Ako si Magnum. Isa akong ulilang mandirigma, pero natulungan agad ako ng mga naninilbihan sa bayan 🙂
Ang tawag sa kanila ay mga Mandirigma, pero ang turing na lang sa amin ngayon, ay mga Pagan.
May isang katanungan ako bago magtapos ng lesson upang makidigma na sa labas ng kingdom namin. Sino ba talaga ang tunay na sibilisasyong papanigan namin, ang makabago bang kabihasnan, na mismong pupuntahan namin, mga luma ba nito, o mga sumunod pa? !
Kami lang naman ang dahilan kung bakit nahubog ang mga kaharian, dahil kami ang mga katutubo nito 😞
Hanggang ngayon naman ay tinuturuan pa namin sila, kung ano pa ang dapat nilang malaman, para makaiwas rin sila sa sarili nilang mapaminsalang butihing bayan.
Madami akong natutuhan sa kanila, hanggang sa maging kawangis ko sila, at maging kaluluwa ko ang Bathala. Daig pa ako ng kanilang antas ng pamumuhay, at galing makisalamuha, makuha lang nila ang mga gusto 🙂
Kinalbo ko ang aking katawan at pag iisip, at hinubog naman ang aking kalamnan, at pangangatawan, dahil sa pinaniniwalaan kong ako'y tagapagligtas. Masayahin akong tao. Bilang ganti ay nakibagay ako sa mga tattoo nila, kahit na walang wala na itong tradisyon ng katapangan, kundi sugod na lang 😠
Malapit na akong magtapos sa kanila, para makapag simula na.
Ang Rules namin bago manalo, upang hawakan na ang buong kabihasnan: alamin ang lahat ng obstacles, sa abot ng aming makakaya, dahil alam namin na hindi nakukuha ang panalo sa isang girian lamang! Kailangang may madiskobreng bagong nilalang, na mismong objective namin, sa labas ng kingdom.
Alam namin na may nagsitagumpay ng kabarong alamat sa amin, ang aming Alumni, ang nakagawa nito, at hindi niya magagawa ng siya lang mag-isa ni kami lang ang mismong gagawa, na kailangan pa din talaga ang rules na ito, ang mahalagang rules sa amin.
Marami akong kaibigan, ngunit hindi tulad nila ay ikot na ang iba't ibang uri ng relasyon. -Mas bayani ako, pero mas magaling sila.
Ang mga tagapagpasunod nito, ang maestro at mga bahagi, ay mas malalayo pa sa amin 😒
Mga Priest sila na nag-anyung mandirigma, upang gabayin kami sa pangrelihiyong-pampulitika, at makidigma kapag kami'y nagsitapos na, ang aming Leon, ang tawag namin!
Nagimbal ako sa aking natunghayan! Ang mga magkasintahan at mga wala pa, ay unti unti ng nakiki-angkop sa labas ng mundo nito. Mga matatapang sila, pero hindi duwag umanib, makuha lang ang honor nito, dahil sa uhaw namin sa pinaniniwalaang kalayaan.
Pero bakit ganun ay hindi ko pa rin magawang maka anib sa kanila? Nakasama ko naman sila ng mahabang panahon.
Good luck sabi ng besti kong babae, na ang pangalan ay Zuhar. May laman ang pangangatawan, at determinadong isaayos ang buhay at paninindigan sa sarili 😃
Simula pa lang ng laban ng pantas, ay naging masaya na ang simula, ngunit bakit ganito ay madamo at madawag na ang tumambad sa amin? Ligaw na ligaw na kami. Hindi na namin kinala ang bawat isa. Ano ba ang nangyari dito, bakit madamo -- nakaka pangligaw kung saan patungo. Samantalang ako ay nanatiling hindi umaalis lang sa puwesto. Siguro akala namin ay ganito na ang daan. Matagal na rin kase kaming hindi lumalabas ng aming kingdom 🤔
Palakad lakad na lang ako, kaya magaganda ang aking nakikita, kahit na basang basa' na ako sa malawak at malaking kapaligiran, hanggang sa nakita ko ang mga sundalo, na kawangis rin namin, pero magaganda ang tindig. Nagulat ako dahil biglang nandito agad sila, ni hindi sila nag uusap, na nakatindig lamang. Papaano nga ba ako sa kanila magsisimulang makipag usap?
Ahoi, ang simula ko. At kinamusta naman nila ako, mga gentlemen pero walang taste. Baguhan daw ako, ang salungat sa aking turan, tapos bigla nilang inayos ang porma, at ako ay hindi na.
