
"Of tamam anneciğim dikkatli olurum." Yujin'in bu annelik hallerine gülmemek mümkün değildi. Yujin'e n sonurttu. "Gülme! Sanki kendim için istiyorum. Senin için istiyorum!"
"Tamam tamam bir şey demedim. Konuştuğumuzda göre artık gidebilir miyiz hayatım?" "Tamam gidelim." dedi, hesabı ödeyip kafeden ayrıldık.
Selamm >_<
Umarım hikayeyi seviyorsunuzdur. Çok fazla uzatmayacağım. İleriki bölümler biraz kanlı olabilir hazırlıklı olun kxkxzkkz. Ve bu hikayede smut var bundan sonraki bölüm yada iki bölüm sonra smut geliyor.
Hikayeme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Fikirlerinizi bekliyorum.
Muck...
Byee
